Ada: Lan sen kimsin bizi takip ediyorsun?
0554 *** ** **:Kimsiniz?
Ada:Hala kimsiniz diyor ya! Lan oğlum sen değil misin bizi her yerde takip eden?
0554 *** ** **:Hanıme-
Ada:Hanımefendi falan deme bana! Söyle kimsin?
0554 *** ** **:Küçük... Yanlı...
Gülerek kafasını yukarı aşağı sallayarak "Haklısın valla. Bir de son senemiz hiç çekilmiyor."
"Cidden abi hiç hatırlatma ya."
"Ne okumak istiyorsun?"
"Psikoloji,sen?"
"Hukuk"
"Güzel ama zor diyorlar"
"Doğru ama her işin kendine göre bir zorluğu vardır"
"Haklısın"
Egeyle yaklaşık bir saattir sohbet ediyorduk.. Açıkçası muhabbeti sarıyordu.
"Ee sen birşey diyecektin?" diyerek asıl konuya geldiğimde gözlerini kaçırdı. Birkaç saniye sonra yeniden yüzüme baktığında konuşmaya başladı.
"Ada şimdi şöyle. Biliyorum çok ani olacak ama ben senden hoşlanıyorum. Hemde 1 senedir falan ama utandığım için gelip bunu söyleyemedim. Okuldayken bilmiyorum fark ettin mi hep sana bakıyordum ve bunu engelleyemiyordum. Hatta bir keresinde sen ve arkadaşların sahildeyken o sırada ben de oradaydım ve yine sana baktığımı görünce arkadaşların da bunu fark edip beni kovalamış-"
"Ege, Ege, Ege. Dur öncelikle bir nefes al." diye uyrma gereği duydum çünkü tek nefeste itiraf ettiği şeyleri şaşkınlıkla dinlemiştim.
Derin bir nefes alarak yeniden bana doğru döndü.
"Özür dilerim çok konuştum"
"Hayır, hayır. Sorun çok konuşman değil ama... Ege benim erkek arkadaşım var. Özür dilerim"
Kurduğum cümlenin ardından Ege'nn omuzlarının çöktüğünü gördüm.
Onun için üzülüyordym fakat elimden birşey gelmiyordu.
"Peki. Sorun değil. Ama yine arkadaş kalırız değil mi çünkü senin gibi birini kaybetmek istemiyorum" diyince tebessüm ettim.
"Sen nasıl istersen" dedim.
"O zaman kalkalım mı?" diye sorduğunda onu onaylayarak ayağa kalktım. Benimle birlikte o da kalkınca hesabı ödeyerek kafeden çıktık.
Kafeden çıktığımız anda belime dolanan kolla ufak bir çığlık atarak yan tarafıma döndüm.
Alaz'ı görmemle rahatlayıp yanağına ufak bir buse kondurdum.
"Doğru söyle. Sapık gibi her yerde beni yakip mi ediyorsun?" diye sordum.
Kahkaha atarak kafasını yukarı aşağı salladı.
"Bir tek senin sapığın" diyerek dudaklarıma kısa bir öpücük bıraktı.
Ege'ye doğru döndüğünde yüzündeki o gülümseme silindi ve ciddiyetini korudu.
Elimle Ege'yi göstererek "Ege, arkadaşım. Zaten kampta görmüşsündür." diyerek tanıtıım.
Bu sefer elimşe Alaz'ı göstererek "Alaz, sevgilim" diye tanıttım.
İkisi de birbirlerine başlarıyla selam versikten sonra Ege, "Neyse, Ada. Ben artık gideyim zaten geç oldu. Sonra görüşürüz" diyerek gitti.
Bizde sahildeki banklardan birine oturduk.
"Ada"
"Efendim"
"Benim doktor bir arkadaşım var. Senin tüm tedavi sürecini, sonuçlarını ve tahlillerini ona gösterdim. Hastalığın zaten tedavilere olumlu sonuç veriyormuş ve kanser kitlen küçülüyormuş. Bunun yanında yeni bir ilaç tedavisi başlamış ki senin şuan ki durumunda onu kullanmaya başlarsan birkaç aya tamamen iyileşebilirmişsin"
Gözlerim dolmuş, Alaz'ı dinliyordum.
Evet kanser tanısı konulduğunda zaten hastalığımın başları olduğu erkrn tedaviye başlanmıştı. Bu da beni daha az yormuştu ve olumlu sonuç alabilmiştik.
Ama şimdi duyduklarım bambaşkaydı. Birkaç aya tamamen kurtulabileceğimi söylüyordu.
