| 𝗪𝗮𝗿 𝗢𝗳 𝗛𝗲𝗮𝗿𝘁𝘀 | ʳᵃᶠᵉ ᶜᵃᵐᵉʳᵒⁿ

🄱🄸🅁

Sellaaam

Yeni bir kitapla karşınızdayım

Umarım kitabı beğenirsiniz

Paragraf aralarında yorum yapmayı eksik etmeyin lütfen :))

İyi okumalarr

*

"Rafe, biz ayrıldık." dedi Nova. Rafe'yi yatıştırmak için elinden geldiğince sakin konuşuyordu.

Rafe tekrar kendine hakim olamayarak "Hayır Nova, sen ayrıldın, ben değil!" diye haykırdı ve devam etti. "Ben hâlâ seni seviyorum!"

Nora itiraz etti. "Sen beni sevmiyorsun Rafe, bana takıntılısın."

"Yanılıyorsun-"

"Rafe!" Nova sesini yükselterek sözünü kesip Rafe'in dikkatini kendine çekince devam etti.
"İkimiz de gerçeği biliyoruz."

Rafe tekrardan, "Gerçek bu değil. Sana takıntılı değilim, seni seviyorum!" diye haykırdı.

"Uzatmaya gerek yok. İlişkimiz bitti. Beni rahat bırak artık." Nova son sözlerini de söyleyip indi arabadan ve evinin yolunu tuttu.

Rafe kendini açıklayamadığı bu durumdan sadece öfke duyuyordu. Öfkeyle yüzünü sıvazladı. Ellerini direksiyona vurdu ve gür sesiyle bağırdı.

Onu sevdiğine ikna edememeyi yedirememişti, ve kolay kolay yedirebilecek gibi de değildi.

Nova ise karmaşık duygular içerisindeydi. Rafe'i artık sevip sevmediğinden emin değildi. Bazen onu yanında o kadar çok istiyordu ki, kalkıp yanına gitmeyi bile aklından geçiriyordu. Bazense ondan bütün hücreleriyle nefret ediyor, yüzünü bir daha görmek istemiyordu. Bu karmaşık duyguları ne kadar istemese de zaman zaman bütün vücudunu ele geçiriyorlardı.

Nova kısa sürede eve vardığında arka bahçeye ilerledi. Bahçe takımına oturdu ve denize karşı düşünmeye başladı.

2 aya yakın süren ilişkilerini düşündü. Ona fazla değer verdiği bu aylar su gibi akıp geçmiş, şimdi de ileride hatırlayınca gülümsemek için bir anı olmayı bekliyordu.

Odaklandığı dalgaların güzelliği uzun süre orada oturmasını sağladı. Arkasından yaklaşan seslerle odağı bozuldu ve kimlerin geldiğini görmek için oturduğu yerden geriye baktı.

Topper ve arkadaşlarını görmek hiç şaşırtıcı olmamıştı onun için. Hepsinin nasıl bu kadar neşeli olduğuna anlam vermeye çalışırken çoktan takımlara yerleşmişlerdi.

En son yavaş adımlarla Rafe de gelip kendini boş bulduğu bir yere atınca kaçması gerektiğini anladı Nova. Diğerlerine göre asla neşeli gözükmeyen, aksine düşünceli duran Rafe, mayıştığı yerden elinde tuttuğu tenekedeki alkolü bitirmeye çalışıyordu.

Nova ayağa kalkmadan hemen önce telefonunu cebine koydu.

"Senin şu birkaç haftadır keyifsiz olmanı anlayamıyoruz. Neşelen azıcık." Sarah'nın söylediğiyle Nova'nın yüzü daha çok düşerken sanki olanı bilmiyorsun bakışı attı ve beklemeden camekanın yarım olan sürgüsünü açıp içeriye geçti.

"Ben bi' ona baksam iyi olacak." Topper Sarah'nın kollarından kurtulup kalktı ve kardeşinin peşinden gitti. Nova daha merdivenlere çıkmadan onu yakalayıp kolundan tutarak durmasını sağladı.

"İyi misin?"

"Sence Topper? Oradan nasıl duruyorum?" diye çıkıştı Nova.

Topper nefesini toplayıp cümlesine başladı. "Bak, Sarah'nın dediği gereksizdi biliyorum ama gerçekten artık hayata dönmelisin. Sürekli nedenini bilmediğimiz bu düşünceli, mutsuz halinle yaşayamazsın."

Nova biraz bekledi. "Aslında haklısın. Yoksul tarafa geçip yakın arkadaşlarımı görmeliyim. Onlar beni nasıl neşelendireceklerini biliyorlar."

"Saçmalama Nova." Topper'in sesi net çıktı. "Onlarla görüşme diye kaç defa uyarıldın."

"Bana ne yapacağımı söyleme."

"Sahiden, son zamanlarda neden böylesin? Sarah'a sordum ama onu nasıl tembihlediysen hiçbir şey söylemeyip sadece geçiştirdi." Nova Topper'ın konuyu dağıtmaya çalıştığını fark etti ama çok umursamadı.

"Eğer söyleyecek olsam sana söylerdim Topper. Arkadaşlarınla içmeye devam et ve ne yapacağımı söylemeyi kes."

Nova bu sefer herhangi bir engelle karşılaşmadan odasına çıktı. Arabasının anahtarını aldı ve tekrar aşağıya indi. Hızla evden çıkıp arabasına bindi ve kontağı çalıştırdı. Hâlâ öfkesi yatışmamıştı.

Park halinden çıkacakken telefonunun arka arkaya ötmesi onu durdurdu. Telefonu eline alıp gelen bildirimlere baktı. Mesaj atan Rafe'ti.

Rafe: Nova

Rafe: Saçma bir hata yapıp o arabayı sinirliyken kullanma

Rafe: ve umarım yoksulların yanına değil Cole'un yanına gitmeyi planlamışsındır.

Rafe: Nova!

Rafe: Oraya getirtme beni.

Rafe: Evin önünde olduğunu biliyorum

Rafe: Cevap vermezsen geleceğimi biliyorsun.

Rafe: Şu lanet mesajları görüyorsun bari cevap ver!

Rafe: Geliyorum.

Nova: Asıl sen aptal bir hata yapıp yanıma gelme.

Nova: Ayrıca nereye gittiğim seni ilgilendirmez.

Nova: İnsanı rahat bırak.