Η Αθηνά στο σημάδι του Έρωτα

"Δεν ξέρω..."

Η ώρα ήταν 8:00 το πρωί και η Αθηνά ξυπνήσε και ήταν μόνη της. Βγήκε έξω από το υπνοδωμάτιο και τότε βλέπει τον Ιάκωβο πεσμένο στο πάτωμα....

"Ιακώβε" φώναξε και πετάχτηκε και για ακόμη μια φορά κατάλαβε ότι ήταν όνειρο. Τρεις φορές σε μια νύχτα είδε τον ίδιο εφιάλτη

"Αθηνά μου όλα καλά;" εισήλθε στο υπνοδωμάτιο ο Ιάκωβος

"Ναι γιατί;"

"Είχα την εντύπωση ότι με φωνάξες"

"Ναι σκεφτόμουν το ποσό όμορφα πέρασα χθές το βράδυ " είπε και χάιδεψε τα γένια του με τις άκρες των δαχτύλων της

"Ε δεν πέρασες απλά καλά..."

"Εντάξει παρά πολύ καλά μετριόφρων σύζυγε" και οι δύο τους γέλασαν

"Σου έχω ετοιμάσει πρωινό"

"Τα παιδιά η μάνα μου;"

"Η Σοφία είναι σχολείο, το μωρό μέσα με την μητέρα σου και την Αναστασία στην κουζίνα"

"Πω θα τα ακούσω από την μάνα μου" είπε κοιτάζοντας την ώρα

"Της εξήγησα ότι είχες ανάγκη από ύπνο οπότε μην ανησυχείς" είπε κοιτάζοντας την πονηρά

"Δεν πιστεύω να της είπες λεπτομέρειες "

"Τα εν οίκω μη εν δήμω" είπε και την φίλησε στο μέτωπο αφού σηκώθηκε ακολούθησε και η Αθηνά.

"Α ωραία εδώ είναι τα πουλάκια μου" είπε η Μαρία

"Σίγουρα θα είστε εντάξει κυρά Μαρία μου;"

"Σκέτο Μαρία και ναι Αναστασία μου."

"Ωραία δεν θα αργήσω..."

"Αναστασία με την ησυχία σου. Μην αγχώνεσαι" είπε η Αθηνά και χαμογέλασε

"Ναι βρε παιδί μου να σε ακούσει κανείς να νομίζει ότι σε δέρνω" αστειευτηκε ο Ιάκωβος

"Μά αφεντικό"

"Ασε τα μα αφεντικό και ξεκινά γιατί ο αδερφός μου δερνει αν αργείς " είπε και η Αναστασία χαμογελώντας έφυγε

"Ωραία να σας αφήσω και εγώ μόνους να κάνω έναν περίπατο. Το φαι να έχετε το νου σας..."

"Εντάξει μαμά πήγαινε τώρα "

"Και να δείτε το δεύτερο εγγόνι μου να είναι αγόρι με την φορά που πήρατε "

"Μαμά " είπε και έβγαλε βηχωντας την γουλια του καφέ

"Μια κουβέντα είπα"και η πόρτα έκλεισε

" Και τώρα μόνοι " είπε ο Ιάκωβος και κάθισε δίπλα της φιλώντας συνεχώς το μάγουλο της ενώ ταυτόχρονα με κάθε του φιλί πλησίαζε όλο και περισσότερο στα χείλη της. Πριν όμως προλάβει να τα ενώσει με τα δικά του η πόρτα χτύπησε.