ဂျောင်ကုတစ်ယောက် မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ အပီအပြင်ကို ရွှိုင်းနေသည်။
ထယ်ယောင်းနိုးလာကတည်းက မှန်တင်ခုံရှေ့လေလေးတချွန်ချွန်ဖြင့်အလုပ်ရှုပ်နေသောဂျွန့်ကိုကြည့်နေမိသည်မှာ နာရီဝက်ပင်ကျော်နေပြီ။
ဒီနေ့မှဘာလို့ဒီလောက်ပြင်ဆင်နေမှန်းကိုမသိတာပါ။
ထယ်ယောင်းသည်းမခံနိုင်တဲ့အဆုံးTae -"ဂျွန်...ဘာလို့ဒီလောက်ပြင်နေတာတုန်း
ဒီနေ့ကဘာနေ့မို့လဲ"Jk-"အာ..ထယ် နိုးပြီလား?''
ထယ်ယောင်းအံသြသွားတယ် ဘယ့်နှယ့် ကိုယ်နိုးနေတာလွန်ခဲ့တဲ့ နာရီဝက်ကတည်းကလေ
ကိုယ်သူ့ကိုကြည့်နေတာလဲ လွန်ခဲ့တဲ့နာရီဝက်ကတည်းကကို ဂျွန်ကခုမှသတိထားမိတယ်လား
ဘာလား ထယ်ယောင်းခေါင်းထဲquestion markတွေပလုံစီကုန်တယ်။Tae -"နိုးနေတာ နာရီဝက်လောက်ရှိပြီ...
ပြောပါအုံး ဘာပွဲရှိလို့ သ နေတာလဲ "Jk-"ဘာပွဲမှမရှိပါဘူး ထယ်ရဲ့ ဒီတိုင်းပါပဲ"
ထယ်ယောင်းဂျွန့်ပြန်ဖြေတဲ့လေသံကိုသဘောမကျပေမဲ့လဲ ဘာမှမဟုတ်တာလေးကိုမရစ်ချင်။
Tae -"အော..ပြီးတာပဲလေ
မနက်စာ ဘာရှိလဲ ဂျွန် "Jk-"အဲ့ဒါပြောမို့ ထယ်ဒီနေ့ အပြင်မှာပဲမနက်စာ
စားလိုက်ကွာ..နော်
ကိုယ်ကုမ္ပဏီအစောသွားရမှာမို့"Tae -"ညကကျဘာမှမပြောဘဲနဲ့ ဂျွန်ရဲ့...."
Jk-''ဟုတ်တယ် ကိုယ်ပြောဖို့မေ့သွားလို့ပါ
ထယ်နိုးတာကိုစောင့်နေတာ ပြောဖို့ကို
ကဲ..ကိုယ်သွားတော့မယ်နော် မွ''ထယ်ယောင်းကိုယ့်နဖူးကိုလာနမ်းပြီး အမြန်ထွက်သွားတဲ့ဂျွန့်ပုံစံကိုလုံးဝကိုသဘောမကျ။
စိတ်ထဲမတင်မကျဖြစ်နေတာမို့ နေ့လည်လောက်တော့ ဖုန်းကြိုမဆက်ဘဲ ဂျွန့်ဆီလိုက်သွားဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက််တယ်။ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ မွန္တင္ခုံေရွ႕မွာ အပီအျပင္ကို ႐ႊိုင္းေနသည္။
ထယ္ေယာင္းနိုးလာကတည္းက မွန္တင္ခုံေရွ႕ေလေလးတခြၽန္ခြၽန္ျဖင့္အလုပ္ရႈပ္ေနေသာဂြၽန့္ကိုၾကည့္ေနမိသည္မွာ နာရီဝက္ပင္ေက်ာ္ေနၿပီ။
ဒီေန႕မွဘာလို႔ဒီေလာက္ျပင္ဆင္ေနမွန္းကိုမသိတာပါ။
ထယ္ေယာင္းသည္းမခံနိုင္တဲ့အဆုံးTae -"ဂြၽန္...ဘာလို႔ဒီေလာက္ျပင္ေနတာတုန္း
ဒီေန႕ကဘာေန႕မို႔လဲ"Jk-"အာ..ထယ္ နိုးၿပီလား?''
ထယ္ေယာင္းအံၾသသြားတယ္ ဘယ့္ႏွယ့္ ကိုယ္နိုးေနတာလြန္ခဲ့တဲ့ နာရီဝက္ကတည္းကေလ
ကိုယ္သူ႕ကိုၾကည့္ေနတာလဲ လြန္ခဲ့တဲ့နာရီဝက္ကတည္းကကို ဂြၽန္ကခုမွသတိထားမိတယ္လား
ဘာလား ထယ္ေယာင္းေခါင္းထဲquestion markေတြပလုံစီကုန္တယ္။Tae -"နိုးေနတာ နာရီဝက္ေလာက္ရွိၿပီ...
ေျပာပါအုံး ဘာပြဲရွိလို႔ သ ေနတာလဲ "Jk-"ဘာပြဲမွမရွိပါဘူး ထယ္ရဲ႕ ဒီတိုင္းပါပဲ"
ထယ္ေယာင္းဂြၽန့္ျပန္ေျဖတဲ့ေလသံကိုသေဘာမက်ေပမဲ့လဲ ဘာမွမဟုတ္တာေလးကိုမရစ္ခ်င္။
Tae -"ေအာ..ၿပီးတာပဲေလ
မနက္စာ ဘာရွိလဲ ဂြၽန္ "Jk-"အဲ့ဒါေျပာမို႔ ထယ္ဒီေန႕ အျပင္မွာပဲမနက္စာ
စားလိုက္ကြာ..ေနာ္
ကိုယ္ကုမၸဏီအေစာသြားရမွာမို႔"Tae -"ညကက်ဘာမွမေျပာဘဲနဲ႕ ဂြၽန္ရဲ႕...."
Jk-''ဟုတ္တယ္ ကိုယ္ေျပာဖို႔ေမ့သြားလို႔ပါ
ထယ္နိုးတာကိုေစာင့္ေနတာ ေျပာဖို႔ကို
ကဲ..ကိုယ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္ မြ''ထယ္ေယာင္းကိုယ့္နဖူးကိုလာနမ္းၿပီး အျမန္ထြက္သြားတဲ့ဂြၽန့္ပုံစံကိုလုံးဝကိုသေဘာမက်။
စိတ္ထဲမတင္မက်ျဖစ္ေနတာမို႔ ေန႕လည္ေလာက္ေတာ့ ဖုန္းႀကိဳမဆက္ဘဲ ဂြၽန့္ဆီလိုက္သြားဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။
YOU ARE READING
Don't judge a book by it's cover
ФанфикJust my imagination. So, don't blame my idols Laguage.. Burmese not English