DÜŞMAN KRALLIKLAR

Bölüm 8 : KORKUTAN SUİKAST

Selam! Yen bölümle geldim. 

Okunma artarken oy ve yorumun olmaması üzüyor. Lütfen tepkilerinizi yazın. İyi ya da kötü fark etmez. 

Seviliyorsunuz!

- FLASHBACK -

Kral Herald kahvaltısını yapıyor misafirleri ile ilgileniyordu. Merdivenden oğlu Victor inince herkes yemeye başladı. Sadık veziri köşede durmuş, kralı bir emir verse koşarak gitmek için ayakta hazırda bekliyordu. 

Kahvaltı sakince devam ederken Victor söze girdi.

"İzniniz olursa bugün Prenses Lavin ve Vien'i bir yere götürmek istiyorum."

Vezir çaktırmadan dinlemeye başladı.

Kral David  merakla "Nereye peki?" dedi. 

Vezir mekanı öğrenmek için dikkatle dinledi. 

"Sepha çeşmesine. Merak etmeyin uzak değil. Bana emanetler."

Kral Herald söze girdi.

"Yanına muhafızlardan birkaç tane al."

"Ben varım, zaten çok da uzak değil."

"Sen bilirsin." 

Vezir kimseye çaktırmadan gülümsedi. 

Sepha çeşmesi.. Muhafız yok..

- FLASHBACK END -

***************************************************************

- LAVİN GLORİA -

Victor ile atın pardon Luxor adındaki yakışıklının - Yolda at dediğim için baya bir kızmış ve atının duyarsa kalbinin kırılacağını söylemişti.- üstünde gitmeye devam ediyorduk. Ormana benzeyen büyük alanda sadece sessizlik vardı. 

"Daha ne kadar var?"

"Çok az kaldı  sabret."

"Yaklaşık 15 dakika önce de aynısını dedin!"

Ses vermeyince sinirle arkamı döndüm. Dudağım çenesine çarpınca heyecanın bedenimi sardığını hissettim. Victor gözlerini yavaşça bana indirip gözlerimizi buluşturdu. 

"Pardon." diyip geri çıkacakken Victor elini yanağıma koyup durdu. 

"Az kaldı sabret. Sabretmene değecek bir güzelliğe götüreceğim seni."

Önüme düşen saç tutamını yüzümden çekip yola baktı. Luxor'a yön verirken ben kusursuz çenesine dalmıştım. Diline düşmemek için önüme döndüm. Bir süre böyle giderken kulağıma eğildi. Derin bir nefes aldığını duydum.

"Şimdi yakışıklımdan inmemiz gerekecek oraya böyle giremeyebiliriz."

Kafamı salladım. Önce kendisi indi ardından beni kucağına almak için geldiğinde "Gerek yok." desem de kemikli elini belime sarıp beni indirdi. Etrafa baktığımda bir su sesi geldiğini duydum. 

Victor Luxor'u  bir ağaca bağladı. Kafasını okşadıktan sonra yanıma gelmeye başladı. Bense hala etrafa bakıyordum.

"Buradan gideceğiz, gel." diyip elimi tuttu. Şaşkınca elimi tutan eline baktım. O ise bir şey yok gibi yürümeye başladı. Elinin sıcaklığını hissedince içimde anlam veremediğim bir şeyler oldu.

Victor yolumuzu kesen ağaç dalını kesip ilerledi. Karşımda duran insan görünümlü heykele bakakaldım. Kocaman bir havuzu vardı ve bu havuzu dolduran su, kadın heykelin gözlerinden geliyordu. Sanki havuz göz yaşlarıyla dolmuş gibiydi.