Bölüm 4

57 14 6
                                    

Kemal içeri girdiğinde kanlar içinde yatan karısını gördü. Leman kırdığı dolabın anasıyla bileklerini kesmişti. Kemal hemen ambulansı aradı ve eşini hastaneye yetiştirdi.

Hastanede hemen müdahale edildi. Leman bileklerini yüzeyden kestiği için ciddi bir şeyi yoktu ama çok kan kaybetmişti. Kan gerekiyordu. Kemal telaşla karşındaki hemşireyle kan durumunu konuşurken Rengin'in hastane koridorunda kendine doğru geldiğini görünce dondu kaldı. Rengin gözlerinde tedirginlik ve korkuya Kemal'e doğru yaklaştı.

"Kemal iyi misin?"

Kemal hastanede duvarın dibine çöktü ve kanlı ellerine bir süre baktı. Ardından ağlamaya başladı ve elleriyle kafasına vurup bağırdı.

"Benim yüzümden oldu, benim yüzümden..."

Rengin eğilip Kemal'in ellerini tuttu. İyice korkusu ve tedirginliği arttı. Kemal'in elindeki kanı ve kendini suçladığını görünce birini yaralandığını ya da öldürdüğünü düşündü. Ağlamaklı bir şekilde sordu.

"Kemal ne oldu? Birine bir şey mi oldu?"

Kemal ağlayarak Rengin' e sıkı sıkı sarıldı.

"Rengin, karım intihar etti. Benim yüzümden. Şimdi çok acil Arh+ kana ihtiyaç var. O ölürse bu vicdan azabıyla yaşayamam."

Rengin de Kemal'e sarıldı. Kemal kimseye zarar vermediği için derin bir oh çekti ama eşi için de üzülmüştü. Fakat ona çok iyi bir haberi vardı.

" Kemal annemin kan grubu Arh+. Arayayım hemen gelir. Kan verebilir."

Kemal umutla Rengin'in gözlerine baktı.

"Gerçekten mi? Lütfen hemen ara, gelsin."

Rengin başıyla Kemal'i onayladı ve ayağa kalkıp hemen annesini aradı. Hastane evlerine yakın olduğu için annesi 10 dakika içinde annesi hastaneye geldi ve kan verdi.

Sabah olduğunda Leman gözlerini açtı. Odada eşi Kemal ve bir tane de genç bir kız olduğunu gördü. Ağır bir sesle Kemal'e seslendi.

"Kemal..."

Kemal uykusu çok hafif biri olduğu için hemen uyandı. Leman'ın uyandığını görünce çok sevindi. Sevinçle oturduğu yerden kalktı.

"Leman çok şükür ki uyandın. Sen ne yaptığını zannediyorsun? Beni çok korkuttun. Ya sana bir şey olsaydı. Vicdan azabından ölürdüm herhalde."

Leman ilk başta eşinin kendisi için endişelendiğini düşündü ve çok mutlu oldu fakat sonra eşinin vicdanen rahat olacağı için, yani kendi çıkarı için sevindiğini anlayınca yine o hüzünlü postuna büründü.

O sırada odadaki genç kadın da uyandı. Leman eliyle kadını işaret edip sordu.

"Kemal kim bu kadın?"

Kemal:
"Bu kadın Rengin. Dün o da hastanedeymiş. Arkadaşı rahatsızlandığı için onu getirmiş hastaneye. Senin durumundan bahsedince annesini aradı ve annesi sana kan verdi. Senin iyi olduğundan emin olmak istediği için de sabaha kadar burada benimle birlikte senin uyanmanı bekledi."

Rengin tebessüm ederek yanına geldi.

" Memnun oldum Leman Hanım. Çok geçmiş olsun. İyi olduğunuza çok sevindim."

Leman kaşlarını çatarak kıza bakıyordu ve aynı zamanda öfkeyle de Kemal'le konuşuyordu.

" Anladığım kadarıyla sen bu kızla önceden beri tanışıyorsun ve sabaha kadar da burada birlikte oturdunuz, öyle mi?"

Yeniden SevmekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin