Günümüz
(Gamze'den)
Kucağımda ki minik golden retriver ile içeri girince.
Aren'in çığlığı basıp Kerem'e sarılması ile minik köpeğin havlaması bir oldu.
Doğal olarak Aren ağlamaya başlamıştı.
Kerem onaylamaz bakışlarıyla bana bakarken ben işin içinden nasıl çıkacağı düşünüyordum.
"Acıktım ne yemek yaptın?"
"Gamze küçük çocuk gibisin önce şu sorunu çözelim sen köpeği bir yere kapat Aren'i susturayım "
Kafamı onaylar biçimde salladım ve küçük köpeği odama kapattım.
Bir süre orada durması gerekiyordu.
Ardından elimi yıkayıp Keremlerin yanına geçtim.
"Aferim benim Oğluma bak bitti gitti ne bekliyorsun annenin garip garip icatları "
"Seni duyuyorum Kerem "
Kerem otomatik olarak Aren'e dönüp konuşmaya başladı
"Haksızmıyım ?"
Aren Kafasını salladı.
"Gördün mü oğlumu hak veriyor babasına "
"Ne var canım biraz evi renklendirmek istediysem "
"Gamze golden retriever büyüyünce kocaman olacak sence bu ev için uygun mu bahçeli bir evin olsa neyse ama apartman dairesindesin "
"Taşınayım mi Kerem ne yapayım?"
"Direkt bize gelin benim ev kocaman bahçeli zaten biliyorsun"
Kerem'e ekmek çıkmıştı işte.
İşin bu kısmını düşünmemiştim.
"Yok olmaz öyle şey "
"Sen bilirsin ev iki gün içinde savaş alanına dönerse ben karışmam "
"Yemekler soğuyacak hadi"
Konuyu dağıtmak istiyordum çünkü haklıydı.
Masa oldukça güzel hazırlanmıştı.
"Dışarıdan mi söyledin bu kadar güzel gözükemez "
"İnanmıyorsan sor Aren'e "
Konuyu uzatmayıp yemek faslına geçtik.
Cidden oldukça lezzetliydi.
"Sen ne ara öğrendin bu kadar güzel yemek yapmayı?"
