Hiding The Gay Billionaire's Son [On-Going]

Chapter Fourteen

WHY he's here?

My mind was fully blank as I stared at his face. I also felt stuck in my position. I can't even move my legs.

"Who's that kid?" he asked, curiousity was visible on his face as he stared on my son who is busy now on choosing a toy.

Doon ako natauhan. Bumaling ako sa anak ko na ngayon ay napatigil at unti-unting lumingon at tumingala sa taong nagsasalita.

"Me po ba?" inosente niyang itinuro ang sarili.

Tumayo siya at hinarap si Anthony.

Nanindig ang balahibo ko sa buong katawan. Holy shit! Baka anong sabihin ng anak ko kay Anthony.

Hindi pwedi. 'Di pweding malaman niya na anak ko ang kasama ko ngayon. Sa loob ko tarantang-taranta na ako. Anong gagawin ko!?

Anthony's face now was full of surprised when dustine talked. Amazed na amazed ito sa anak ko.

"Ou bata ikaw?" then Anthony smiled on him sweetly.

"And wait" napatigil siya at tinitigan niyang mabuti ang mukha ng anak ko, parang sinusuri "may kamukha ka kiddo" kunot-noong sambit niya.

Fuck!

Akmang hahawakan niya ang pisngi nito ng mabilis kong hinila sa braso si dustine dahilan para mapadaing ito.

"Aray po"

"Sorry" tanging naisagot ko lang sa anak ko.

"K-kaylangan na naming umalis" aniko kay Anthony.

"Pero ma--- mabilis kong tinakpan ang bibig ni dustine.

Naguguluhang pinagmamasdan kami ni Anthony. Partikular sa anak ko.

"Halika na" hinila ko si dustine paalis sa toy store. Kinarga ko siya at dali-dali akong naglakad. Hindi ko ininda ang bigat ng anak habang karga ko siya.

"Wait Ciarra" narinig kong sinabi niya habang nakasunod sa 'kin. Pero hindi ko siya pinakinggan. Tuloy-tuloy lang ako sa paglalakad. Mas binilisan ko pa. Halos takbuhin ko na ang daan para lang hindi niya ako maabutan.

"Stop following me!" ngunit binalewa niya ito sumusunod parin siya sa 'kin.

"Pero Ciarra"

Pinagtitinginan na kami ng mga tao.

Wala na akong pakialam. Hindi pweding maabutan niya kami dahil baka ito na ang katapusan ng buhay ko. 'Di pweding malaman ni Anthony na anak ni Shan ang kasama ko baka magkagulo. Kung kailangan kung itago ang anak ko habang buhay gagawin ko. Basta't huwag lang nilang malaman ang totoo. Payapa na ang buhay ko ayoko na ulit pumasok sa gulo.

Nabuhay ang anak ko na ako lang ang kinikilala niya wala nang iba.

Tagaktak ang pawis at hinihingal ng makarating kami sa labas ng mall. Agaran kong pinara ang taxi na paparating.

Dali-dali kaming sumakay.

"Ciarra" narinig ko pa ang malakas na pagtawag niya. Ngunit di ko siya nilingon.