Kendimi git gide daha iyi hissediyorum. Hatsaneden taburcu olmuştum ve ailem evime geri dönmeme izin vermiyorlardı.
Misafir odasını benim için ayırmıştılar ve kalan bir kaç eşyamı yerleştirmiştiler. Bütün bunları ben hastanedeyken yaptılar, itiraz edememem için.
Linus da dikkat çekmemek için oyuncak haliyle yanımdaydı. Hastaneden çıktığımdan beri bir saniye bile yanımdan ayrılmamıştı. Önemli bir işi çıktığında ise Diana'yı çağırıyordu.
Ben odamda dinlenerken annem aniden odaya girdi. Linus'u saklama fırsatım bile olmamıştı.
"Kızım ama bu oyuncağı yine getirmişsin" Üzgünce başımı aşağı saldım. Hemen bir mazeret bulmam lazım.
"Bana ölen arkadaşımdan kalan tek şey bu. Lütfen benimle kalmasına izin verin" Çok kötüydü biliyorum. Ama ikna olmuş gibi.
"En azından benim görmeyeceğim bir yere koysan? Normal oyuncak bebeklerden bile korkarken bundan korkamam mümkün değil" Kafamı salladım ve Linus'u dikkatlice kucağıma alıp dolaba koydum.
"Neden oyuncak bebeklerden bu kadar korkuyorsun?"diye sordum yanına oturarak. Derin bir nefes aldı.
"Saçma gelebilir ama çocukken gördüğüm bir rüya yüzünden"
"Nasıl bir rüya?"diye sordum merakla.
"Rüyamda büyümüştüm ve artık bir ailem vardı. Şu anki gibi. Sonra doğum gününde kızıma bir hediye aldım. Oyuncak bir bebek. Yarınki gün de ne oyuncak ne de bebek ortada kalmıştı. Henüz bir çocuğum bile yokken basit bir rüyanın etkisinde kalmam bana da saçma geliyor. Aslında o zamanlar da takmıyordum. Ama siz doğduktan sonra..her şey değişti. Baban ne zaman oyuncak bebek alsa hemen rüyayı hatırlar ve oyuncağı hep yok ederdim"
Acaba bu rüyanın şu anlarda olanlarla bir alakası var mı?
Annem babamın bir rüyasından da bahsetmişti.
Ama sonra baban bir gün rüyasında bir adam görmüş. Seni yetimhaneye bırakmamızı yoksa öleceğini söylemiş. Hatta senin ölümün büyük bir felakete yol açacakmış. Öyle demişti.
Bunu Linus'a anlatmak için aklıma not etmiştim. Ama son zamanlarda yaşanan tatsız olaylar yüzünden bir türlü fırsat bulamamıştım.
