Another Universe | Bungou Stray Dogs

_Chapter 4_

Dazai'den

Odasaku istediğim mantarları getirip önüme koyunca ona doğru "sen ciddimisin?" Bakışları atmaya başladım.

Cidden...
Ellerim bağlıyken nasıl yemek yememi bekliyor acaba?

Bakışlarımdan anlamış olacak ki mantarlardan yaptığı çorbadan bir kaşık alıp bana yedirmeye başladı.

Odasaku...
Sen bidaha mutfağa girme . . .

•
•
•
•
°

Oda'dan

Köri katili o gece 3 defa kustu. Gerçekten bunun gibi bir çocukla uğraştığıma inanamıyorum.

Çocukları severim ama bu çocuk
Biraz farklı...

Demek istediğim neden bir insan mumya gibi dolaşır ki?

Peki ya mafya lideri olduğunu söylemesi?
Bu sıradan bir çocuğun havalı hayali mi yoksa gerçekmi anlayamıyorum.

Yaşayan ceset bugün biraz tuhaf davranıyor.
Aslında hep tuhaftı ama bu seferki başka

"Ağğ sen ölüm meleği olmalısın. Canımı al ve beni kurtar!"

"Hey Odasaku, biliyormusun az önce ölüm meleği beni öldürdü"

"Burası Cehennem olmalı. Hey Chuuya burada ne yapıyorsun"

"Chuuya anlıyorum! Buraya beni öldürmek için geldin!"

"Odasakuuuuuuu bennnn neyimmmmm"

O gerçekten tuhaf...

Bu normal mi?

Hasta mı oldu?

Yanına yaklaşıp elimi çocuğun alnına koydum. O yanıyor!

Hemen onu bantladığım yerden çıkardım. Yorganı da alıp çocuğu yatağa yatırdım.

Kalkmaya çalışıyor.

Yerinde dursa şaşırcam zaten!

Elimdeki yorgan ile ellerini ve ayaklarını bağladım.

En azından bu şekilde daha rahat. Şimdi tek yapmam gereken;

Normal bir insanın yapacağı şeyi yapmak.

Tek sorun,
Ben normal bir insan değilim ve normal insanlar ne yapar bilmiyorum.

Sanırım benimde hastalanmamam gerek.

Hastalık bulaşmasın diye odadan çıkıp kapıyı kilitledim.

Ş

imdi tek yapmam gereken o iyileşene kadar içeri girmemek.

•°•°•°•°•°•°•°•°•

Arada 4 gün geçti. Çocuğun bulunduğu odadan hiç ses gelmiyor.

Öldü mü acaba?

Odanın kapısını yavaşça açıp içeri girdim.

Ceset ölmüş.