Sınır 6 oy
İyi okumalarr
*
Saat gece yarısını çoktan geçmişken Topper kardeşinin kapısını tıkladı.
"İçeri gelebilir miyim?"
Nova yatağında dikleşirken "Evet." diyerek onayladı. Topper içeri girdi ve sessizce kapıyı kapattı. Ellerini şortunun cebine soktu. İçeri gece lambasının loş ışığıyla aydınlanıyordu.
"Ne yapıyorsun?" Topper çekingen tavırla sorduğunda Nova çoktan asıl meselenin bu olmadığını anlamıştı.
"Gördüğün gibi, yatağımdayım ve uyumaya çalışıyorum."
"Bir şey konuşabilir miyiz?"
"Evet, nedir o?" Topper ellerini cebinden çıkarıp yatağa, Nova'nın ayak ucuna, oturdu.
"İlişkimiz hakkında ne düşünüyorsun?"
"Normal bir abi-kardeş ilişkisi." Bu söylediğine Nova'nın kendisi bile inanmamıştı.
Topper açıklama yapmaya başlamadan önce yatakta yönünü Nova'ya döndü. "Hayır, normal değil. Birbirimize sesimizi yükseltmeden bir diyalog kuramıyoruz, sürekli tartışıyoruz, birbirimizi anlamaya çalışmıyoruz..."
Nova, Topper'ın devam etmesini belli etmek adına sessiz kaldı. Ne demesi gerektiğini bilemiyordu.
"Bak, Cole ve senin mükemmel bir kardeş ilişkiniz var. Onunla anlaşıp benimle anlaşamaman, hatalı kişinin ben olduğumu gösterir."
"Hatalı diye biri yok, Topper. Eğer öyle düşünüyorsan, ikimizde hatalıyız."
Topper bakışlarını zemine indirdi. "Ben Cole'la da anlaşamıyorum.."
"Topper," Nova dikkatini ona vermesi için ismini seslendi. Topper'ın bakışlarını tekrar yakalayınca devam etti.
"Ortada hatalı veya yanlış olan biri yok. Sen kötü birisi değilsin ve ben bunu biliyorum. Beni korumaya çalıştığının farkındayım ama bunun dozunu fazla kaçırıyorsun. Cole ile arandaki ilişkiye ben bir şey söyleyemem ancak Cole etrafındaki çoğu kişiye karşı soğuk. Babamla bile arasında bir mesafe var. Bu onun karakterinde var ve bunu değiştiremeyiz. Bana olan davranışlarına gelirsek, o beni sadece doğru yoldan ve yeterince kanatları altına alıyor. Anlıyor musun?"
"Evet," Derin nefes aldı Topper. "Burnumu; yaptıklarından, yapacaklarından ve yapıyor olduklarından, yani hayatından çekeceğim. Söz. Kardeş sözü."
Nova dizlerinin üstünde ilerleyerek Topper'a yaklaşıp başını, göğsü ile boynu arasına yasladı. Topper da vakit kaybetmeden kollarını kardeşinin beline doladı. Nova yavaş yavaş Topper'ın saçını okşuyordu.
Dediklerinde gayet ciddiydi. Topper'ı kötü biri olarak görmüyordu. Sadece bazı şeyleri fazla abarttığını düşünerek ondan uzaklaşmıştı o kadar.
Bir süre öyle kalırken Nova boynunda hissettiği ıslaklıkla sarılmayı sonlandırıp Topper'ın yüzünü elleri arasına aldığında gözleri kızarmış ve dolmuş Topper ile karşılaştı.
"Sakin ol, Top."
"Deniyorum."
Nova, Topper'ın yatması için yatakta yana kaydı. Yatak 2 kişilik olduğu için zaten sıkıntı olmayacaktı.
Topper 5-10 saniye kadar onay alırcasına kardeşinin yüzüne baktı. Kardeşinin yüzünde gayet açık bir ifade vardı. Ona gülümsüyordu.
Olduğu yerden yatak başlığına doğru hareket edip sırt üstü yatağa attı kendini. Nova'nın tek kolu üzerine yatmasını sağlayıp iyice kendine çekti.
Nova uzun zaman sonra onun kanatları altındaydı ve bu durum Topper'ın mutlu olmasına yetiyor, ve hatta artıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
| 𝗪𝗮𝗿 𝗢𝗳 𝗛𝗲𝗮𝗿𝘁𝘀 | ʳᵃᶠᵉ ᶜᵃᵐᵉʳᵒⁿ
Fanfictionɴᴏᴠᴀ ᴛʜᴏʀɴᴛᴏɴ × ʀᴀғᴇ ᴄᴀᴍᴇʀᴏɴ ᴀʀᴀʟᴀʀɪɴᴅᴀ ɢᴀʀɪᴘ ʙɪʀ ʙᴀğʟᴀɴᴛɪ ᴏʟᴀɴ ʙᴜ ɪᴋɪʟɪ ᴀᴄᴀʙᴀ yᴏʟᴜɴ sᴏɴᴜɴᴅᴀ ᴛᴇᴋʀᴀʀ ʙᴇʀᴀʙᴇʀ ᴏʟᴀʙɪʟᴇᴄᴇᴋ ᴍɪ? ☆ 𝗸𝗶𝘁𝗮𝗯𝗶𝗻 𝗵𝗮𝘀𝗵𝘁𝗮𝗴 𝗱𝗲 𝗴𝗲𝗹𝗱𝗶𝗴𝗶 𝗲𝗻 𝘆𝘂𝗸𝘀𝗲𝗸 𝗸𝗼𝗻𝘂𝗺𝗹𝗮𝗿; 🏅#1 - 𝗿𝗮𝗳𝗲𝗰𝗮𝗺𝗲𝗿𝗼𝗻 🏅#1 - �...