Perde Ve Gölge • LY

°

(P: perde, X: perdenin ilk konuştuğu kişi. - perdenin ikinci konuştuğu kişi. Karışıklık olmasın diye yazdım başlayabilirsiniz. )

Dolu denebilecek koridorda yankılanan topuk seslerim ve dik yürüşüyümle insanların bakışlarını üzerime çekmeyi başarmıştım bu tabii ki de gururumu okşuyordu. Açık bıraktığım düz saçlarımı arkaya doğru savurdum. Pantolonum ve ceketim lacivertdi. Kendinden emin olmayı ve özgüveni temsil ediyordu.

Yani Perde'yi.

Koridorun sonundaki odaya geldiğimde tam önünde durdum. Gözlüklerimi çıkardım, Kapıyı tıklattım. Tam üç kez. Yavaş yavaş. Acele etmeden.

İçeriden "Gel" sesini duyduğumda yine ağır hareketlerle kapı kolunu indirdim ve gayet rahat bir şekilde masanın karşısındaki koltuklardan birine yerleştim. Bacak bacak üstüne attım ve kolumu sandalyenin arka kısmına yasladım.

X: Tahminimden daha cesaretliymişsin Perde.

P: Tabi senin cesaretle pek işin olmadığı için bunun cesaret olduğunu zannedebilirsin.

Masaya yaklaştım.

P: Ama inan bana bu benim en rahat halim. Cesaretli halimi görmek bile istemezsin.

X: Her neyse. Buldun mu istediğim dosyaları?

P: Bulamama ihtimalim olduğunu mu düşünüyorsun.

Bu kesinlikle bir soru değildi.
Ayağa kalktı ve yanıma geldi.

X: Perdenin başka ne gibi becerileri var görmek isterim doğrusu.

Bu masum bir soru gibi değildi. Ama ben onun yatağa atacağı aptal kadınlara benzemezdim. Aptal cesareti onu bunun olabileceğine ikna etmiş gibi görünüyordu. Ayağa kalktım. Topuklularım sayesinde neredeyse aynı boyda kalıyorduk.

P: Seni 10 saniye içinde 3 farklı şekilde öldürebilirim.

Bir adım geri çekildi. Tırsak herif.

X: Bir daha görüşmek dileğiyle Perde.

P: Bir daha görüşmemek üzere Artan Zarifoğlu.

Bu adamı sevmiyordum. Kendinden emin olduğunu zannediyordum ama korkağın tekiydi. Onunla sadece parası iyi olduğu için çalışmıştım. Ama bir daha bu kadar karaktersiz bir kişiyle çalışacağımı düşünmüyordum.

Omzuna uyarı niteliğinde hafifçe çarpıp odadan çıktım. Çıkardığım gözlüklerimi tekrardan taktım. Topuk sesleriyle yine herkesin gözleri benim üzerimdeydi. Şöhret böyle bir şey.

Binadan çıkış yapıp arabama yöneldim. Çalıştırıp eve gittim. Birazdan yeni bir müşteri ile bir görüşmem vardı ve ona hazırlanmam gerekiyordu.

Üzerime bir takım giydim. İçimde siyah bir. Gömlek ve ayağımda yine topuklu vardı. Dikkat çekmeyi ve gücü seviyordum. Cüretkar bir insanım ne diyebilirim ki.

Yaklaşık 30 katlı bir rezidansın önünde durduğumda düşünmeye başladım. Bu müşteriyi daha önceden hiç duymamıştım. Ama işim gereği gidip görüşmem ve kim olduğunu bilmem gerekiyordu.

Tam 30. Katta patronun odasına gittim. Düzenli ve sakin bir şekilde kapıyı 3 kez tıklattım, sonradan içeri girdim.

-Oo kimler gelmiş, Buyrun efendim Buyrun. Seninle tekrar karşılaşmak güzel.

Bu adamı daha önce birçok kez görmüştüm. Baş düşmanım diyebileceğim biriydi. Kibirli olsa da gerçekten yakışıklı diyebileceğim biriydi. 1.82 boylarında ve hafif kaslı bir yapısı vardı. Gözlerindeki küstahlığı nerde görsem tanırdım.

-Hoşgeldin Leya Kırşan, a yoksa perde mi demeliydim?

bunu (gerçek ismimi) bilebilecek kadar iui olan tek kişi vardı Gölge. Onunla tekrar karşılaşacağımı biliyordum ama müşteri kılığına girip beni ayağına kadar çağırması ı beklemiyordum.

P: Hoş buldum Yağız Kılınç, a yoksa gölge mi demeliydim?

Kendinden emin tavrını korudu. Ben de aynı şekildeydim. Hala burun burunaydık.

Bir savaşın başlayacağını hissediyordum. Çok büyük bir savaş.

Lütfen aşağı kısmı okuyun ilk bölüm adına önemli bir yer.

Şimdi ilk bölüm karışık oldu farkındayım o yüzden kısa bir açıklama yapmak istiyorum. Perde Leyanın, Gölge de Yağızın kod adı. Onların işleri insanlar hakkında bilgi toplayıp isteyen kişilere satmak. Açıkçası işleri tehlikeli çünkü herkes böyle piyon olarak kullanabileceği birini istiyor. Perde ve Gölge bu piyasanın en iyileri ve birden fazla iyi olması piyasayı ikiye bölüyor.

Anlayacağınız perde ve gölge düşman. Ve biri mutlaka ölmeli.
Ya da başka bir yol olabilir mi?

İlk bölüm kısa oldu ama açılışı güzel yaptığımı düşünüyorum.

Kurguya başlama tarihim
22.01.2023