WOGHARTS'A YOLCULUK

Bölüm 42

"Kötü olmak tercih meselesiyse,

Sanırım tercihimi yaptım..."

Tercihler, istekler, hareketler ve sonuçlar...

Dünyanın küçük oyunları...

Hırs...

Para...

Ve nefis...

İnsan kötü olmayı istemez, seçer...

Neydi benim derdim?

Bana ne başkalarından, zaten kimim var yanımda duran?

Elimdeki yaglı kırmızı-bordo boyayı tuvale sürttüm. Birkaç darbe daha...

Aglayan yada öyle sanırım, bir kadın masum gözleriyle karşımda...

Artık bir karar vermeliyim.

İyi olup, üzülmek, başarısız olmak ve yalnız ölmek...

Kötü olup, kimseyi takmamak...

Sanırım kararım şu

"kötü olmak"

Bilinçaltı mı dersiniz bilmem?

Hemen o havaya büründüm.

Keskin etrafı sinsi bir gülümsemeyle inceleyen gözler ve rahat kendinden emin oturuş.

Yanımda bir unicorn çizen elenaya döndüm.

"dersler bittiginde yapacak bir işin varmı?"

Yüzüne yayılan bir gülümseme ve gözlerinde yanıp sönmek bilmeyen ateşböcegi ışıkları...

"hayır, boşum"

"düşündüm ki biraz wogsmead de takılırız?"

"tamam : )"

Büyük bir gülümseme daha...

Ders zili çaldıgında koluma koala gibi yapışık bir elenayla karşı karşıyaydım. Ama hoşuma gitmedi de diyemem. Şeker, sakin bir kız...

Koridorda birden kolumdan ayrılıp bir çocugun yanına ilerledi. Döndügünde elinde iki turkuvaz kutu vardı. Birini bana uzattı. Tereddütle aldım. İçini açmamı işaret etti. Yanlardaki çıkıntılı kısmı kaldırıp, kapağı açtım.

İçinde birkaç şeker vardı. Tabii buradaki her şey gibi bu da masallardan fırlamış gibiydi.

"bu ne"

"her zaman dilimi için farklı miktar ve şekillerde atıştırmalık kutusu eğer fazlasını yememen gerekiyorsa günde bir kereden fazla vermiyor."

"bu nasıl mümkün olabilir ki"

"sihir ile her şey mümkün olabilir..."

"sihir?"

"evet, büyü okulunda bundan daha dogal bir şey göremiyorum."

Ben şok ben wefat ben iptal...