Günümüz
(Gamze'den)
Karnındaki kelebekler niye geri gelmişti?
Kısa olurdu kelebeklerin ömrü aynı aşk gibi gitmişken geri gelmeleri kalbe zarardı.
Sanki Kerem'e gitmeyen her yol çıkmaz sokaktı.
Ben sokağın bir ucunda çok beklemiştim Kerem'i, şimdi çıkış yolu ararken çıkmaz sokakta olduğumu yeni fark ediyordum.
Gitmek istiyordum ama çıkmaz sokaktaydım.
Sıkışıp kalmıştım tam anlamıyla.
Ya teslim olacaktım ya da kendimi bu sokaktan çıkabileceğime inandıracaktım.
"Ben bir Aren'e bakıp geleyim"
Kaçmam gerekiyordu.
Ben bir kelebektim Kerem ile her an benim ömrümden bir parça götürüyordu.
Aren'in yanına gittiğimde derin bir uykudaydı.
Bu gece pek bir sorun çıkarmazdı diye umut ediyordum.
"Hadi bizde yatalım yarın maçın var hem dinlenmem gerek "
"Sizde gelecekmisiniz yer ayırtayım mı?"
"Evde dursak daha iyi magazin peşimizi bırakmaz şimdi hem Aren'in de uykusu geliyor maç sırasında orada uyumasıda zor olur gece huyzusluk falan yapar "
"Peki siz bilirsiniz yarın sabah erken çıkarım kahvaltı hazırlama kulüpte toplantı falan yapacağız orada yeriz "
"Peki o zaman iyi geceler "
"İyi geceler "
Odama geçtiğimde bir süre sosyal medyada gezindim.
İş konusunu şuan erteliyordum Kerem zaten pek haz etmiyordu.
"Gamze çıkıyorum ben bir tanem haberleşiriz yine tamam mı ?"
Başım üstüne kondurulan tüy gibi öpücük ile homurdanmayı bırakıp uyumaya devam etmiştim.
Aren'in ağlamaları ile uyandığımda onunla ilgilendim.
Güzel bir kahvaltının ardından etrafı toparladım şimdilik bir işim yoktu o yüzden Kerem'e yazdım.
"Kerem köpeğe ne
isim verebiliriz sence ?"
"Sen bilirsin Gamze"
"Off Kerem hayvanın
doğru düzgün ismi yok
biraz yardımcı olsan "
