Another Universe | Bungou Stray Dogs

_Chapter 19_

6 yıl önce, Aomori

.
.

.
.

.
.

.
.

Makine sesleri boş ve karanlık olan odada süzülürken hareket edemeyecek durumdayım. İstesemde edemem zaten. Yatak benzeri birşeye bağlanmış şekilde duruyorum.

Yeni uyandım.

Yani sanırım...

Zaman kavramımı tamamen yitirmiş durumdayım.

Ellerim ve ayaklarım, yattığım yatağa bağlı. İstersem buradan kurtulabileceğimin farkındayım. Ancak hiç olmadığım kadar yorgun hissediyorum.

Bir kapı sesinin ardından karanlık olan oda ışıkların açılmadı ile aydınlandı, beyaza büründü. İlk olarak koluma bağlı olan serumu farkettim. Daha sonrasında ise bandajlarımın olmadığını. Sağ gözümdeki bandajlar dışındaki tüm bandajlar çıkarılmıştı.

Hafif aralanmış olan koyu ve ışığını yitirmiş gözlerimi kapıdan içeriye doğru giren kişiye çevirdim.

Düz saçlı, uzun boylu bir adam bana doğru yüzüne yerleştirdiği ufak bir tebessüm ile birlikte geliyordu. Üzerindeki önlükten doktor olduğunu anladım.

"İyi akşamlar Dazai-kun. Ben doktorun Mori Ogai. Tanıştığımıza memnun oldum."

"İntihara teşebbüs ettiğin için hastanedesin. Hatırladın mı?"

Dazai mi?

Mori-san'ın son söylediği cümleler son anılarımı yeniden hatırlamamı sağladı.

"Sanırım beceremedim. Yazık oldu..."

"Dazai-kun bana yardım edersen söz veriyorum seni acısız bir şekilde öldürebilecek ilaçları nasıl karıştıracağını sana öğreteceğim."

"Gerçekten mi?"

"Ama, olacaklar kesinlikle aramızda kalmalı. Kimseye tek kelime etmemelisin."

"Tama, Söz."

Mori-san, bunu söylememin ardından gülümseyerek odadan çıkacakken ona seslendim.

"Mori-san, neden bana Dazai dedin?"

"Ünlü bir aileden geliyorsun Shuuji-kun. Mutlaka kaybolduğuna dair haberler yayılacaktır. Bu yüzden bundan sonra sana bu isimle sesleneceğiz. Dazai Osamu."

"Anladım."

Mori-san odadan çıkıp ardından kapıyı kapattı.

Dazai Osamu...

Bu isim bir yerlerden tanıdık geliyor gibi.

Şu anda aklım biraz bulanık olduğundan dolayı böyle şeyleri hatırlamakta zorlanıyorum. İntihar etmeden önceki anılarımı hatırlamakta oldukça zorlansamda. Kollarımdaki yara izlerini görünce zihninde birşeyler canlandı.