The Run Away Heiress(🌹)

Chapter 17

Chapter 17

Parang paulit ulit na tinutusok ng karayom ang puso ko habang pinapanood ang Video ni, Akero o mas magandang sabihing ang sex video nito

Tila paulit ulit akong sinaksak sa puso habang naka-titig rito naka-higa siya sa kama habang may babae sa ibabaw niya

Sunod sunod ang pag tulo ng mga luha sa mga mata ko halos nanlalabo na din ang paningin ko dahil sa mga luha ko

Tila nawarak ang mundo ko habang pinapanood sa video kung pano nito hinayaang angkinin siya ng kung sino ang mas masakit pa ay hindi lang iisang babae o dalawang babae ang katalik nito

Ilang buwan palang.... ilang buwan palang ang nakakalipas pero nagawa na niyang mag hanap ng ibang babaeng mag papaligaya sakanya...

"W-why? Ang sabi ko hintayin mo ako dahil babalik din ako... pero bakit? A-Akero bakit?!!"

"P-pano mo nagawa sa'kin to..."

" BAKIT??!!"Puno ng sakit na sigaw ko saka pinag babato ang mga gamit na na dadampot ng kamay ko

" Fck! A-ang sakit.... sobrang sakit... B-bakit?"nang hihinang napa salampak nalang ako sa sahig at hinayaan ang sariling umiiyak ng umiiyak umaasang maiibsan ang sakit na nararamdam ngunit kahit anong gawin kong pag- iyak ay tila ba may lumalala ang sakit na nararamdam ko tuwing naaalala ko ang laman ng disk na pinadala ng kung sino

"Kara!!"humihikbing hilam ang luhang nag angat ako ng tingin sa kakapasok lang sa kwarto ko

"Z-Zahir...." mahinang sambit ko namalayan ko na lang na yakap yakap ako nito

"Z-Zahir... ang sakit.. sobrang sakit... a-ano bang kulang sa'kin? H-hindi pa ba ako sapat? Bakit ang dali niyang k-kalimutan Ako?"humihikbing tanong ko

"Walang kulang sayo, Kara at swerte ng lalaking mamahalin mo dahil alam kong sa oras na nag-mahal ka binibigay mo lahat..." mahinang wika nito

"Ayaw kong husgahan ang lalaking yun dahil hindi ko naman siya kilala at hindi ka naman nag kwekwento tungkol sakanya.... Kung gusto mo puntahan natin siya."nag-angat ako ng tingin dahil sa sinabi nito

"Let's give him the benefits of the doubt, Kara lalo na ngayong malapit na kayong maging pamilya."may kaming ngiting wika nito

Wala sa oras na napa hawak ako sa sinapupunan ko bakas na ang baby bump nito dahil mahigit dalawang buwan na din ng malaman kong nag-dadalang tao ako

"I-I'm scared...." mahinang wika ko rito

"I'm here... don't worry sasamahan kita. Hindi ako aalis sa tabi mo."

"Thank you, Zahir for staying." mahinang sambit ko

Hindi ko namalayang naka tulog na pala ako dahil sa pagod sa pag-iyak..

Tulad ng sinabi nito ay sinamahan ako nito sa pag punta ng province kung nasaan ang lalaking pinaka mamahal ko

"You can do this, Kara." naka ngiting wika ni, Zahir saka mahinang pinisil ang kamay ko bago nito binitawan

Mag-isa akong bumababa ng sasakyan

"Tao po!! Tao po!! Nay?!!"malakas na sigaw ko ngunit naka lipas na ang ilang minuto ay wala pa din ang sumasagot sa'kin

"Hija, sinong hinahanap mo?" agad akong napalingon sa side ko ng may mag-salita rito

"Hellow po, alam niyo po ba kung nasaan na po yung naka tira dyan?" magalang na tanong ko saka tinuro ang bahay nila, Dos

"Nakuha matagal ng umalis ang pamilyang naka tira dyan eh."

"Saan daw po nag punta?" kinakabahang tanong ko

"Hindi ko alam eh."

"Kailan po ba sila umalis?"muling tanong ko

Nag pasalamat na lang ako rito saka wala sa sariling bumalik sa sasakyan

"Ano?Naka-usap mo ba?" agad na tanong ni, Zahir ng sumakay aki sa passenger seat

"Hindi.." mahinang tugon ko saka napa titig sa labas ng bintana ng sasakyan

Halos mag kasundo lang pala kaming umalis... mas nauna lang ako ng dalawang araw

"May pupuntahan ka pa ba?" umiling na lang ako bilang tugon rito

"Uwi na tayo... Gusto ko ng mag-pahinga..." mahinang wika ko rito saka pinikit ang mga mata ko kasabay nito ang pag tulo ng luha ko na agad kong pinunasan

Tapos na akong umiiyak yun na ang Una at pang-huling mag sasayang ako ng luha para sa mga lalaking kagaya niya..

Hindi ko maiwasang haplusin ang sinapupunan ko. Hindi ko mapigilang maka ramdam ng sakit at lungkot para sa magiging anak ko dahil alam ko sa sarili kong hindi ko ito mabibigyan ng kompletong pamilya..

"Kung may kailangan ka tawagan mo lang ako ah?" tumango na lang ako kay, Zahir at walang ganang umakyat sa taas kung nasaan ang kwarto ko

Mabilisang hot bath lang ang ginawa ko dahil gustong gusto ko na talagang humiga sa kama ko

Mariing kinagat ko ang ibabang labi ko upang pigilan ang hikbing gustong kumawala sa labi ko

"N-no I won't cry again..." pang kukumbinsi ko pero traydor ata ang mga luha ko dahil ayaw nilang tumigil sa pag tulo mula sa mga mata ko hanggang sa nauwi ito sa nga hikbi at hagulgol

"Am I not your female lead to your story?"mahinang tanong ko kahit na alam ko naman kung ano ang sagot

Hindi ko alam kung ilang oras akong umiyak hanggang sa maka tulog ako...

Nagising ako dahil sa pakiramdam na tila binabaliktad ang loob ng sikmura ko

Dahil sa biglaang pag tayo ay naka ramdam ako ng hilo ngunit hindi ko na pinansin yun at dali daling tumakbo papunta sa loob ng Cr at duon sumuka...

Hinang hinang napa sandal na lang ako sa malapit na pader dahil sa pang hihina Akala ko pa naman hindi ko na maranasan yung ganito dahil nasa ika-tatlong buwan na ako ng pagbubuntis ko...

"Hindi ba magiging ganito kahirap kung nandito ka sa tabi ko, Akero?" pagak na natawa na lang ako sa naging tanong ko

Bakit ba umaasang pa akong balang araw babalik siya sa'kin? Ako naman itong nang iwan na iwan din niya...

Nang naka bawi ng lakas ay lumapit ako sa sink at nag hilamos at nag-mumog

Napa titig ako sa reflection ko sa salamin sobrang putla ko siguro dahil ito sa pagsusuka ko na mamaga din ang mga mata ko dahil sa labis na pag-iyak kagabi

"Pasensya kana, Baby ha?! Kung ang iyakin ni, Mommy alam ko namang bawal yun pero hindi ko lang maiwasang maiyak tuwing naaalala ko ang Daddy mo..." pag kausap ko rito kahit na alam ko namang hindi ako nito naririnig at naiintindihan

"Alam mo kahit sobra akong sinaktan ng Daddy mo mahal na mahal ko pa din siya.... hinihiling ko pa ding sana nandito siya sa tabi natin at inaalagaan niya tayo..." napa ngiti na lang ako habang iniisip ang pangyayaring yun pero agad ding napa luha ng maalalang malabong mangyari yun

" Kaso mukhang hindi mangyayari yun.... Hindi ko nga alam kung nasaan na siya eh..."mapait na lang akong napa ngiti...

" No stress it's bad for the baby... "paulit ulit na bulong ko sa sarili habang paulit ulit na huminga ng malalim

Nang kalmado na ako ay naligo na ako at nag suot na lang ng formal dress yung hindi maiipit si Baby

"Kaya ko toh." mahinang wika ko sa sarili

"Kakayanin ko." muling huminga ako ng malalim saka kinuha ang gamit ko bago lumabas ng kwarto.....