- PROLOG -

34 7 5
                                    

Çok acı vardı. Çok çığlık vardı. Çok gözyaşı vardı.

Karşımdaki adam bana alayla gülümserken nefes alamadığımı hissettim. Ne olmuştu ona? Sevdiğim, aşık olduğum adama ne olmuştu?

"İntikam alınmıştır Lavinia.."

Lavinia..

Bana o gün de lavinia demişti. Lakin tek bir farkla, o zaman aşkla bakarken şimdi nefret ile bakıyordu..

"NEDEN?! NEDEN YAPTIN BUNU?!"

Gülmüştü dediklerime. Alaylı bir gülüştü bu.

"Çünkü sen benim düşmanımsın küçük prenses. Zaten anca düşmanım olabilirsin."

Ağladım. O geceden kalan tek şey çok fazla göz yaşıydı.

"TANRI ŞAHİDİMDİR Kİ BU YAPTIĞINA PİŞMAN OLACAKSIN VENOM! ÇOK PİŞMAN OLACAKSIN!"

Yüzünü yüzüme yaklaştırdı.

" Sen beni pişman edeyim derken kendini yok etme Lavinia. Yoksa asıl pişman olan sen olursun."

Ben Lavinia'ydım.

Ben ölüm çiçeğiydim.

Ben karşımdakini öldürürken kendimi öldürendim.

DÜŞMAN KRALLIKLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin