"Küçük öpücük"
"Ve sonrasında bana attığı bakış çok komikti"
hepimiz gülerek harutoyu dinliyorduk bize Japonya'daki anılarını anlatıyordu şuan .
Bir kafede oturduk sohbet ediyorduk aslında 1 gün sonra grup ödevimizi hocaya göstercektik bunu içinde konuşuyorduk ama bir anda konu haruto'nun Japonya'daki anılarına geldi
hepimiz gülerken gözüm junghwana takıldı gülerken gözleri parlıyordu ve bu özelliğine bayılıyordum. Gülümsemem söndü yavaş yavaş. Kesinlikle yoshi junghwanı fark etmediği için pişman olmalıydı.
Gelen sesle ilgi odağım gelen sesin sahibine oldu.
Sarı saçlı yoshi duruyordu tam önümüzde.
"selam"
niye yoshi burdaydı hiç bir fikrim yoktu. Yoshiye sınırlı bakmaktan yanındaki yedamı görmemiştim bir anda görünce yavaşça titremiştim.
Yoshi konuşmaya devam etti
"ruto görüşmeyeli çok oldu"
ah tabiki burası okula çok yakın ve yoshi de haruto gibi Japon olduğuna göre tanışıyorlardı.
Haruto ayağa kalkıp yoshiye sarıldı.gülümseyerek haruto ona cevap verdi
"tabi senin hayran topluluğun yüzünden görmezsin beni"
yoshi ona şaşırarak cevap verdi
"oha bizim okuldamısın"
"evet seni bir çok kez gördüm ama sen beni hiç görmedin"
"ah özür dilerim ruto"
"hadi gelin oturun sizde "
haruto'nun böyle bişey demesiyle junghwana baktım kafasını eğmiş elleriyle oynuyordu ona kısa bir bakış attıktan sonra sandalye çekip oturan yedama baktım.
4haftadır görmüyordum onu. Saçını açık kahve rengine boyatmış.
Yakışmışta.
Benim ona baktığımı hissetmiş olmalıki bana bakıp selam verdi.
Eskisi gibi çok güzel gülüyordu.
"selam"
"selam"
"görüşmeyeli oldu baya "
"evet saçını yakışmış"
"sağol"
Junghwan bir anda ayağı kalktı ve konuşmaya başladı
"tuvalete gidiyorum ben"
hemen arkasından bende ayağa kalktım
"bende gidiyorum"
jeongwoo gülerek bize cevap verdi
"oha beraber mi sıçıcaksınız sksksks"
ona sahteden gülüp cevap verdim
"çok komik ya çok güldüm canım"
Junghwan hızlıca tuvalete girip kapıyı vurarak kapattı.
Niye bu kadar sinirliydi anlamadım.
Hemen aynanın karşısına geçip kendine baktı ve göz yaşlarını sildi ne yani junghwan ağlıyormuydu.
"İyi misin"
başını iki yana sallayarak cevap verdi
"değilim doyoung değilim"
yavaşça yere oturup göz yaşlarını döküyordu hemen yanına koştum ve oturdum onun gibi.
"Hey niye ağlıyorsun"
hıçkırarak cevap verdi
"bana selam vermedi beni tanımadı bile"
"belkide seni görmemiştir"
"kocaman bedenimi nasıl görmedi baktı bana ama hiç konuşmadı, selam bile vermedi"
"junghwan lütfen ağlama"
"elimde değil doyoung onun beni umursama masına dayanamıyoru-"
dediği yarıda kaldı çünkü dudakları ile benim dudaklarım birleşmişti. Yaptığım kötü bişeydi biliyorum junghwan bundan rahatsız olabilir hatta bütün ilişkimizi kesebilirdi.
Ama onun böyle ağlaması benimde canımı çok sıkmıştı
Bu çözüm yolu umarım biraz olsun yoshiyi unutmasına yardım ederdi...
Dilencilik yapıcam
Oy atın pls
Yorumda atın
Çünkü çok özenerek
ve
severek yazdığım bir kitap
Hadi bb
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You And I Are İn Love -dohwan-✔✔
Fanfictiondoyoung ve junghwan beraber büyük bir aşk için savaşıyorlardı ama savaştıkları aşk heran değişebirdi... ✅BİTTİ✅
