A Villain's Ending [COMPLETED]

015

"Makinig ka muna." Hahawakan niya sana ang aking kamay pero winakli ko ito palayo. Hindi ko na matago ang poot na aking nadarama.

"I have no time to listen to your lies again, Zas," malamig kong sabi dito. Aalis na sana ako ngunit mabilis ang kaniyang kamay. Hinila niya ako pabalik at isinandal sa pader, pagkatapos ay kinulong niya ako sa kaniyang braso. Wala akong nagawa kundi titigan ang kaniyang nagsusumamong mga mata.

"Miss Ashley," bulong nito. Ang boses niya ay basag.

Ngayon na magkalapit kami, nasinghot ko naman ang kaniyang perfume. Pareho lang ang kaniyang gamit noon.

Hindi ko siya sinagot. Matalas ko siyang tiningnan pero wala itong epekto sa kaniyabg ekspresiyon. Sobrang lapit nang mga mukha namin na halos ang hininga namin ay naghahalo na.

"I'm-" Naputol ang sasabihin ni Zas dahil bigla itong nawala sa aking harapan. Iyon pala ay nalipad ito sa isang pader. I looked at the traces of magic and my gaze landed at Niccolo with his friends.

"Ash!" Sigaw nila sa aking pangalan at dinaluhan ako. I took a glimpse at Zas at wala itong malay na nakadikit sa pader malayo sa amin. Bitak-bitak ang mga ito dahil sa sobrang lakas.

"Aray!" Niccolo groaned when I snapped his forehead. Pinagbabatukan ko din ang tatlo na mukhang nasisiyahan.

"Di'ba sabi ko, bawal kayo gumawa ng gulo dito!?" Bulyaw ko sa kanila sa mahinang boses.

They frowned. "But he's harassing you." Turo ni Vernon kay Zas.

"He's right my lady." Tango tango din ni Greg at Winsford.

Napasapo nalang ako nang aking noo. Parang nakikita kong nagliliwanag ang kanilang mga mata habang nakatingin sa akin.

"What?" I pushed some of my hair backwards. Nakaka-stress. "What if he dies?" Tanong ko at tinuro si Zas.

They tilted their head. As if they're confused about what I said. Tinaasan ko din sila nang kilay.

"Bakit?"

"Hindi mo ba alam, Ash?" Tinuro ni Niccolo si Zas. "He's a vampire."

Napaawang ang aking labi. A vampire? What? There was no such thing as a vampire in the book. Ano 'to, secret ruote?

"Are you kidding me?" Supposed to be bulong ko ito sa aking sarili ngunit hindi ko napigilang i-express dahil sa gulat.

Umiling-iling silang apat. Pinaharap nila ako sa lalakeng wala paring malay.

"Stop pretending idiot. It's time to wake up."

Winsford's sentence seemed like a trigger for Zas. Nakita ko itong kumilos at tumayo ng maayos. Naglakad ito patungo sa amin na para bang wala lang. He tilted his head left and right and I can hear cracks.

Pumunta sa unahan ko si Winsford at Vernon. Mukhang kabado sa kung anong gagawin ng taong 'to.

His eyes became brighter. The corner of his lips came up and it formed a very amusing smile.

"You figured it out easily." Tinaas niya ang kaniyang kamay at nakita kong nilagitik niya ang kaniyang daliri. Tapos no'n ay parang may nag-iba sa paligid.

In a blink of an eye, he's in front of me. His face is too close again but I can't move. Sinilip ko ang apat na lalakeng aking kasama at nakatingin parin ito sa unahan kung saan sila nakatingin noon.

"Are you curious?" Parang ibang Zas ang nakatayo sa aking harapan. Iba na ang vibe niya at pati ang kaniyang pananalita. I can see his sharp fangs as he smiled widely while looking down at me.

I want to step back but I realized that my body won't move - or more specifically, something is controlling it to stay put.

Nanayo ang balahibo ko nang maramadaman ko ang haplos niy sa aking likod. Naka-backless dress padin naman ako. At ang kaniyang kamay ay umabot hanggang sa aking leeg.

"Nice tattoo, honey." Napalunok ako. Mas lumalim ata ang kaniyang boses.

For the second time, I felt genuine fear. Iyong takot na parang lalamunin ako ng buo. Katulad noong nangyari sa akin sa locker.

No doubt. This person standing in front of me is someone dangerous. I feel like a mouse quivering under a hungry lion. He can swallow me whole anytime.

Kinalikot niya ang aking buhok at inamoy ito. Tiningnan niya akong muli. May kung anong nagbabagang emosyon sa kaniyang mata. I saw him licked his lower lip.

"You really are interesting." He straightened himself at nilapit pa sa akin ang kaniyang katawan.

"Gusto mo bang malaman ang katotohanan, Ashley?" This is the first time I heard him called me my name. His hands caressed my face and I can't do anything but closed my eyes tightly and let him touch my face. I can't move, even speaking seems hard.

He leaned in closer in my ear habang bumaba ang kamay niya sa aking bewang. Hinapit niya ito at bumulong. "I did betray you, and I enjoyed every process. It's actually part of my hobby, you know?" He chuckled. The air from his mouth is ticklish.

"Ah, Ashley." He smelled me again. Mukhang mas fitting ata sa kaniya ang aso kesa sa tawagin siyang bampira. "Ikaw ang pinakaunang nakakuha ng interest ko after a thousand years. Centuries passed by, and now you're making me feel alive again." Napasinghap ako nang maramdaman ko ang kaniyang bibig sa aking leeg.

"I betrayed you without any valid reasons. I did it for fun." Tinaas baba niya ang kaniyang kamay sa aking likod. Mas lalo tuloy akong kinilabutan dahil dito. "Ang akala ko lang ay kagaya lang din ito ng iba. Humans are like that. They live with desire and goals." Inayos niya ang kaniyang tayo at nakatingin na ulit ito ngayon sa akin. Mas lalo atang lumiwanag ang kaniyang mata ngayon.

"W-What-" Hindi ako halos makapagsalita kahit na anong gawin ko. Kahit na sinusubukan kong gamitan ng magical mana ang aking katawan ay wala itong nagagawa.

"Shhh." Nilagay niya ang kaniyang labi sa aking bibig. "Let me continue." He grinned evilly. "I was having fun playing with you, Ashley. But now..." He came closer to my face. Isang dangkal na lang at magkakahalikan na kami. "I thought you would never be back after helping you in the end, pero bumalik ka. What a pity." He brushed off some hair strands that was in my face.

"S-" Fuck. Hindi talaga ako makapagsalita! Sumasakit lamang ang aking lalamunan kapag sinusubukan ko!

"Why did you come back? Now I want you even more." My eyes went wide open when I felt a huge pain in my neck. He lift his fingers and I saw blood. He licked it at napapikit ito. Noong binuksan niya ulit ang kaniyang mata ay seryoso na ang tingin nito sa akin.

"Now that you're here, I won't hold back anymore," he uttered in a low voice, "Ikaw na mismo ang bumalik sa lugar kung saan nakatira ang demonyo, Ashley."