Bölüm 5 : ZEHİRLE SONLANAN GEZİ

14 3 5
                                    

Selam! Bölüme oy verip yorum yaparsanız sevinirim!

İyi  okumalar!


Aileler konuşuyor bir şekilde anlaşıyordu. Anlaşmaya çalışıyor da diyebiliriz.  Biz gençler balkona çıkmış oturuyorduk. Salonda boğucu bir hava vardı ve Victor benle Lucas'ın bunaldığını görünce balkona çıkmayı önermişti. 

"Lavin bir şey soracağım."

"Ne var Lucas?"

"Eben demek vardı ama gel gör ki misafirlikteyiz. Neyse ne yapacağız sıkıldım ben ya off?"

Sanki tek sıkılan kendisiydi. Bende sıkılmıştım ve 2 gün boyunca ne yapacağımı bir ben bir de Tanrı biliyordu. Aklıma arabada Lucas'ın dedikleri geldi.

"Kız güzel miymiş?" 

"Bir şey diyeyim mi? Kız su gibi sahibine bağışlasın tabi de. Kız konuşmuyor ya da konuşamıyor anlamadım"

Kaşlarımı çatıp Vien'e baktım. Masumca gülümseyip abisine bakıyordu. Victor ona gülümseyip bir şey dediğinde Vien heyecanla kafasını salladı. Victor denen prens bozuntusu gibi dudak okuyamadığım için ne dediğini anlamamıştım.

"Şaşırmadım." 

"Ne?"

"Hiç, hadi git de konuş belki de arkadaşa ihtiyacı vardır"

Lucas hevesle başını salladı. 

"Aynen ben bir konuşayım bu arada  şu prens bozuntusu niye ebemizi sikecekmiş gibi bakıyor?"

Victor'a baktığımda bize bakıyordu. Lucas'ın dediği gibi bakmıyordu. Normal bir şekilde merakla bakınıyordu. Lucas ve abartmaları! Umursamadan önüme döndüm. 

"Nerden bileyim Lucas?"

Lucas tam çemkirmeye başlayacakken bir hizmetli girdi. 

"Prensim babanız sizleri salona çağırıyor."

Sonra bizi işaret etti.

"Sizleri de efendim."

Kafamızı sallayıp ayaklandık. Vien ve Lucas bizden önce ilerledi. Salona girdiğimizde hepsinin keyfi gayet yerindeydi. 

Önlerinde reverans yaptığımızda annem gereksiz yere duygulanmıştı. 

"Victor misafirlerimize meşhur ejderha ormanını ve zehir vadisini gezdirsene. E tabi isterlerse, yol yorgunuysanız Veronika size odalarınızı göstersin."

Ben tam hayır diyecekken Lucas gevezeliğini konuşturdu.

"Ne yorgunluğu canım alt tarafı 4-5 saat. Biz ejderhaya bakalım."

Gerzek çocuk! Kral Herald nazikçe gülümsedi. Victor'a bakıp kendisiyle gelmesini işaret etti.

Victor gidince bizler geniş salonun koltuklarından birine oturduk. Geldiğimizden beri Vien baya sessizdi. 

"Çok sessizsin,hep mi böylesin?"

Vien cevap verecekken annesi, Kraliçe Veronika söze atladı.

"Vien  konuşmayı pek sevmez. Birde biraz rahatsız onun da etkisi var."

Vien kırgınca annesine baksa da sessizce kafasını sallayıp onayladı. Hepsi bir cins. Abisinden tut kardeşine kadar. Gerçi abisini kimse geçemez orası ayrı.

İti an çomağı hazırla demişler. Victor sinirle içeri girse de hemen toparlandı. 

"İsterseniz yemeğe kadar küçük bir gezi yapalım ne derseniz?" 

DÜŞMAN KRALLIKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin