Tanrı'ya Mektuplar " Kitap Oldu"

Kağıttan Jiletler

Belki günah diye bir şey yoktur. Nereden bileceğim ki ? Konuşmuyorsun benimle! Kağıttan jiletler ile öldürmeliyim kendimi belki de. Beni anlamıyorsun yine ya, neyse. Alıştım ben kendi kendime söylenmeye, şu lanet olası posta pulunu bulsam bu buluşuk kâğıtlardan fazlası var elimde. Nereye gönderecektik ki hem cehennemin dibine mi? Yahu kara kutu bir ip ucu versene aklımın zinciri kırık dehlizlerine. Belki de günah diye bir şey yoktur, kandırıyorlar bizi aforozu orgazmlı din adamları, öyle değil mi söylesene? Bu kanserli düşünceyi pansuman etmek için renkli siyahlığımdan, nereye baş vurmak gerekir? Evrakları dendokronolojisi bini aşkın hangi ihtiyar meleğe teslim etmeli ? Tanrım günah diye bir terim yok öyle değil mi? Kim söyledi ulan bu yalanı, kim kandırdı bizi?

Bir karayel esiyor içime doğru, karnım ağrıyor, kalbimde bir huzursuzluk gezinip duruyor. Uyusam geçmeyecek biliyorum uyumasam kesin öleceğim. Kafamın elimle dikişlediğim bölümlerinden çıkmaya çalışıyorsun yine, yahu gitme! Kahretsin ben kiminle dertleşceğim? Kireçli duygularımın ağrısını ben çekiyorum hem sen neden ölür gibi gidesin ki akıl alır şey değil bu? Hangi Tanrı kulundan böyle uzaklaşır sırf eksik diye tahtaları? Garipsiyorum seni ister yaz günah defterime bir bakkal hesabı gibi üst üste, ister otur dinle ve zaten sevdiğin yok beni bunu biliyorum. Bari biraz daha kalsaydın, nereye gidiyorsun? Doğruya Tanrısın sen seviştireceklerin olmalı, savastıracakların falan filan kaç milyar insan haklısın! Bir de karanlığı var bu işin aman onlarda es geçmeyeyim daralmasın!

Aklıma gelen bir şey var, fakat kemoterapi olması lazım önce böyle çok çiğ çok çirkin ancak öyle güzelleşir. Diyorum ki, Tanrıların sözlerini tutmama olasından tutunsak, düşer miyiz ateist ağrıların bir yanı yaralı diğer yanı hastalıklı saplantılarına? Tanrı dediğin şey daha sözünü tutamıyorsa, insanoğlundan ne bekleyip duruyorsun bu bildiğin karaborsalı bir şizofrenia. Şey sevgili Tanrım! Durum şu ki konuşmuyorsun benimle ! Kendi içimde yaşadığım bu bakir günahları nereye kusacağım şaşırdım, bir bilene soruyum dediğim her hata beni sana daha çok yaklaştırırken kendimden uzaklaştırdı anlasana!

Kağıttan jiletler hazırladım yanı başımdaki kutsal defterin köşesinden. Belki bileklerimi kutlarım, kırmızı içtiğim beyaz hiçliğime bulaşırken. Boğazıma kadar kurtcuklar ile doluyum anla beni, yorgunum, şeytani bir zevk ile yavaş yavaş ölüyorum. Kalbimdeki paslı anıların kafasına çuval geçirip, iyilikleri cerehat toplayana kadar işkence edeceğim bu gece. Küfürlü bir intihar seçmeliyim, vakit geç oldu. Mum ışığında yazmak zor bir Tanrıya. Alınma ama ölmem gerek, bu gecelik bu kadar benden sana. Zehirliyorsun içimi seni koparacağım bir gün kalbimden, iyi geceler Tanrım! Bu gece saat akrebin çırıl çıplak yelkovan ile seviştiği altlı üstlü bir vakitte işte, yeniden öleceğim ben. Kağıttan jiletler ile birlikte uyuyorum, yüzümü kesip atsınlarda yarın suretsiz bir şekilde şirk koşayım diye. Hiçleşiyorum , silinmeden gitmek gerek uzatmanın bir manası yok.