VAR OLMAYAN KİŞİYE MEKTUPLAR

onuncu mektup

Sevgili var olmayan kişi,

İçimde bir boşluk, kalbimde bir sızı, aklımda karmakarışık düşüncelerle hayatta kalmaya devam ediyorum. Artık zor gelmiyor bu durum bana çünkü alıştım. Üstesinden gelmeye başladım bu durumun. Nasıl oldu bilmiyorum lakin oldu. Güçlendiğimi düşünüyorum. Yaşadığım kötü şeylerin beni güçlendirdiğini düşünüyorum. Hala yalnızım, hala seni bulamadım ama güçlendim. Sana bir sır vereyim artık senin gerçekten var olmadığını düşünüyorum. Çünkü beni gerçekten sevecek, dinleyecek, hayatının merkezine alacak birisinin olabileceğine inancımı yitirdim. Hayal dünyamdan çıktım. Bu gerçek çok canımı yaktı, çok ağladım lakin alıştım. Buna da alıştım. Bunun da üstesinden geldim. Bu sana son mektubum değil fakat olurda bir ihtimal gerçek olursan lütfen bana sımsıkı sarıl. Buna ihtiyacım var.