"ဟဲ့ ကိုး ဘာဖြစ်နာလဲ အဲ့ရုပ်က"
"ငါနင့်ကို ပြောပြတဲ့ အန်တီလေ မနက်အစောကြီးဟာ နိုးနိုးချင်း သူ့မျက်နှာကြီးမြင်လာရတာ"
"အမယ် ရင်ခုန်လာတယ်ပေါ့"
"တော်ပါကွာ နင်လည်းသိရဲ့သားနဲ့ ငါ့စိတ်က တစ်ခုခုစွဲလမ်းရင် ကျန်တဲ့သူကို အလိုလိုအမြင်မကြည်တာ"
"ဟဟ အေးပါ ဒါနဲ့ နင့်ရဲ့ crushရော မနေ့ညက ဘာတွေပြောဖြစ်ကြသေးလဲ"
"ဒီလိုပါပဲ ဟိုပြောဒီပြောပေါ့"
"အေး ငါ့ကိုဆိုလျှိုထား ကောင်မ"
"နင်ကိုက စပ်စုတာလည်းထည့်ပြောလေ နိုးနိုးရဲ့"
"Ok Ok"
ကိုးဘေးကနေ စပ်စုစိန်လုပ်နေတဲ့ နိုးနိုးက ဆရာမလာကာမှ ပြန်လှည့်သွားသည်။
ကိုးတစ်ယောက် ကျောင်းရောက်ကတည်းက မျက်နှာကို ရှုံ့တွကာ ပွစိပွစိရွတ်နေတာမို့ နိုးနိုးမေးချင်တာလည်း မဆန်းပါလေ။
//
မုန့်စားဆင်းချိန်ရောက်တော့ ကိုးနဲ့နိုးနိုးတို့ ခြောက်တန်းကလေးတွေဘက်ထွက်လာလိုက်သည်။
မုန့်ဈေးတန်းရှိပါရဲ့နဲ့ သွားချင်ရတဲ့ အကြောင်းကတော့ နိုးနိုးရဲ့အဆင်မောင်လေးကို လိုက်ကူချောင်းဆို၍ပင်။
ကိုးတို့ ခြောက်တန်းမုန့်ဆိုင်ဆီအသွား အတက်အဆင်းမှာ ကလေးမတစ်ယောက်က ကိုးကို ဝင်တိုက်သည်။
"အ့!"
လူကသေးသေးလေးဖြင့် ကိုးရင်ခွင်ထဲပစ်ဝင်လာတာမို့ ကိုးမှာ ဖမ်းထားလိုက်ရသေးသည်။
ဝင်တိုက်မိ၍ ထွက်လာတဲ့ အသံသေးသေးလေးကြောင့် ခေါင်းခါမိလိုက်သည်။
ဟူဒီအထူကြီးခေါင်းဆောင်းထားပြီး ဝင်တိုက်တာ နာလေသလား။
"အာ မကြီးဘာလို့ ဘေးကပ်မလျှောက်တာလဲ"
"ဟ မင်းက အပေါ်ကနေ ဆင်းပြေးလာတာလေ မြင်တောင်မြင်ရရဲ့လားမသိပူး ဝင်တိုက်တာက မင်းလေ"
"ဟွန့်! လူကြီးဖြစ်ပြီး ကလေးလာတာ လမ်းဖယ်ပေးတော့ မြွေကိုက်မှာကျလို့"
"ဟောဗျာ"
ကိုးမှာ ဘာပြောရမှန်းကိုမသိတော့တာပင်။
စွာလွန်းလှတဲ့ကလေးမ ဝင်တိုက်တုန်းကတိုက်ပြီးတော့ ကိုးအပြစ်ဖြစ်ကပြန်ပြီ။
