Hicranla ağaran bu saçlar değil,Sevgisiz kalan kalp ihtiyarlarmış....Bölüme geçmeden önce sizlerle bir şeyi konuşmak istiyorum.Bu hikayeyi kafam da kurduğumdan beri Afra'yı hiç bir zaman geri getirmeyeceğimi söyledim.Bu yüzden sizlere baştan söylemek istedim. Afra'nın da olduğu eski anları yazacağım fakat onu tekrardan güncel akış da yazmayacağım.Aklımda sizin de mutlu olacağınız başka bir şey var.Ben sizi daha fazla tutmayayım.Okumaya başlayabilirsiniz.:)
Oy sınırı 10 yorum sınırı 5 !
Asya'dan
Abimlerle birlikte bir kaç saat oturduktan sonra onlar kalkmıştı her ne kadar benim de gelmemi isteseler de Atakan'dan bölümüm hakkında yardım almam gerektiğini söylemiştim.En sonunda sınavda bana çok yardımı dokunacağını söylediğim de daha fazla zorlamamışlar dı. Onlar çıkar çıkmaz ise Atakan bana bulduklarını anlatmak için bilgisayarın başına geçmişti.
"Attığın dosyaları derin bir şekilde araştırdım.Uyuşturucu satışında nasıl yol izlediklerini buldum.Dikkat çekmemek adına oyuncak ayıları içine yerleştirip dikiyorlar, hepsinin içine koymamaya özen gösteriyorlar özellikle bilerek içine uyuşturucu koymadıklarını üstlerine ve araya dizerek olası bir duruma karşı önlem alıyorlar.Bu kısmı dosyanın arkasında bulunan kodu okutarak sistemlerine girdim fakat çok durmadan çıktım .Bugün yeni gelen bir çalışanım ardından çıkardığı kargaşadan sonra göze batmamak da fayda olacağını düşündüm.Bana ne zaman anlatmayı planlıyorsun aklındakileri ."
Sorgulayıcı bakışlarım yüzünde bir kaç saniye gezdirdim.Omuz silkmekte yetinip ardından telefonumdan gideceğim yerlerin konumuna bakmaya devam ettim.Nasıl öğrendiğini az çok tahmin ettiğim için sorma gereksiniminde bulunmadım.
"Sorumuzu da cevap verilmiyor artık ha."
Gözlerimi devirdim ardından konuşmaya başladım.
"Önceliğimiz kurtaracağımız çocuklar olsun .Şu anlık sadece bu kısma odaklanmak istiyorum sonrasında ne konuşmak istiyorsan konuşuruz."
"Asya,seni anlıyorum .Son bir kaç şeyi de hallettikten sonra çıkabiliriz ."
Cevap verme gereği duymadan sadece kafamı salladım.Telefondaki konumları açıp inceledim.Konumların hepsi birbirleriyle bağlantılı olduğu için bir çizgi dahiline aldığımda ortalarında kalan bir arazi bulunuyordu.Arazi haritalar üzerinde boş gözükse de adım kadar emin olduğum bir kısım da o arazi de mutlaka depo tarzı binanın olduğuydu.
Atakan dediği gibi işimize yarar bütün bilgileri telefonlarımıza atarak hazırlanmak için odasına çekilmişti ben de kıyafetlerimin olduğu çantayı tekrardan banyodan alarak içindeki gizli bölmeden çakılarımı çıkartarak koltuğun üzerine bıraktım.Üstümdeki kazağı çıkartıp altımdaki beyaz tişörtle kaldığımda çantanın içindeki çıkardığım siyah kapişonluyu üzerime geçirdim.Saçlarımı arkadan toplandığı kadar topladım.Perçemlerimi tel toka sayesinde diğerlerinin yanına sabitledim.Çantanın gizli bölmesinden gene siyah deri eldivenleri alarak kenara koydum.Pantolonuma kemerimi yerleştirerek arka kısmında kalan iki bölmeye orta büyüklükteki çakıları yerleştirdim.Ben çakılarımı yerleştirirken içeri Atakan girmişti.Altında siyah kargo pantolon üstünde ise siyah kazak tercih etmişti.Üzerine siyah spor ceket almıştı.O çoktan hazırlığını tamamlamıştı.Eldivenleri de elime geçirip kemer kısımlarını bileğime göre ayarladım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUT DOLU MEZARLIK
ActionHayat kelimesi 5 harften oluşuyordu değil mi ? ,kolayca telaffuz edilen fakat uzun bir ömrü içine alan bu kelime.Basit bir kelimenin ardından çıkan insanlığın bazen acıdan önünü göremediği ,bazen ise mutluluğun içinde hava da süzülen kahkahalara...