onikinci mektup

16 2 0
                                    

Sevgili Var Olmayan Kişi,

Bu sefer mutluluğu buldum sanmıştım. İyiyim sanmıştım. Mutlu olacağımı sanmıştım.

Yine ellerimde hayal kırıkları ile ortada kaldım. Hayallerimin kırıkları o kadar keskin ki ellerimi parçaladı. Ellerim çok acıdı, kanadı.

Kimse görmedi.

Kimse yaralarımı sarmadı.

Bende ellerimi kendim sarmaya çalıştım ama olmadı. Yapamadım. 

Mutlu olmayı beceremediğim gibi yaralarımı sarmayı da beceremedim.

Öylece kaldım parçalanmış ellerimle.

Bu mektuplarım sadece mektup değil, Var Olmayan Kişi.

Bunlar yardım çığlıklarım.

Ölümü isteyen birisinin yardım çığlıkları.

VAR OLMAYAN KİŞİYE MEKTUPLAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin