11

13 3 1
                                        

SAPPHIRE

His so ridiculous! Hindi ako makapaniwalang nakuha kami sa pageant para mag judge ng mga kalahok. It's not my first time to assign to be a judge, I'm the judge last year pero dahil may schedule na binigay sa'kin si July ayun ang kinuha ko.

"It's like a piece of cake for me." pagyayabang niya, sino pa ba? Edi si Colemn.

"You know what, parang may something na hindi ko maipaliwanag, e." sabi ko kaya napatigil siya sa paginom ng alak.

"So you noticed the same thing." amaze niyang sabi.

"Hindi, parang iba lang pakiramdam ko. Kasi diba bawal kumuha ng judges sa labas, saka parang ang dali naman nilang kumuha ng judges." sabi ko na nakatungko ang kamay sa aking pisngi.

"Tommorow we need to go there to get the answers of your questions but first I want to eat now." sabi niya pero nakatingin sakin.

Napaka bipolar naman ng isang ito bigla biglang nagbabago ang mood kasabay ng panahon parang climate change. But still negative talaga ang nararamdaman ko pagdating sa pageant na yan.

"Rest your head on my lap, okay? I would like to brush your hair until you get sleep. Just do what I said, stop thinking about the pageant because we're here for vacation not for your job." sabi niya at hindi ko napansin na nakahiga na ako sa dibdib niya.

Ayokong magsalita dahil sa bawat paghinga ko rinig na rinig ko ang pagtibok ng puso niya, napakalakas hindi ko mawari kung bakit ganito ang feeling ko. I want to rest my head because it's hurt his hurting me multiple times but why he always do this things just to make me feel that I'm not the only one who can help myself.

"My...dad. He died because of the car accident." napatingin ako sakanya. "At first I thought it was just an accident but it changed when I'm with my mom." he added.

"Sino yung kasama ni tita I mean mama nung nakaraan?" tanong ko.

"His just like a piece of trash for us. When I went to my penthouse my secretary said he got the information from my dad's case. The group of people who have a lot of deeds that's the one who killed my father." he said and I heard his voice cracked.

May problema rin pala sila dito pero bakit hindi ko alam? Hindi sinabi ni July dahil alam niyang mangingialam ako. It's not part of my job at all at mas lalong hindi sakop ng trabaho ko ang pagalam sa buhay niya.

"It seems like a piece of painting that passes by year. It's old but it's expensive to me." he said and now he staring at me.

Geez! What i have done? I found my self hugging and brushing his hair it's not what he think. It's a friendly concerned okay! That's all.

"Ganyan talaga ang buhay, may mga taong isasakripisyo ang buhay for their love ones. I know it's hard to forget but look at me." I faced his face to mine and brush my nose to him. "You need to forget the past and faced your problems everyday. You don't need to run to escape your problems it's not the solution, okay? Just wait until you get the peek of your success. I'm...here to listen of your rants." sabi ko na kapos sa paghinga.

He hugged me so tight and it makes my heart melt I fell deeper than the ocean. I found myself giving him some peck of kiss on his face.

"I... don't know what's this feeling. What if I fall in love with you? Did you accept me wholeheartedly?" I ask him and he nodded.

"It's my honor to take the risk not just for to impressed you and just to make a love. I'm taking this risk to make you proud of me, make happy memories and sad memories. I will accept you." he said and it makes a big sound on my ears.

I can't hear anything except of the sounds of the tourist in my backyard. Nagpapatugtog sila ng music na parang katulad ng nasa isip ko, it's a big coincidence for me.

"You're joking, let's go malamig na dito sa dalampasigan pumasok na tayo sa loob." sabi ko bago kunin ang bote ng alak na nakalagay sa buhanginan.

"I want to eat." he said, naglalaro ng tubig ng dagat.

"Tara ipagluluto kita." sabi ko bago siya alalayan.

"This place is so relaxing." sabi niya na akay akay ko.

"Bukas may fiesta dito kailangan nating bumili ng mga gagamitin para sa lulutuin. Mas masaya yon kasi look tayong dalawa lang ang magkasama ngayon samantalang bukas marami ka'ng makikilala." sabi ko.

Sa tunay nga maganda ang paginteract sa Batangas kumpara sa Manila kailangan mo pa'ng magfirstmove kaysa dito na kahit nakatayo ka lang ay babatiin ka parin.

"I can't wait to see them." sabi niya, nakahiga sa kama.

"You know what? Matulog kana dahil bukas alam kong mapapagod ka." he gave me a smirk.

"because?" sumilay ang pilyo niyang ngiti ng makita ang reaksyon ko.

"M-mapapagod ka kasi diba bibili tayo ng mga iuutos nila Lola." sabi ko kaya lumapit ulit siya.

Hindi ko alam pero parang hindi na ako nakapagsalita dahil sa ginagawa niya. Ayoko naman magexpect pero yung mga simple gestures niya it hits different.

Gustong magwala ng puso ko dahil sa sobrang lapit namin ngayon amoy na amoy kopa ang mint na ginagamit niya. But still ayokong magexpect ayokong masaktan dahil lang sa assumera ako.

"That's all?" lumapit siya—hinalikan niya ako?!

"Kadiri!" Kadiri ba talaga Sapphire?

"Hmm, it tasted like a vanilla." sabi niya at bahagyang binasa ang labi.

"Naneto! Ang dugyot mo." galit kong sermon sakanya.

"Calm down honey." namula ang mukha ko sa sobrang kahihiyan.

"Shut up you bastard!" pagkasabi ko non ay humiga na siya sa kama.

Pan-ilang kiss kona ba 'to? Nakakarami na siya sa labi ko ah! Kawawa ka naman sweetie lips wag kang magalala iingatan kita. Sabi ko sa sarili na nakatingin ngayon sa labi na hinalikan ni Colemn.

Napaka talaga niya! Hindi na siya nadala gusto yata ay iputok pa sa ulo niya yung mismong bala na galing sa baril ko. As if naman na gawin ko yun while hindi ko naman talaga gawain ang ganyon.

Guarding The Mafia Boss (Mafia Series #1)Where stories live. Discover now