Güneş Doğduğunda

Bölüm 6-Direniş

Güneş, Aren'in yanındaydı. Elini sımsıkı tutuyordu. Kendisine yabancı olan bu adam, şimdi onun için mücadele edecekken ne hallere gelmişti. Aren'in tek gözünden süzülen gözyaşını sildi. Yüzünü ve dudaklarını hafif ıslak olan nemli bezle ıslattı. Elleri Aren'in saçlarına gitti. Nazikçe okşamaya başladı. Işaret parmağı bu sefer önce gözlerine sonra dudaklarına doğru kaydı. Parmağı o esnada Aren'in dudakları üzerinde durdu.

"Beni korumaya geleceksin değil mi küçük Aren? Sen olmazsan beni kötülere karşı kim koruyacak... İçindeki küçük Aren hiçbir şeyden korkmayan Aren'di. O beni yeniden bulacak eminim. Kendini bul Küçük Aren,seni burada bekliyorum."

Yavaş yavaş kalktı. Telefonuna bir bildirim geldi. Geldiği gibi telefon yere düştü. Içeri gelen hemşire, Güneş'in buz kesildiğini farketti. Biraz yavaş bir şekilde salladı ve Güneş'in koluna girerek onu dışarıya çıkardı. Güneş'e söylenerek, üzerindeki hastane kıyafetlerini çıkardı.
"Hanımefendi iyi misiniz? Doktoru görmeniz gerekiyor. Lütfen benimle gelin,iyi değilsiniz.."
O sırada Engin, hemşireye yetişti. Hemşireye bırakmasını rica etti. Güneş'i nazikçe belinden tutup, yavaşça koridordaki hasta bekleme odasına taşıdı. Kendisi ile beraber oraya oturttu..
"Güneş, istersen ağlayabilirsin.. Ben kimseye söylemem..."

Güneş hala tepkisizdi. Güneş'in telefonu yeniden defalarca kez titredi. Güneş hâlâ tepkisiz bir şekilde duvarı izlemeye devam ediyordu. Birden Engin'in omzuna kafasını yasladı ve gözlerınden gözyaşlarının düşmesine izin verdi. Yan koltuğunda duran telefonu aldı ve tepkisiz bir şekilde ekranına düşen bildirime baktı.

Gönderen:"Nur"
"Küçüklüğüm, ne olur tek değilsin. Hâlâ Edirne'de isen buluşalım. Beni kendinden koparma ne olur. Sizden başka kimsem kalmadı. Aren hangi hastanede yatıyor,söyleyin geleyim. Belki beraber bir çözüm buluruz."

Gönderilen;"Nur"
"Gelmene gerek yok Nur. Kendi sağlığına odaklan. Daha yeni acilden çıktın. Zaten yeterince derdin var. Birde ben sana yük olmak istemiyorum. Bu iş çok tehlikeli,senin başını yakamam."

Gönderen:"Nur
"Sen bana dert veya yük değilsin. Sen benim arkadaşımsın. Biz ne söz verdik,ne olursa olsun asla ayrılmayacaktık. Bileğine bak,hâlâ bana değer veriyor ve o kırmızı bilekliği sol bileğinde taşıyorsun. Bu japon inancına göre hiç ayrılmayacak insanların kırmızı kader ipleri değil miydi!... Hangi hastane olduğunu biliyorum. Hangi cehennemde olduğun umrumda değil,oraya geliyorum. Bir daha bu konuyu asla konuşmayacağım."