Kasım Çıkmazı (Tamamlandı )

bölüm 3

Bölüm şarkısı
Teoman = mavi kuş ile küçük kız

*

Hepimiz birileri için zamansız olduk.

*

Genç kız durgundu, yorgundu yolda geçirdiği bu süre değil onu yoran bedenine ağır gelen düşüncelerdi, evden ayrılalı kaç saat geçti bir bilgisi yoktu saatte bakmak aklına dahi gelmemişti. Sanki bir anda zaman kavramı yok olmuştu hayat durmuş yıldızlar adeta gökyüzünden yeryüzüne isyan bayraklarını çekmişti. Saat akşam on olmuştu evden sekizde çıkmıştı bildiğine göre navigasyon beş saat otuz dokuz dakikalık bir yol göstermişti. Daha iki saat olmuştu yaklaşık dört saatlik bir yolu vardı. Sıkılmıştı şimdiden sürekli araba kullanmak iyi değildi hiç bir zaman uzun süreli araba kullanmamıştı. Nefes alış verişleri sıklaşmaya başlamıştı sakinleşmesinin tek yolu kafasını dağıtmaktı araba radiosundan önüne gelen ilk kanalı durdurmuştu. Arabanın içini bir anda yabancı kelimeler kaplamıştı.

' doctor doctor doctor please listen '

Sürekli olarak denk geldiği bir müzikti ama dikkatini çekmemişti. Son sözlerinde açtığı şarkının arkasından başka bir şarkı daha çalmıştı. Çalan metalik sese sahip olan şarkı izlediği bir filmden hatırladığı parçaydı Zeynep'le birlikte gittikleri filmden hatırlıyordu. O filme gitmek istememişti ama zeynep zorladığı için kabul etmiş, filme girmiş sonunda da pişman olarak çıkmıştı. Zeynep ise umursamadan hayatta öyle şeyler olabileceğini söyleyerek omuz silkmişti. Şuan farklıydı filmden sahneler yoktu ve o şarkıyı Sadece bir kaç dakika dinleyecekti. Bir kaç dakikalık yolun ardından acıktığını hissederek yemek için yol üzerinde bir yerde durmayı düşündü. Sadece yarım saat kaybedebilirdi yemek molasında daha fazlasını değil bu aradada dinlenmiş olacaktı.

Uzun bir mesafe katlettikten sonra yol üzerinde gördüğü petrollerden birinde durarak arabadan indi. Bedeninde ki uyuşukluğun geçmesi için bekleyerek sigara yakmıştı. Bir kaç iç çekişten sonra yemek için restauranta giderek boş bir masaya oturdu. Ne yemek istediği hakkında aklında bir fikir yoktu ama menüde gördüğü ilk şeyi yemeyi düşünüyordu. Siparişi verdikten sonra açık televizyonda günün haberleri gösteriliyordu. Başını sallayarak magazin bölümüne göz devirmişti. Önüne konan yemeğini yedikten ve biraz dinlendikten sonra tekrar yola çıkmak için hesabını ödeyerek arabasına yerleşti. Tekrar mola vermek istemiyordu şimdiden sıkıldığını hissetmeye başlamıştı. Gideceği şehiri hiç bilmediği için neyle karşılaşacağından emin değildi. Adını sürekli duymuş olduğu bir şehirdi aklında görüntüler beliriyordu ama pek emin değildi. Bir kaç saat sonra gece ikide İzmir'e varabilmişti. Arabayı caddede boş bir otel bulmak için dolaştırırken bulduğu ilk pansiyona girdi.
En azından burası otellere kıyasla daha güvensiz daha sakin ve kalabalık olmayan bir yer olarak düşünmüştü. Gideceği kolej yatılıydı ama o yatılı bir yerde kalmayacağı için sabah yapacağı ilk işlerinden biri okulu halletmek ardından da kalacak bir ev bulmaktı. Girdiği aşırı derecede otantik olan pansiyona göz atmıştı. Resepsiyon bölümünde duran yaşlı bir kadın ve ortalıkta dolaşan orta yaşlı bir adam gözüne çarpmıştı büyük ihtimalle çocukları tarafından istenilmeyen iki insanlardı birbirlerine yettikleri sürece sorun olmadığına dair bir izlenim veriyorlardı ama bir şeylerin bundan ibaret olmadığını gösteren bir belirtide vardı gözlerinde kederli uzaklara dalmış iki çift göz. Daha fazla tuhaf izlenimlere kapılmadan kadına yaklaşarak konuşmaya başlamıştı.

" Merhaba ben oda kiralayacaktım. "

" Pekala kaç geceliğine."

" Sadece bugün için "