NİGHTSHADE LİSESİ

(1) YENİ GELEN KIZ

Öğrenci sesleri...

Buraya ilk adım attığımdan beri sinirimi bozan onlarca şeyden sadece biri...
Ben Jessica. Şu ana kadar 7 okul değiştirdim.

Bugün yeni okulumdaki ilk günüm. Ne harika!

Miss Cheery, beni yeni sınıfıma götürürken öğrenci seslerine tahammül etmeye çalışıyorum. Oldum olası gereksiz sesleri hiç sevmem. Beni yoruyorlar.

Sonu gelmeyecek diye düşündüğüm kasvetli bir koridorda ilerliyoruz. Miss Cheery'e kaçamak bir bakış atıyorum. Nightshade Lisesi'nin müdüresi olmasına rağmen hiç düzenli giyinmemiş. Gökkuşağı yutmuş gibi bir kombinle nasıl milletin içine çıkıyor anlamıyorum.

Güler bir yüzle ve sağlam adımlarla, arada bana bakarak ilerliyor.
"Ne gerek vardı benimle gelmesine! Ben yolu tek başıma bulurdum." Diye içimden söyleniyorum.

Miss Cheery, beni bir sınıfın önünde durduruyor. Nihayet geldik.

Yine o sahte gülüşlerinden atarak;
"Evet Jessica, yeni sınıfına hoş geldin. Arkadaşlarınla iyi geçinmeye çalış."

Arkadaş mı? Güleyim bari.

Miss Cheery'e dönüyorum.
"Bence artık gidebilirsiniz Miss Cheery. Bundan sonrasını ben hallederim."

Bunu söylememle beraber gülüşü kayboldu. Ciddileşerek yanıma doğru eğildi.
"Önceki okullarında nasıl haltlar yediğini biliyorum. Sakın yanlış bir şey yapmaya kalkma."

Siyah gözlerimi müdüreye diktim.
"Yanlıştan daha fazlasını yapacağıma emin olabilirsiniz." dedim.

Müdüre bunu beklemiyordu. Gözlerini kırpıştırdı. Tahminimce şu ana kadar kızdığı bütün öğrenciler ona boyun eğmişti.

Benim de öyle bir şey yapacağıma inanıyorsa ona çok yazık.

"Gözüm üzerinde olacak Black!" dedi ve kollarını bağlayarak sınıfın kapısını açmamı bekledi.

Hafifçe tebessüm ettim. Müdüre Hanım birine soy ismiyle hitap ediyorsa bu onun sinirlendiğinin göstergesiydi. Duvarda yazan 9/F şubesine baktım. Bu sınıf da bana diğer okullarımdaki sınıflarım gibi katlanmakta zorlanacak mıydı acaba?

Elimle kapının kolunu kavradım. O anda gözbebeklerim büyüdü. Kapıyı açtığım anda eğildim. Felaketten son anda kurtulmuştum.

Bir öğrenci kapının üzerindeki tutamaklardan tutup sallanırken kapıyı açmamla beraber müdürenin üzerine uçmuştu.

Miss Cheery, öfkeyle üzerindeki tozları silkeledi ve ayağa kalktı. Tehtitkâr bakışlarla;
"MİKE SİMON DRAPER! Hemen müdürenin yanına gidiyorsun!"

Adı Mike olan çocuk yerden kalkarak bir kahkaha krizine girdi. Zar zor;
"H-haha hocam zaten müdüre sizsiniz" dedi.

Miss Cheery, Mike'ı tuttuğu gibi ofisine götürürken ben sınıfın kapısından içeri baktım. Herkes gülme krizindeydi. Ayrıca dersleri boştu.

Tanrım bu gerçek olamaz!