Hayat kelimesi 5 harften oluşuyordu değil mi ? ,kolayca telaffuz edilen fakat uzun bir ömrü içine alan bu kelime.Basit bir kelimenin ardından çıkan insanlığın bazen acıdan önünü göremediği ,bazen ise mutluluğun içinde hava da süzülen kahkahalara...
"Kolumuzu ısırarak saatler yapardık küçükken.Sanki zamanın canımızı acıtacağını anlarmış gibi..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dipnot:Bölüme başlamadan önce en sondaki açıklamayı okuyup öyle başlar mısınız ?,okuyanlara şimdiden teşekkürlerimi yolluyorum.
Masanın arkasında ki adam dosyaya eğdiği başını kaldırarak bana baktı.Baksa gene iyiydi süzmesi kaşlarımın çatılmasına sebep oldu fakat hemen düzelttim .Şu an Asya 'yı bir kenara bırakmalı olduğum kişiliğe odağımı çevirmeliydim.
"Kiminle görüşmek istiyorsunuz."
"Semih beyle görüşmek istiyorum ."İlk önce kendisiyle görüşüp ardından Orkan'ın odasına girebilirdim.
Adam bakışlarını önündeki bilgisayara çevirerek bir kaç dakika oyalandı.Anladığım kadarıyla görüşmeler kısmına bakıyordu.Adımı bile sormadan nasıl bakıyorsa onu da anlamış değildim ya.Neyse illaki asistan olarak görüşülecek biri var mı diye bakıyordu.
"Bugün ki görüşmelerde asistan ile görüşme gerçekleştireceği yazmıyor."
"Aslında bir kaç saat önce teyit etmek için aramıştım görüştüğüm kişi siz değil miydiniz ?. "
Hazırlanmadan hemen önce bilerek arayıp kendime zor da olsa randevu oluşturmuştum.Her ne kadar bir görev olsa da arkamda açık bırakacak bir şey yapmak istemiyorum. Atakan'ın yerleştirdiği adamlardan biri bize doğru yaklaşıyordu .Belirli bir mesafe de durunca hafif baş selamı verdi.Her hangi bir olası durumda müdahale etmek için yanımızda duruyordu.
"Evet,hanımefendi benimle konuştu randevu sistemine bu görüşmeyi girmeyi unutmuş olmalıyım.Kusuruma bakmayın lütfen."
Danışmadaki adam yanına gelen adama sorgularcasına bir kaç dakika bakmasının ardından söyledikleri mantığına yatınca kafasını sallayarak masanın çekmecesini açıp bana şirkete girmem için kart verdi.
"Bu sizin giriş çıkış kartınız herhangi bir durum da üstündeki numaradan bana ulaşarak iletişim sağlayabilirsiniz.Semih Bey'in odası 15. katta sağdaki koridorun en sonunda .Asistanı size yardımcı olacaktır."
Kafamı sallayarak hiç bir şey demeden yürümeye başladım.Turnikelerin önüne gelince elimdeki kartı okutup geçtim.Etrafa kısaca göz gezdirip asansörlerin olduğu alana doğru adımlamaya başladım.Yürüdükçe botlarımın çıkardığı o tak tak sesleri beni gururlandırıyordu.Bir kaç çalışanın sesle birlikte gözleri buraya kayıyor ardından işlerine devam ediyorlardı.Asansörün yukarı düğmesine basarak beklemeye başladım.Her ne olursa olsun sakin kalmam konusunda kendime sineye çektikten sonra gelen asansöre binerek kartı okuyucu kısmına okutarak 15 yazan düğmeye basıp beklemeye başladım.Aynadan kendime bakıp çeki düzen verdim.Beni tanımasının imkansız olmayacağını biliyorum fakat her ne kadar beni tanımaya çalışsa da sadece anımsamak la kalacağı için işime geliyordu.
