Bölüm 1-Gözleri Çok Güzel!

6 2 0
                                    

*Küçük bir açıklama:Buraya kadar ne biçim isim çok mu düşündün bunun için ya falan demeyin hemen! Bu kitabı önceden bir kez daha yazmıştım ama çevremdekiler tarafından olumsuz yorumlar artınca sildim tekrar yazmayı hiç düşünmüyordum ama bir baktım yine klavyenin başına oturmuş yazıyorum yani nasıl olduğuna okuyup siz karar verin toparlamak biraz uzun sürecek ama şu günlerde biraz kafa dağıtmaya ihtiyacım var bu yüzden seri yazmaya çalışacağım:)

Yeni bir okul günü, her zamanki gibi tabi ama bir fark var. Artık üniversiteliyim kendimi nedense biraz olsun büyümüş hissediyorum.Büyüdüm büyümesine de şansım gram artmadı, gerçi okula gidememek de ne kadar şanssızlık sayılır bilmem ama son gece hasta olmak da çok kötü ya... Bir türlü iyileşemedim, 2 hafta boyunca okula gidemedim. Bugün benim için okulun ilk günü ve bilmem şaşırır mısınız ama hiç heyecanlı değilim!

Okul zaten çok yakın varmam uzun sürmedi. Sınıfa girince tüm gözler bana çevrildi şundan hiç haz etmiyorum ama artık zamanla kafamı yere eğmek yerine benle onlara dik dik bakarak karşılık vereye başladım. En azından daha iyi hissediyorum. En arka boştu ben de oraya oturdum zaten sınıftakilerle kaynaşma gibi bir fikrim yoktu, susar otururdum. İlk ders boştu, harika(!) Sınıftakiler de bu anı bekliyorlarmış gibi kendilerini dışarı attılar. Bense onlara göz devirip yerime daha çok sindim, şu sıralar okuduğum kitabımı masanın üstüne çıkardım. Yanlış anlamayın en yüksek notum 60 benim ya! Daha kapağını açamadan içeri birileri girdi. Bir kızla yanında... erkek arkadaşı herhalde işte. Kız bizim sınıftaydı, sarı saçlarını sıkıca yukarıdan toplamıştı. Zayıf ve biraz kısa bir kızdı, yani 1.67 filan vardır. Yanındakini tanımıyordum. Kahverengi saçları ve yeşil gözleri vardı. İtiraf ediyorum gözleri çok güzeldi ama onu kesiyormuş gibi görünmemek için hemen bakmayı kesip kitabıma döndüm. Oğlanın sırtında çantası vardı, çıkarıp bir kenara koydu ve kızın yanına oturdu."Nasıl geç kalmayı becerdin acaba?" "Hiç sorma ya, trafiğe takıldım."Kız sakince gülümsedi."Daha 2 hafta oldu emir, yok yazılmak için biraz erken gibi sanki?" "Umurumda değil, babam halleder." Hem ne konuştuklarını dinlemek hem de kitap okumak çok zor! Gidip gitmemek arasında gidip geliyordum ki emir dediği çocuk birden ayağa kalkıp endişeli gibi bir sesle"Hemen geliyorum ben." diyerek gitti. Kendimi bu kızla sınıfta tek başımayken daha da rahatsız hissettim. Kitabı kapatıp masaya koyduğum anda karşımda oturan kızı gördüm. Küçük bir şaşkınlıkla ona baktım, gülümsedi ve kitabıma baktı."Ne okuyorsun?" Eline alıp seslice okudu."Çocuk kalbi, güzel gidiyor mu bari?" "Sen okudun mu ki bu kitabı?" " Hayır ama küçükken annem okurdu bana hayal meyal aklımda..." Tam ona benim annemin de aynı şeyi yaptığını söyleyecekken kapı hızlıca açıldı."Sena birileri seni çağırıyor seni, kapıdalar." Adının sena olduğunu anladığım kız Emir'e döndü sonra tekrar bana bakıp"Sonra görüşürüz yine" dedi. Bende"Görüşürüz." dedim. Emirse yeniden aynı yerine oturup telefonunu çıkardı. Bende yeniden kitabımı okumaya-en azından okuyormuş gibi görünmeye- devam ettim. Sonra birden Emir konuştu."Senanın arkadaşı mısın?"Kafamı kaldırıp ona döndüm, yeşil gözlerini bana dikmişti."Hayır." Kısa ve net bir cevaptı bu, detay vermeye gerek yoktu zaten."Ama iyi anlaşıyor gibiydiniz?" Sıkılmıştım ama niye saçma sapan sorular soruyordu ki?" Ne o beni beğenemedin ve kız arkadaşının yanında istemiyor musun yoksa?"Emir güldü ama bayağı güldü.En sonunda konuşmaya başladı."Ne kız arkadaşı, ne beğenmemesi! Sarhoş musun sen?" "Dalga mı geçiyorsun benle?" "Birincisi Sena benim kız arkadaşım değil. İkincisi sana bu soruları bunun sormadım sadece sohbet açmaya çalışıyordum." "Sadece'merhaba' diyebilirdin!" "Tamam, merhaba o zaman. Emir ben." "Nilsu." "Memnun oldum,Nilsu." "Memnun olmalı mıyım,Emir?" "Sen bilirsin." Nedenini bilmiyorum ama bir anda"Gözlerin çok güzel." deyiverdim. İçimden kendime lanet okudum ama hiç beklenmedik bir ses duyunca biraz olsun rahatladım."Teşekkür ederim."

Yemin ederim yazdığım kısımla alakası bile yok, normalde Nilsu ile sena kavga etmeliydi. Neyse böyle de iyi bir şekilde toparlarım artık, ben ikinci bölümü yazmaya gider:)

Buraya KadarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin