ဂျောင်ကု အိမ်ကနေ ကွန်ဒိုကိုပြန်လာတဲ့ လမ်းတစ်လျှောက် စိတ်နဲ့လူနဲ့ကပ်မနေခဲ့...
အတွေးတွေဂယောက်ဂယက်ဖြစ်နေတော့ ကားမောင်းရတာသိပ်အဆင်မပြေတော့တာမို့ကားကို လမ်းဘေးတစ်နေရာကိုချရပ်လိုက်တယ်
ဂျောင်ကု စတီယာရင်ပေါ် ခေါင်းမှောက်ချပြီး
အတွေးပေါင်းများစွာနဲ့ ချာချာလည်နေရတယ်
'ဘာလို့ထယ်ကငါ့ကိုအမေနဲ့တွေ့တာကိုမပြောတာလဲ
ဘာလို့ ဘာမှမဖြစ်သလိုမျိုးဟန်ဆောင်နေနိုင်ရတာလဲ
ပြီးတော့ အဖေ....အဖေကရော ဘာလို့အေးဆေးနေတာလဲ
ဟား....ဘာတွေလဲကွာ ဘာတွေလဲ ဟူးးး
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အဖေကကန့်ကွက်နေတာမျိုးမဟုတ်လို့တော်သေးတယ်ပြောရမယ်
လောလောဆယ် ထယ်စောင့်နေတော့မယ်
ငါပြန်မရောက်မချင်းအိပ်မှာမဟုတ်ဘူး
ထယ်နဲ့တွေ့မှပဲ ငါသေချာမေးကြည့်ရမယ်
ဟုတ်တယ် ငါအခုထယ့်ဆီပြန်ရမယ်'
ဂျောင်ကု အတွေးနွံထဲကရုန်းထွက်လိုက်ပြီး
ထယ်ရှိရာ သူ့ကွန်ဒိုဆီ ပြန်ဖို့်ကားစထွက်လိုက်တော့တယ်။
ထယ်ယောင်းနာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ၁၀ နာရီ..
ဂျွန်လဲပြန်မရောက်သေးတာမို့ မအိပ်သေးဘဲ
စောင့်နေမိတာပင်....
ထိုအချိန် တံခါး passwordသံကြောင့် ဂျွန်ပြန်လာပြီဆိုတာ အတပ်သိလိုက်တယ်
ဒါကြောင့် ထယ်ယောင်း တံခါးပေါက်ဆီအမြန်သွားလိုက်ပြီး ဂျွန်ဝင်လာတာတွေ့တာမို့...
Tae -''ဂျွန် ပြန်လာ...အင့်''
ထယ်ယောင်းစကားတောင်မဆုံးသေး.. ဂျွန်ကရုတ်တရက်ကြီးဖက်လာတာမို့ လူက'အင့်'ခနဲ
Tae -''ဂျွန် ဘာဖြစ်လာတာလဲ ဂျွန် ''
ထယ်ယောင်း မေးနေပေမဲ့ ဂျွန့်ဆီကအဖြေပြန်မလာခဲ့....
ဂျွန့်စိတ်အခြေအနေမကောင်းတာကိုရိပ်မိလိုက်တာမို့ ထယ်ယောင်းလဲ ဘာမှဆက်မေးမနေတော့ဘဲ ဂျွန့်ကိုပြန်လည်ပွေ့ဖက်လိုက်ပြီး
ကျောပြင်ကျယ်ကိုသူ့လက်သွယ်သွယ်နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေမိတော့တယ်။ေဂ်ာင္ကု အိမ္ကေန ကြန္ဒိုကိုျပန္လာတဲ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စိတ္နဲ႕လူနဲ႕ကပ္မေနခဲ့...
အေတြးေတြဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ေနေတာ့ ကားေမာင္းရတာသိပ္အဆင္မေျပေတာ့တာမို႔ကားကို လမ္းေဘးတစ္ေနရာကိုခ်ရပ္လိုက္တယ္
ေဂ်ာင္ကု စတီယာရင္ေပၚ ေခါင္းေမွာက္ခ်ၿပီး
အေတြးေပါင္းမ်ားစြာနဲ႕ ခ်ာခ်ာလည္ေနရတယ္
'ဘာလို႔ထယ္ကငါ့ကိုအေမနဲ႕ေတြ႕တာကိုမေျပာတာလဲ
ဘာလို႔ ဘာမွမျဖစ္သလိုမ်ိဳးဟန္ေဆာင္ေနနိုင္ရတာလဲ
ၿပီးေတာ့ အေဖ....အေဖကေရာ ဘာလို႔ေအးေဆးေနတာလဲ
ဟား....ဘာေတြလဲကြာ ဘာေတြလဲ ဟူးးး
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေဖကကန့္ကြက္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္လို႔ေတာ္ေသးတယ္ေျပာရမယ္
ေလာေလာဆယ္ ထယ္ေစာင့္ေနေတာ့မယ္
ငါျပန္မေရာက္မခ်င္းအိပ္မွာမဟုတ္ဘူး
ထယ္နဲ႕ေတြ႕မွပဲ ငါေသခ်ာေမးၾကည့္ရမယ္
ဟုတ္တယ္ ငါအခုထယ့္ဆီျပန္ရမယ္'
ေဂ်ာင္ကု အေတြးႏြံထဲက႐ုန္းထြက္လိုက္ၿပီး
ထယ္ရွိရာ သူ႕ကြန္ဒိုဆီ ျပန္ဖို့္ကားစထြက္လိုက္ေတာ့တယ္။
ထယ္ေယာင္းနာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၀ နာရီ..
ဂြၽန္လဲျပန္မေရာက္ေသးတာမို႔ မအိပ္ေသးဘဲ
ေစာင့္ေနမိတာပင္....
ထိုအခ်ိန္ တံခါး passwordသံေၾကာင့္ ဂြၽန္ျပန္လာၿပီဆိုတာ အတပ္သိလိုက္တယ္
ဒါေၾကာင့္ ထယ္ေယာင္း တံခါးေပါက္ဆီအျမန္သြားလိုက္ၿပီး ဂြၽန္ဝင္လာတာေတြ႕တာမို႔...
Tae -''ဂြၽန္ ျပန္လာ...အင့္''
ထယ္ေယာင္းစကားေတာင္မဆုံးေသး.. ဂြၽန္က႐ုတ္တရက္ႀကီးဖက္လာတာမို႔ လူက'အင့္'ခနဲ
Tae -''ဂြၽန္ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ဂြၽန္ ''
ထယ္ေယာင္း ေမးေနေပမဲ့ ဂြၽန့္ဆီကအေျဖျပန္မလာခဲ့....
ဂြၽန့္စိတ္အေျခအေနမေကာင္းတာကိုရိပ္မိလိုက္တာမို႔ ထယ္ေယာင္းလဲ ဘာမွဆက္ေမးမေနေတာ့ဘဲ ဂြၽန့္ကိုျပန္လည္ေပြ႕ဖက္လိုက္ၿပီး
ေက်ာျပင္က်ယ္ကိုသူ႕လက္သြယ္သြယ္နဲ႕ ပြတ္သပ္ေပးေနမိေတာ့တယ္။
YOU ARE READING
Don't judge a book by it's cover
FanfictionJust my imagination. So, don't blame my idols Laguage.. Burmese not English