.....
- θα τα έχω λογικά.
(Είπα με ένα γελακι )
Αρχηγός:
" Πήγαινε με αυτόν τον φλουρο. Να πάρεις τις κοπέλες σου."
- εντάξει!
Αρχηγός:
" Μικρέ..προσεχε.."
Πηγαίνω με τον φλουρο του και περιμένω να μου ανοίξει. Όταν μου άνοιξε είδα πάρα πολλές κοπέλες και όλες έκλαιγαν.
- Ελισάβετ; Ελισάβετ;
Πουθενά δεν πήρα απάντηση..πήρα τις άλλες δύο κοπέλες μου και η μία μου είπε ότι από όλες αυτές κράτησε μόνο δύο. Ή μία λογικά είναι η Ελισάβετ.
Αρχηγός:
" Είσαι εντάξει!"
- μου λείπει μια.
Αρχηγός:
" Α, ναι συγνώμη..κράτησα τις δύο ωραίες για εμένα.. Ελισάβετ.. Αφροδίτη!"
ΑΦΡΟΔΊΤΗ;;
Αυτο που είδα με έκανε να μείνει, η Ελισάβετ και η Αφροδίτη..έκλαιγαν ενώ τις κρατούσαν δύο σωματοφύλακες του.
Ελισάβετ:
" Αφεντικό..?"
Αφροδίτη:
" Εμανουέλ.."
Η Αφροδίτη ήταν δυνατή.
Αλλά φοβισμένη..λογικό μου φαίνεται.
Αρχηγός:
" Ναι..ποια από τις δύο είπες ήθελες..?"
ποια από τις δύο?? ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΙΑΛΈΞΩ..
Αρχηγός:
" Τικ τακ..τικ τακ..τικ τακ.. ! Ο χρόνος περνάει και μου τρως ώρα.."
- και τις δύο.
Αρχηγός:
" Τι εννοείς..;"
- εννοώ ότι θέλω και τις δύο. Η μία είναι δικιά μου και η άλλη δουλεύει για εμένα.
Αρχηγός:
" Αλήθεια..;"
Ελισάβετ:
" Αλήθεια..ναι.."
Αρχηγός:
" Αφροδίτη..?"
Αφροδίτη:
" Ναι..είμαι..είμαι το παιχνίδι του.."
Έτσι παίζεις καλά σε αυτό το παιχνίδι.
Είναι σαν το σκάκι.
Όλα είναι πιόνια στο δικό σου παιχνίδι.
Αλλά αν πας με βάση τους κανόνες νικας.
Και άμα κλέψεις επίσης..
Παίρνω και τις δύο και αφού ανεβαίνω στο αμάξι. Και οι δύο έμειναν απέξω στην θέση του συνοδηγού.
Ελισάβετ:
" Εγώ θα ανέβω μπροστά ."
Αφροδίτη:
" Εγώ.. ζαλίζομαι"
Ελισάβετ:
" Ψεύτρα, θες απλά το αφεντικό μου."
- σκαστε !
