Kayıp İMPARATOR (Tamamlandı)

Hırsız

"DNA testi sonuçları çıkmış"dedi Defne telefonda heyecanlı sesle.

"Gerçekten de ablamsın. Annemler müsaitse bize gelsin bunu kutlayalım diyor" Sevinçten çığlık atmamak için kendimi zor tuttum.

"Hemen geliyorum" Hızla üzerimi değiştirdim ve evden çıktım. İlk bir pastaneye gittim ve birkaç tatlı aldım. Daha sonra evin yolunu tuttum.

Derin bir nefes aldım ve kapıyı çaldım. Annem gülümseyerek kapıyı açtı. Ona kocaman sarıldım. O da bana sarıldı.

"Hoş geldin kızım" O her kızım dediğinde bu olanlar bir rüya mı diye kontrol etmek istiyordum.

"Hoş buldum...anne" Gözleri dolmuştu. Bana tekrar sarıldı.

"Hadi içeri geç" Kenara çekildiğinde içeri girdim. Elimdeki poşetleri alıp mutfağa gitti. Daha sonra beraber salona geçtik. Herkes evdeydi.

"Efra kızım hoş geldin"dedi babam güler yüzle.

"Hoş buldum" Ona da sarıldım.

DNA testi sonuçları çıkmasına rağmen Cenk hâlâ somurtuyordu. Sanırım beni pek sevmemişti.

"Oğlum sen de hoş geldin desene" Telefondan başını kaldırmadan omuz silkti.

"Hadi otur kızım" Defne'nin yanına oturdum. Fazlasıyla mutlu gözüküyordu.

"Normalde ben de Cenk gibi bir tepki verirdim de, seni tanıyorum sonuçta"dedi gülerek.

Baya sohbet ettik. Arada Cenk birkaç kelime dese de fazla konuşmadı.

Ailem yanlarına taşınmam  konusunda ısrar ediyordu. Bunu bir taraftan istesem de bir taraftan da yalnız hayatıma devam etmek istiyordum.

"Dilan fazla üzerine gitme. Henüz bizi tam tanımıyor. Çekiniyor olabilir veya herhangi başka bir sebebi vardır. Ona biraz zaman tanımalıyız" dedi babam. Annem ne kadar istemese de başını salladı.

"Geçimini nasıl sağlıyorsun kızım?"diye sordu babam.

"Eskiden bir kafede çalışıyordum. Ama şimdi internet üzerinden iş yapıyorum"

"Tasarım mı yapıyorsun?"diye sordu Cenk.

"Evet" Başını salladı ve tekrar önüne döndü.

"İyi para var mı?"

"Geçimimi sağlayacak kadar var"

Bir süre daha sohbet ettik. En azından sadece bu gün onlarda kalmam için beni ikna etmişlerdi.

Akşam olmuştu. Uyumak için beraber Defne'nin odasına gittik.

Odaya geçtiğimde Linus'la karşılaşacağımı asla tahmin etmemiştim.

"A Linus ne zamandır görmüyorum seni"dedi Defne şaşkınlıkla.

"Al şunu ve dışarı çık" dedi Linus Defne'ye bir paket uzatarak. Kaşlarımı çatıp onları izliyordum.

"Ne bu?"

"Efra'yı bulmama yardım ettiğin için"dedi kısaca. Defne gülümseyerek paketi aldı ve odadan çıkıp bizi yalnız bıraktı.

"N'apıyorsun burda? Biri görebilir" Omuz silkti ve yanıma geldi.

"Seni özledim" Tam bu anda odaya doğru yaklaşan adım sesleri geldi.

"Biri geliyor!" Linus oyuncak bebek haline döndü. İçeri annem girdi. Linus'u görür görmez çığlık attı.

"Defne!" Defne koşarak içeri geldi.