İNFİTAR

14.Bölüm

Selam dostlar,sadece Aras ve Miralı bir bölümle ben geldim.

Destek veren herkese çok teşekkürler 🤗 Seviliyorsunuz güzel insanlar❤️

Keyifli okumalar...

.
.
.
.

Attığı son tekmeyle gülü kapıya doğru savuran Aras hızla Mira'nın yanına geldi.Alev almış keskin bakışlarını kızın ürkek gözlerine dikip bileğinden tuttuğu gibi çekiştirerek yukarı götürmeye başladı.

Merdivenleri çıkmaya başladıklarında Mira bileğini kurtarmaya çalışsa da başarılı olamadı.

Aras kızın bileğini daha çok sıkıp merdivenleri daha hızlı çıkmaya başladı.Mira da hızına ayak uydurmaya çalışıyor koşar adımlarla peşinden sürükleniyordu.

Odanın önüne geldiklerinde bir hışımla kapıyı açıp bileğinden çekiştirdiği kızla içeri girdi.Ayağını kullanarak aynı sertlikle kapıyı kapatırken Mira'nın bileğini bıraktı.

Yaşadığı şeyi bir türlü sindiremiyor öfkesi alev alev yanıyordu.Mira, Aras'ın gözlerinden sıçrayan kıvılcımlardan ürkerek"Yok bu defa hiç tanımadığım bir öfke var gözlerinde, hemen kaçmam lazım." diye düşündü, koşarak giyinme odasına girip kapısını kilitledi.

Aras burnundan soluyarak kapıya vurup"Hemen buraya gel!"diye bağırdı.

Mira şalını çıkarıp "Benim burada işim var dolabımı düzenleyeceğim."deyip giysi dolabının içine saklandı.Belki biraz zaman geçerse öfkesi söner diye düşünüyordu.

Aras ateş püskürerek "Sen benimle dalga mı geçiyorsun?Orada saklandığını biliyorum.Bana kapıyı kırdırtma çık şuradan!"diye bağırdı.

Mira irkilerek "Öfkesi falan sönmez bu kütüğün.Adamın normal hâli bile sinirli, sürekli ateş püskürüyor.Odaya bir tane yangın tüpü koymak lazım her sinirlendiğinde üzerine sıkarım."diye mırıldandı.

Aras "Çık!"diye bağırıp attığı tekmeyle kapıyı kırıp içeri girdi.Mira "Eyvah!"deyip askıdaki giysileri iyice önünde birleştirdi.

Aras etrafa göz atarak direkt Mira'nın giysi dolabının önünde durdu.Kapısını açıp giysileri hızla kenara doğru sıyırdı.İri iri açılan gözleriyle Aras'a bakan Mira kıyafetleri yeniden önüne çekip yüzünü arkasına sakladı.

Aras tek koluyla kızın belinden kavradığı gibi dolaptan çıkardı.

Gözlerini yeşillere kilitleyip "Yüzüğün nerede?"diye kükredi.

Mira önünde durduğu dolabın çekmecesinden yüzüğü çıkarıp "İşte burada!"dedi,yüksek perdeden."Niye ahmak insanların saçmalıkları yüzünden bana bağırıyorsun? Hangi aklı başında insan, bir iki defa gördüğü bir kızı soruşturmadan istemeye gider ki? Hem de yeni taşındığı bir mahalledeki kızı..."dedi, akabinde.

"Seni görür görmez çok beğenmiş ya, o dangoz vakit kaybetmeden koşa koşa istemeye gelmiş."diyen Aras hırsla dolaba bir yumruk geçirdi.

Sonra da yüzüğü kızın elinden kapıp sinirden eli titreyerek parmağına taktı.

Adamın avucundaki elini çekerek kurtaran Mira"Niye bu kadar sinirleniyorsun?Abartmana gerek yok çünkü benlik bir şey yok.Bana bu şekilde bağıramazsın."dedi,öfkeyle.

"Abartıyor muyum?Sen az önce aşağıda ne olduğunu idrak edemedin galiba.İtin teki karımı benden istemeye gelmiş! Bunu sindirmemi mi bekliyorsun?Sen o yüzüğü takmayarak onlara o fırsatı verdin."diye kükredi Aras.

"Evet abartıyorsun, umursamadığın ve seni umursamayan vakti geldiğinde ayrılacağın karını mı kıskandın?"dedi,Mira alay ederek.

Kızın sözleri Aras'ın öfkesini daha çok harlıyordu."Kıskanmak mı?"diye sinir ve alay karışımı yapay bir gülümseme belirdi suratında.Anında ciddileşip iyice kızın dibine girdi.Yüzünü yüzüne yaklaştırıp "Sen kendini fazla önemsiyorsun.Bu sadece prensip meselesi. Başka adamlarla karıştırma beni,ben kimseye benzemem!Bu evlilik formalite diye de prensiplerimden ödün vermem!Ayrılacak bile olsam hiç kimse bana ait bir kadına düşüncelerinde bile yaklaşamaz,adına bile dokunamaz!Ayrılsak bile sana kimsenin yaklaşmasına izin vermeyeceğim demiştim!"