Abimin Arkadaşı//JJK

14. Bölüm

Aklıma gelen tek olasılık, bana aşık olabilme ihtimaliydi. Ama, benim kız kardeşi-

Jungkook, sıçtırtma kız kardeşine. Seviyosun işte aaa!

Alakası, YOK.

Ben tam gidecekken elimi tuttu.

"Jungkook, gitmeğ lütfeğn."

"Gitmeliyim, Yena bekliyor"

Göz devirdi ve elini elimden çekti. O anda elimde bir soğukluk hissetmiştim. Eli sıcaktı, ama şuan bunları düşünmemeliydim. Yena'nın evine gittim. Gitmez olaydım. Yena ve canımdan çok sevdiğim arkadaşım Kai, Yena'yla öpüşüyordu. Alkışlayarak yanlarına gittim.

"Bravo! İşte Jeon Jungkook'u parmağımda nasıl oynatabilirim adlı eser!"

"J-Jungkook?"

"Jungkook ya Jungkook! Kai'cim, tebrikler size. Beni sevmiyorsan baştan söylemeliydin Yena. Neyse size mutluluklar."

Arabama atlayıp sahile doğru yola çıktım. Aşırı hızlı gidiyordum.

Bongcha'dan

Ayılmıştım, üzerimi değiştirmiş, yatakta oturuyordum. Evde tektim. Telefonum çaldı.

"Alo?"

"Alo, Jeon Jungkook diye birini tanıyor musunuz?"

"Evet?"

"Jeon Jungkook kaza geçirdi, şuanda Seoul hastanesinde. Sadece size ulaşabildik, diğerleri müsait değildi  sanırım."

"Ne!? Hemen geliyorum..!"

Hızla üzerime birşeyler geçirip çıktım. Taksi çevirip hastaneye doğru yol aldım.

(...)

"Jeon Jungkook, hangi odada!?"

"Şuan ameliyathane'de efendim. 411. Ameliyathane"

411? Bu aşk demek...

"Teşekkürler!"

Koşa koşa asansöre bindim ve kata geldim. Önünde beklemeye başladım.

(...)

Doktor çıkmıştı

"Jeon Jungkook'un yakınları?"

"Ben!"

"Sevgiliniz gayet iyi durumda, şimdi 143 numaralı odaya alacağız. Sizde girebilirsiniz."

"Peki, teşekkürler."

Sevgili mi? Ne alaka lan? Bir dakika! 143? 1=I, 4=Love, 3=You? Lan! Noluyor ya? Neyse odaya girdim ve başucunda ki sandalyeye oturup elini tuttum.

Tamam kalbim, gene sen kazandın. Vazgeçemiyorum. Herneyse.

"Jungkook Oppa lütfen uyan nolur..."

(...)

Jungkook'tan

Uyandığımda burnuma hastane kokuları gelmişti. Her yanım ağrıyordu, ne oldu bana? Ah doğru! Kaza yapmıştım. Ve kesinlikle başımda kimse beklemiyordu, demek isterdim ama elimin üzerindeki ve altındaki yumuşak ağırlık yüzünden geri aldım. Kafamı çevirdiğimde, elimi iki elinin arasına alıp uyuyan bir Bongcha gördüm. Ne ara ayılmıştı? Tek mi gelmişti? Nasıl gelmişti? Kim haber vermişt-

Bi susta uyurken izle bari! Şuna bak, çok masum ve güzel duruyor.

Neden bilmiyorum ama, iç sesimi dinleyerek kafamı yastığa yasladım ve uyuyan Bongcha'yı izlemeye başladım. O, o fazla güzeldi. Uyanmaya başlayınca gözlerimi kapattım ve dinlemeye başladım.

"Ayy heryerim tutulmuş! Off.. Hâlâ uyanmamış. Lütfen uyan artık..."

Gözümü onun göremeyeceği şekilde aralayıp, ona baktım. O... O ağlıyordu? Ama neden?

Çünkü-Sana-AŞIK-aptal herif. Ve sen bunu 4 yıldır fark etmiyorsun.

Ya bi git ya

Demiştin dersin sen.

Herneyse göz yaşlarını sildi ve elimin üzerini okşadı.

"Rabbim, lütfen uyansın artık.."

Daha fazla dayanamadım ve gözlerimi açtım.

"Noldu bana?"