"Ben sana aşk oldum Innie." Dedi Chan ikili kaydırağın ucuna oturduğunda. Yanındaki çocuğun odağı oldu.
Belki 'aşık oldum' demeyi bilmiyordu. Ama emindi minik kalbindeki gıdıklanmaların aşk olduğuna.
"Aşk mı oldun?" Diye sordu küçük olan da.
"Evet. Çok aşk oldum."
"Aşk olmak ne Chan hyung?" Dedi Jeongin minik gözlerini hyung'una odaklayarak.
Elindeki şekeri sıkıca tutmaya devam ediyordu. Ama merakından dolayı yemeye ara vermişti bir süre.
"Aşk olmak bir insanın bir insanı çok sevmesi demek ama kalbinin heeepsiyle."
"Gerçekten mi! Ben de aşk oldum!"
"Kime?" Dedi hyung'u merakla
"Sana, Jisung hyung'a, Felix hyung'a, Hyunjin hyung'a bi de... bi de anneme... bi de babama.. bi de öğretmenime.. bi de bi de Yeji noona'ya.. bi de-"
"Innie! Sadece bir kişiye aşk olabilirsin!"
"Ama ben hepsini kalbimin heepsiyle çok seviyorum!" Ağlar gibi olmuştu küçük olan.
"Innie aşk olmak öyle birşey değil. Ben de annemi, babamı, öğretmenimi, arkadaşlarımı seviyorum. Çok çok çokk seviyorum. Ama sadece sana aşk'ım."
"Tamam o zaman ben seni seçtim. Ben de sadece sana aşk olmak istiyorum."
"Gerçekten mi?!"
"Hmhm. İki insan birbirine aşksa ne yaparlar?"
"El ele tutuşurlar. Birbirlerini öperler."
"Nereden biliyorsun?"
"Annemle babamdan. Birbirlerine aşklarmış. Hep el ele tutuşup birbirlerini ağızlarından öpüyorlar. Ve birlikte uyuyorlar. Ve gece şarkı söylüyorlar."
"Ama onlar kız ve erkek."
"Olsun. Biz de erkeğiz."
"Birşey olmaz mı?"
"Olmaz. Olursa ben seni korurum. Aşk olan insanlar birbirlerini sevdikleri için korurlar."
"Teşekkür ederim Chan hyung!"
Küçük olan heyecanla şekerine dikkat ederek büyüğünün boynuna sarıldı. Büyük olan da küçüğün sırtına sarmıştı kollarını.
Jeongin çekildikten sonra boştaki eliyle Chan'ın elini tuttu. Şekerini yiyerek kum havuzunda oyuncak arabalarına yol yapan Jisung'u izlemeye devam etti.
Jeonginin elini tutması çok hoşuna gitmişti büyüğün.
Chan'ın sorusuyla tekrar ona döndü Jeongin.
"Seni ağızından öpebilir miyim?"
"Neden?"
"Çünkü biz sevgili olduk."
"O ne demek?"
"Ben sana aşkım. Sen de bana aşksın. İkimiz de biliyoruz. Bak el ele de tutuştuk. Biz artık sevgiliyiz."
"Sevgililer neden ağızdan öpüyor ki? Yanağımdan öp."
Küçük olan kafasını yana yatırıp uzattı yanağını büyüğün onu öpmesi için.
"Innie hayır! Sevgili olduğumuz için ağızından öpmem gerekiyor!"
"Ama şeker yiyorum!"
"Bir şey olmaz. Bir kere öpeceğim."
"Bir kere mi?"
"Hmhm. Bir kere."
"Söz ver!"
"Söz veriyorum. Bir kere."
"Tamam öp o zaman."
Jeongin çenesini yukarı kaldırarak Chan'a uzandı. Chan da uzanarak minik dudaklara kendileri kadar minik bir öpücük bırakıp geri çekildi.
"Chan hyung! Chan hyung! Benim karnıma birşey oldu. Mideme de. Ölecek miyim? Bak kalbim de hızlandı! Chan hyung öleceğim!"
Jeongin panikle ağlamaya başladığında Chan ona sarıldı.
"Ölmeyeceksin Innie. Eğer ölürsen de birlikte öleceğiz. Çünkü benim de karnım ve kalbim öyle."
"Neden?" Jeongin yaşlı ve parlak gözleriyle Chan'a baktı.
"Çünkü birbirimize aşk'ız Innie"
"Bunun olması güzel birşey mi yani?"
"Evet. Çok güzel birşey."
İkisi de birbirlerine tatlı tatlı gülümserlerken fark etmedikleri birşey vardı. Jisung onları öpüşürken görmüştü.
Aşk hakkında birkaç birşey biliyordu o da. Komşusu ve aynı zamanda parkta birlikte oynadığı arkadaşlarından Chaeryeong'u çok seviyordu. Ona çiçekler toplardı her sabah. Chaeryeong'u Hyunjin de severdi. Bu yüzden hep kavga ederlerdi Hyunjin ve Jisung.
Chaeryeong ikisini de sevmezdi. Hyunjinin ikiz kız kardeşi Yeji'yle oyun oynardı hep.
Jisung biliyordu öpüşmelerinin büyük birşey olduğunu. O da Chaeryeongu öpmek istiyordu ne de olsa.
Jisung dizlerine yapışan kumları önemsemeden eve koştu. Nefes nefese kalmıştı.
