| 𝗪𝗮𝗿 𝗢𝗳 𝗛𝗲𝗮𝗿𝘁𝘀 | ʳᵃᶠᵉ ᶜᵃᵐᵉʳᵒⁿ

🄾🄽 🅈🄴🄳🄸

Yeni bölümü yorumlar artarsa atacağım

İyi okumalaaarr

*

Rafe sonunda yolda yürüyen Nova'yı gördüğünde arabayı durdurdu. 20 dakikadır onu arıyordu ve bulduğu için mutluydu.

Arabadan indi, önünden dolaştı. Nova ile karşı karşıyaydı şimdi. Kızın korktuğunu güzel yüzünden anlayabiliyordu. Hak vermişti ona. Ne de olsa gecenin bir yarısı fırtınalı havada tek başına yürüyordu.

"Yarım saattir seni arıyorum."

"Ne dememi istiyorsun Rafe? Tebrik falan mı edeyim?"

"Hayır, arabaya bin yeter. Hasta olacaksın."

"Yürüyebilirim."

"Bacakların olduğunu görüyorum. Hasta olmanı istemiyorum sadece. Hem alnına su değmemesi gerek. Yaptığın şey çok ters."

Rafe önlerinde durdukları ön yapıyı açtı.

"Bin hadi."

Yorgun gözleriyle önündeki çocuğa ve açtığı kapıya baktı arabaya binmeden önce son kez. Rafe kapıyı kapattıktan sonra sürücü koltuğuna geçti ve arabayı çalıştırdı.

Nova başını çevirmiş yanındaki camdan arada bir şimşeklerin etkisiyle aydınlanan yağmurlu yolu izliyordu. Biraz sonra aklına gelen soruyla Rafe'e çevirdi başını.

"Burada olduğumu nasıl bildin?"

"Nova hislerim zil çalıyor." dedi Rafe dalga geçen bir tavırla.

"Ha ha. Gerçekten soruyorum Rafe."

"Bu olayın böyle biteceği belliydi zaten. Ufak tahminler yürüttüm." Birkaç saniye Nova'ya bakıp tekrar yola döndü.

"Yine başladığımız yerdeyiz. Sen ve ben."

"Burada sadece sen ve ben yok."

"Öyle mi? Sarah nerede, Nova? John B, JJ, Pope, Topper, Kiara? Güvendiklerin neredeler? Neden bu haldesin? Hmm? Çünkü o yakın arkadaşın seni ufak bir baskı altına girdiği an alaşağı etti. Peki diğerleri? John B hakkında bir şey söylemiyorum bile. Kiara, Pope? Burada değiller. Ya JJ? Sürekli konuşup gülüştüğün, hatta öpüştüğün JJ? O nerede şimdi? O da burada değil. Yolun sonundayız ve yolun sonunda yine biz varız. Sadece sen ve ben."

Nova Rafe'e hak vermek istemezce tekrar yanındaki cama çevirdi bakışlarını. Düşünceleri alttan alttan Rafe'in haklı olduğunu belirtiyorlardı. Nova kendini manipüle ettiğini düşünmeye çalışsa da bu çelişki bir süre sonra son bulmuştu.

"Şu an burada seninle bulunmam bile büyük bir yanlışken dediklerine bak." Rafe'e dönmeden, haklı olduğunu düşünse de, tersini savunduğu bir konuşma yaptı.

"Yaptığımız hiçbir şey yanlış değil. Sen sadece sevilmek istedin, ben ise seni sevmek istedim. Bu aykırı bir şey değil."

"Abimin en yakın arkadaşıyla onun haberi olmadan 2 ay boyunca çıkmam aykırı olan konu."

"Aranız iyi değildi Nova. Eğer Topper konuşulabilecek bir abi olsaydı buna mecbur kalmazdık. Kendini suçlu çıkarmayı bırak. Suçlu değilsin."

Rafe'in bu konuşmasından sonra uzun bir sessizlik oluştu ikisinin arasında. Rafe düz gitmesi gerekirken sağa sapınca sessizlik sonra erdi.

"Nereye gidiyoruz?"

"Evimize."

Rafe Outer Banks'in çıkışına yakın bir ev almıştı. Nova ve kendisi için.

Ve şimdi ise oraya sürüyordu. Nova'nın eve gitmek istemediğinden emindi. Kendisi ise Nova ile yalnız kalmak için fırsat kolluyordu zaten.

Araba durdu, Nova uyuşmuş vücudunu hareket ettirmekte zorlandığı için gözlerini kapalı tutmaya devam etti.

Saniyeler sonra kapısı açıldı ve Rafe'in kolları sayesinde havalandı. Uzun sürmeden rahat yatakla buluştu vücudu.

Giydiği elbise rahatsızlık vermeye başladığında yüzünü buruşturdu.

"Rafe.."

"Evet, bebeğim?"

"Buradaki kıyafetlerim hâlâ duruyor mu? Üstümü değiştirmek istiyorum."

"Elbette duruyor." Rafe hemen odanın içindeki dolaba yöneldi ve bir pijama takımı alarak Nova'ya uzattı. Nova dikleştiği yerden elindekileri aldı.

"Yardım edebilirim."

"Ne için?"

"Üzerini değiştirmende. Hareket etmekte zorlanıyorsun."

"Elbisemin fermuarını açıp gidebilirsin. Diğerlerini kendim hallederim." derken Rafe'e sırtını döndü.

Rafe yavaş adımlarla önündeki kıza yaklaşırken Nova çoktan saçlarını önüne almıştı.

Rafe'in yavaş ve sakin hareketleri iki tarafın da midesini germek için yeterliydi, özellikle de Nova'nın.

Rafe fermuarı açtıktan sonra yavaşça eğildi. Kızın omzu ve boynu arasına aynı yavaşlıkta kısa bir öpücük bıraktı. Nova'nın vücudunda hissettiği nefes, kendini kaybetmesi için zorluyordu.

"Teşekkürler..." diye mırıldandı. "Çıkarken kapıyı kapat lütfen."

Birkaç saniye sonra kapanan kapı sesiyle tuttuğu nefesini dışarı verdi. Uzun sürmeden elbiseden kurtulup saten pijamaları üzerine geçirdi.

Tekrar yatağa girdiğinde açılan kapı aralığından Rafe'i görmek için hareket etti.

"İyi geceler demeye geldim. İyi geceler."

Gülümseme çalıştı. "Teşekkür ederim. Sana da iyi geceler."

Rafe bedenini geri çekip kapıyı kapatmak üzereyken Nova tekrar konuştu.

"Rafe."

Başını tekrar içeriye uzattı Rafe. "Evet?"

"Yanıma yatar mısın?"

Cevap vermeden içeri adımını attı. Bu asla geri çeviremeyeceği bir teklif, istekti.

Yatağın içine girdi. Kaydı Nova'ya doğru ve göğsüne yatmasını sağladı.

Rafe Nova'nın saçlarını okşarken uyumak üzereydi kız.

"Seni seviyorum, seveceğim. Cennetim sensin benim. Her zaman senin yanında olacağım, bebeğim. Söz veriyorum."

Bölüm oldu gibi sanki

Bir ya da iki bölüm sonrası final 🥹

İnş güzel bir son yazabilirim

Kendinize iyi bakıyorsunuzz ve diğer bölümlerde görüşüyoruz ♡😙