Günümüz
(Gamze'den)
Yaklaşık 2 dakikadır Kerem hareketsizce yüzüme bakıyordu.
Resmen kocaman adama kal gelmişti.
"Kerem iyimisin hey beni duyuyormusun?"
Tepki vermiyordu.
Sürahide ki suyu alıp başından aşağıya dökünce kendine gelebilmişti.
"B-ben yanlış mı duyuyorum ?"
"Hayır Kerem "
"Gol!"
Diye bağırıp beni kucaklaması bir olmuştu.
Evin içinde sevinç nidaları atıp kucağında benimle koşmaya başlamıştı.
"Kerem indir beni düşeceğim "
"Allah'ım gol gol "
"Kerem indir beni Aren uyanacak"
"Allah şimdi biz aile olduk dimi sen ben Aren Çapkın şampiyonlar ligi gibi kadro"
Saçlarımın arasına bıraktığı öpücükler ile beni yavaşça koltuğa bıraktı.
Yüzünde kocaman bir gülümseme ile beni izliyordu.
"Şimdi sana sevgilim diyebilirim değil mi ?"
"Hıhı"
Yanağıma bıraktığı kocaman öpücük ile konuşmaya başladı.
"Uyuyalım mı yarın maç var "
"Beraber mi"
"Naz yapma güzelim anca beraber kanca beraber "
Gülerek başımı olumlu anlamda salladım.
Sabah gözlerimi zorda olsa açtım.
Kafam Kerem'in göğsündeydi.
Oldukça huzurlu bir uyku geçirmiştim.
Kafamı Kerem'e çevirdiğimde yüzünde huzurlu bir ifade vardı.
Yanağına bir öpücük kondurup yataktan kalkmaya yetendim lakin belime sarılan eller buna engel oldu.
"Nereye gidiyorsun ya "
"Kahvaltı hazırlayacağım uyu sen hadi "
"Beraber hazırlarız 5 dakika daha lütfen "
"Olmaz hem Aren'e bakayım uyanmıştır "
"Off"
Kerem'e göz devirip odadan çıktım.
Aren uyanmıştı altını değiştirip beraber mutfağa geçtik.
Kahvaltıyı hazırlamaya başladım Aren'de oyuncaklarıyla oynuyordu.
Belime sarılan Kerem ile konuşmaya başladım.
"Günaydın "
"Günaydın Gamze'm "
