A Villain's Ending [COMPLETED]

025

"Mate? Mate?" Para akong tanga na inuulit ang tanong sa kanila. I blinked my eyes multiple times.

"Yes," sa wakas ay nagsalita si Zas. Umayos ito nang tayo at tiningnan ako.

Halos mapaatras din ako noong bigla siyang lumapit at yumuko. I know we've been this close before, but the atmosphere is making it awkward.

Umiwas ako sa kaniya nang tingin at nag step aside para naman hindi ko siya maharap. I ruffled my brown hair and huffed.

"I refuse."

"You can't."

Napalabi ako dahil sa agarang sagot ni Vier. Pati ba naman siya?

"Me? Your mate? Kayong sampu? Ano 'yun, kagaguhan?" Hindi ko makapaniwalang ani.

"Well, it's not our choice either." Shrugged Neon.

Napasapo ako ng aking noo. Para na din akong nahihilo habang nakikinig sa kanila. Hindi ko aakalain na mapupunta kami sa ganito - it's not like I can use them.

My time here is limited.

Bigla kong naramdaman na uminit ang aking likod at napapikit lamang ako. The devil is knocking. It wants to go out. But not here, not right now.

"We're here to take you back," Zas remarked and held my hands.

Bago pa man niya ako mahila ay nagsalita na ako. "What about the people here? Si Ashley? I still need to burn this hell down." Taas noo ko silang tiningnan.

Zas sighed. "Fine. Let's burn this hell down." He gritted his teeth and pulled me again.

Hindi ako makawala sa kaniyang hawak. Kaya naman noong makalabas kami at makasalubong namin ang lima ay umasim ang kanilang mukha, halatadong hindi gusto ang kanilang nakikita.

"What are you doing?" Dezel asked in a cold tone. Medyo malalaki pa din ang eyebags nito.

"Shut up and stop pretending, idiot." Pinitik ni Zas ang kaniyang noo at nagulat na lamang ako nang bigla itong naging aso - err, he's too big to be called dog.

Nagtama ang aming paningin. His red eyes gleaming. "So I was right," he whispered.

It was my first time hearing a dog speak.

"He's not a dog," biglang sabat ni Craig sa akin habang may malalaking ngiti. Parang nabasa niya ang aking iniisip. "He's a wolf."

A wolf with red eyes. Wow. What a nice combination. He looks more scary.

"Faith? Anong nangyayari?" Tanong ni Edmond. His eyes gazed at Zas hands who's holding me tightly. Nakita ko ding nag-igting ang panga nito.

Tinapik ko si Zas ngunit wala man lang itong kibo. I can also feel the strong urge from my back. Damn it. Why now?

"Tabi," mariin na utos ni Vier dahil mukhang pipi na itong kasama komg lalake.

Hindi naman nakinig ang apat at nagtatalo na sila. Hindi ako makarinig ng maayos dahil masyado na ring sumasakit ang aking likod at mukhang naapektohan nito ang buo kong katawan.

Shit. Not now, please. Hindi pa ako nakakalahati sa plano ko. Wala pa akong nasisimulan. Hindi ko pa nabubuhos ang gasolina kahit bitbit ko na ang posporo sa aking bulsa.

"Let's go." Zas nudged at me ngunit napatigil ito at tumingin sa akin. "You don't belong here. Come with us."

"Who are you decide about that?"

Naramdaman kong may nilagay na coat sa aking katawan. Tiningnan ko kung sino at si Autumn. Seryoso din ang mukha nito.

"I told you..." Zas voice lowered. I can hear the bickering of the other four with his brothers. Baka magpatayan na ang mga ito.

He cupped my face. "We will burn this hell down."

Winakli ko siya. "Hindi mo ako naiintindihan." Napapikit ako ng saglit dahil bigla akong nahilo.

"It's over, Faith."

I pursed my lips. "No, it's not," sagot ko naman sa kaniya pero umiling lang ito sa akin.

"I still need to-"

"I said let her go!" Isang malakas na sigaw - galing kay Edmond. Nagngitngit ang mga mata nito at mukhang susugudin na nila ang magkakapatid.

"Faith, ano bang nangyayari? Also, Dezel? What the heck?" Helion exclaimed na may nanlalaking mata.

"She's going home with us."

"Bullshit! This is her home!"

"No," Matigas na tugon ni Peter, "Bakit niya magiging tahanan 'to? Nandito lang naman ang mga walang kwentang tao, katulad niyo."

"Shut up!" Gin roared. "You don't know what you're talking about. Let her go. Now."

"No-"

"Stop!" I yelled out and everyone went silent. I can feel my back getting more and more uncomfortable.

"Faith!" Edmond tried to reach out his hands at me but Zas pulled me closer to him kaya hindi niya ako nakuha.

"Please... Stop..." Hindi ko na masyadong maaninag ang nangyayari, at dahil sa siguro sa sobrang hilo ko ay natumba ako sa dibdib ni Zas.

"You're hot."

I just groaned. Masakit na ang katawan ko at sobrang bigat ng aking nararamdaman. Siguro kung hindi ako suportado ni Zas ay baka kanina pa ako nakalatay sa semento. Wala na akong lakas pa.

I couldn't think straight anymore. Naramdaman ko nalang na bigla akong lumutang. I think he's carrying me.

"Let's go."

"N-No..." Kumapit ako sa damit ni Zas. "I still need to-" Hindi ko naituloy ang aking sasabihin dahil napaubo ako bigla. I still can't see very clearly due to dizziness but I can smell blood.

"Fuck. Hurry." Hindi ko alam kung sino ang kaniyang kinakausap, siguro ay ang mga kapatid niya. Hindi ko na din masyadong naiintindihan ang awayan nila sa lima.

"Let's go back. She's burning up."

May boses na lumapit sa amin. "Ano ba kasing ginawa niya?" Nag-aalala nitong tanong.

"Judging from what we saw at the mansion, I think she sold herself to the devil."

Napaubo muli ako at mas lalong uminit ang aking katawan. It's painful - too painful to bear. Parang gusto ko nalang maglaho na parang bula dahil sa sobrang sakit na aking nararamdaman.

"What should we do, kuya?"

Narinig ko ang pagsirado ng isang pinto. Hindi ko na alam ang nangyayari but I can still hear the voices that are near me. Sinusubukan kong huminga ng malalim - kahit na sobrang hirap - para naman ma-relax ang katawan ko.

This is not the right time. I'm still not finished with my business here.

Sinubukan kong bumangon pero pinigilan ako ng isang kamay.

"Stay still."

Umiling-iling ako. "Kailangan kong bumalik."

"H'wag matigas ang ulo. We're going home."

Home? To the Saviero's? Since when did that place became my so-called home?

Ngunit hindi na ako makaangal dahil sa sobrang hilo at sakit ng aking katawan. It feels like something inside me is tearing me up.

"Mukhang hindi tayo aabot sa mansion."

"Yeah, she's getting worst, kuya. We need to do it right now."

What? Anong gagawin nila?

I can feel Zas' body moved away from me at inayos ang aking pagkahiga. Nasaan ba kami? Nasa kotse ba?

"All right," I heard him answer, "Let's do it."

"Makakaya niya ba?"

"We won't know, but atleast it will save her."

May mga kamay na lumapat sa aking noo. Napaubo ulit ako. Naramdaman ko naman na may malagkit na likido sa aking bibig. Damn it.

"Behave," spoke Zas in a low voice near my ears. "We're going to suck the heat out of you."