Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hongjoong, Minho'nun kesinkes yargısının aksine hiçbir zaman o kadar da kıskanç birisi olmamıştı.
Hiç değilse Seonghwa böyle sanıyordu.
Yani, tabii, yıllarca süren tanışıklıkları olsa da birbirlerine kavga etmeden yaklaşıp iletişim kurabildikleri zaman baya azdı bu yüzden Seonghwa çok da bir şey diyemiyordu ama çevresindeki diğer ilişkilerini incelerken bu yargıya varmıştı. Kardeşine karşı hiç kıskançlığı yoktu mesela. Koruma iç güdüsü vardı o kadar.
Wooyoung ile oldukça az yaş farklarının olmasına rağmen hiçbir zaman onunla büyük kavgalar ettiğini görmediği gibi ona yapılan bazı ayrımcılıkları da görmezden gelir ya da ayrımcılığı kendisi yapıp diğerlerine karşı onu korurdu. San ile olan ilişkilerini öğrendikten sonra da hiç paylaşamamazlık yapmamıştı mesela.
Mingi ile de yakın dostlukları olduğunu biliyordu Hongjoong'un ama arkadaşını hiçbir zaman Yunho ile ayrı takılınca suçlamaz ya da alttan laf sokmaya çalışmazdı. Aksine git sevgilinle takıl aptal herif diye itelerdi.
Ama gelin görün ki Seonghwa kıskanç birisiydi.
İlkokulda, Hongjoong'u başka çocuklar ile gördüğünde nasıl sinirlenip kin tuttuğunu dün gibi hatırlıyordu mesela. Hongjoong'a ilanı aşk eden tüm öğrencilerin isimleri beyninin bir köşesindeki kara kaplı deftere kırmızı kalemlerle not düşülmüştü mesela. Hongjoong ne zaman başka arkadaşlarıyla dışarı çıkacak olsa içindeki iyi defol git çıkışını zar zor bastırıyordu.
Seonghwa kıskanıyordu. Bu yüzden kıskanç birinin nasıl olduğunu bildiğini sanıyordu ve bu sebeple de Hongjoong'un kendisini kıskanmadığına ikna etmişti kalbini.
Eve gelirken bu konuyu unutmuştu bile ama şimdi mutfak masasında gergin bir sessizlik içinde suyunu yudumlarken Hongjoong karşısında oturmuş yüzüne gülümserken her şeyi gözden geçirmesi gerektiğinin de farkına varıyordu.
