MAFYANIN AŞK-I

Ev bakma

Ben Afra Güneş 19 yaşındayım. Ailem ben 6 yaşındayken trafik kazasında ölmüşler. Bana bakan, beni büyüten anneannemde hayatını kaybedince yurtta kalmaya başlamıştım. 18 yaşına geldiğimde yurttan çıkışım yapıldı.

Çocukluk arkadaşım Cansu da kalıyordum. Cansusun da ailesi onu terk etmişti. Abisi kaan ile yaşıyordu. Kaan la hiç anlaşamazdım.

Onlarda kalmam okadar gözüne batıyorduki sürekli dile vuruyordu. Vurmasa da hareketleriyle belli ediyordu.

Ben cafede çalışıyordum. Derslerim iyi değildi. Üniversite kazanamamıştım. Eve para katkisinda bulunuyordum. Içimde rahat etmezdi zaten bulunmasam. Yinede canıma tak etmişti artik...

Günlerden çarşamba;
Sabah gün ışıldayınca erken bi saatte kalktım. rutin işlerimi halletmek için tuvalete yöneldim. Üstümü giyinip saçımı yukardan at kuyruğu yaptım. Ayakkabılırımı giyip sessizce kapıyı kapatıp evden çıktım.

Patronumu aradım. Ev bakacağımı geçikecegimi söyledim. Tabiki sinirlendi ve maaşımdan keseceğini söyledi. Yani bikerede şaşırtsa dişimi kırarım dimi..

Ara sokaklarda belki gözüme kiralık yazısı çarpar diye bakındım o sıra emlakçıda arıyordum. Gri bir evin üçüncü katinda camda kiralık yazısını görünce yüzümde gülümseme oluştu.

Ama anlaşılan ev henüz boşaltılmamıştı. Perdeler hala duruyordu. Bahçeye girdim şans eseri sokak kapısı açıktı. Gerçekten içerde biri varsa belki ev için ne kadar istiyorlar biliyordur.

Apartmana girdiğimde pembe gri iki renk duvarlar ve geniş bir apartman beni karşıladı. Aynası bile vardı.

Kendime aynadan baktım uykusuz gözüküyordum. L şeklinde merdivenlerden çıktım. üçüncü Kata geldiğimde iki daire yan yanaydı. tahminimce öne bakan daire sağ taraftı.

Zile bastım. Açan kimse yoktu bi kaç kere daha bastım kapıyı yavaşça 25 yaşlarında saçı kısa şort ve askılı giymiş kadınla karşılaştım.

Ilk beni görünce şaşırdı. Sonra sessizce

"Ne istiyorsun?"

"Kiralık ev için geldim"

"Şu mesele.. ne öğrenmeye geldin"

Ne öğrenmeye gelmiş olabilirim acaba buda sorumu hem neden böyle garip davranıp sessiz konuyordu. Iç sesimi bastırarak.

"Bu ev için ne kadar kira ve deposito isteniyor biliyormusunuz?"

"Ne depositosundan bahsediyorsun, bu ev için sadece 700 tl kira istiyor ev sahibi" dedi.

Şaşırmıştım. Bu devirde bukadar az kira isteyen ve deposito istemeyen ev sahibi çok az hatta hiç yoktu.

"Ev çokmu eski" dedim.

"Hayır evde sorun yok. sorun üste yaşayan kimliği belirsiz şahsiyet yüzünden."

"Ne demek istiyorsunuz?"

"5 ay önce buraya 1000 tl den girdim senin gibi ev arıyordum. En bütçeme uygun burasıydı. ama girmez olaydım. Üste yaşayan piskopat burda yaşayan herkese ölüm korkusu veriyor."

Dedi sessizce. Yani bu yüzdenmi sessiz konuşuyordu. Âdeta kanım dondu, ellerim buz kesti.

"Aklın varsa buraya girme. Buyuk ıhtimal emlakçı ve ev sahibi sana bu olaylari söylemeyecek, para uğruna bu eve surekli kiracı alıyor, giren çıkıyor.

"Daha fazla konuşmak istemiyorum. her an aşşağıya inebilir. Büyük ihtimal şuan uyuyor. git buradan, ne kendi başını belaya sok nede benimkini.."

Betim benzim atmıştı. Kas katı kesilmiştim. Kız arkasını döndü kalem alıp küçük bir kâğıda bisey yazmaya başladı. Yazdıktan sonra katlayıp elime sıkıştırdı.

"Al bunu, ihtiyacın olur belki."

Deyip kapıyı kapattı. Apartmandan aşşağıya koşarak indim. Nasıl çıktıysam o korkuyla kendimi sokakta buldum.

Kafamı dördüncü kata kaldırdım. Perdenin arkasında siyah bir silüet gördüğümde. Gözlerime inanamadım. Ne yani kız doğrumu söylüyordu..

MERHABA ARKADAŞLAR❤
BU BENIM YAZDIGIM İLK KİTAP. ÇOK HEYECANLIYIM. INSALLAH SEVERSINIZ. YAZIM YALNISLARIM VARSA KUSURA BAKMAYIN EN KISA ZAMANDA DÜZELTİCEM. HIKAYEMI BEGENIRSENIZ COK SEVINIRIM. YORUMLARDANDA ISTEDIGINIZ HERSEYI SORABILIRSINIZ. SAGLICAKLA KALIN❤