Mate | Drarry

Hakikat

Somebody To Love
Queen

~

"Buna inanamıyorum,"

Tepedeki ağacın altında yirmiye kadar öğrenci serinliyordu. Kimi ödevlerini tamamlıyor, kimi gülüşerek sohbet ediyordu.

"Harry çok güzel bir ağaç olduğunu söylediğinde haksız değilmiş. Daha iyisini düşünemezdim." dedi Hermione tamamen büyülenmişçesine.

"Buraya ödevlerim varken gelirim, hatta sınav zamanı! Evet, sınav zamanı buralarda kimse olmaz. Çok güzel çalışılır, sende gelirs-"

Kafasını çevirdiğinde gördüğü şey şekerleme yapan Ron'du. Hiç değişmeyecekti.

Zamanı varken, kestirmek kulağa hiç de kötü gelmiyordu.

~

Gözlerini beyaz bulutlar serpiştirilmiş mavi bir gökyüzüne açtı Harry. Draco ve onun gözleri hala dün geceden kalma ıslak ve yorgundu. Gözlüklerini yerde zorla buldu.

Sımsıkı sarıldığı çocuğa baktı; ağlamaktan bitkin düşmüş, kafasının içi hiç olmadığı kadar karışık, ve yara bere dolu bir beden.

6 yıllık okul deneyiminde, Draco'nun böyle bir hayat yaşayabileceğini pek düşünemezdi. Bazı kısımlar belki evet, fakat davranışları geçirdiği psikolojik dönemin zorluğunu çok iyi saklamıştı... Son bir yıl içinde değil.

İkisi de, birbirlerine yakın, sıcak bir şekilde uzanıyorlardı. Sarışın olan kıpırdanmaya başladığında Harry onun saçlarını okşuyordu. Bunu yapmak hala garipti, fakat çok da değil. Bir insan hakkında bütün fikirlerinin anında değişmesi kolay değildi çünkü.

Draco gözlerini kırpıştırdığında Harry çoktan ayaklanmış, ona elini uzatıyordu.

"Tam bir uykucusun, kalk hadi." sırıtışı yüzünden silinmiyordu.

Draco yüzünü ışığa çevirerek kendisine gelmeye çalıştı, Harry'nin sözlerine gülüyordu. Güneş gibiydi. Biraz gerinme ve esnemeden sonra Harry'nin kolu ağrımaya başlamıştı.

"Kedi gibi gerinecek misin yoksa yola çıkacak mıyız? Kolum acıyor."

Draco gülümseyerek Harry'nin elini tuttu, "Sana da günaydın, Potter."

Üstündeki tozu temizlerken "bugün içinde geleceğe dönmemiz gerek. Baban burda hiçbir şey öğrenemediğini öğrenince savaş başlayacaktır zaten... Hemen gitmemiz gerek." Ceketinin içindeki küçük şişeye uzanırken başka bir el onu durdurdu.

Draco endişeli bir edayla Harry'e bakıyordu.

"Daha anlatmam gereken bir takım şeyler var, büyük ihtimalle daha önce söylemediğin için kızacaksın ama önemli şeyler önemlidir, bilirsin." sonunun ne olacağını anlamıştı ve acı-tatlı bir şekilde gülümsüyordu. Öbür tarafta Harry gecikeceklerinden endişeleniyordu.

Yine de tepeye yürümeye başladılar.

~

"Babam, lanet olası babam, her yaz olduğu gibi bu yazı da mahvetti. Keşke mahvettiği şey sadece yaz olsa." Draco yıldızlara bakarak konuşuyordu.