Η Αθηνά στο σημάδι του Έρωτα

"Αλέξανδρε!"

Το επόμενο πρωί ο ήλιος τους βρήκε αγκαλιασμένους και οι αχτίδες χαιδευαν τα γαλήνια πρωσωπα τους. Ο Ιάκωβος άνοιξε τα μάτια του και κοίταξε δίπλα του την Αθηνά "Είναι τόσο όμορφη" σκέφτηκε και σε αυτή την εικόνα χαμογέλασε. Έπειτα έκανε την κίνηση να σηκωθεί όμως η Αθηνά τον κράτησε.

"Μείνε" του είπε και χαμογέλασε " Πρέπει να μιλήσουμε σχετικά για αυτό που μου είπες χθες σχετικά με το θέμα υγείας σου που είχες"

"Σε ακούω"

"Πρώτον δεν θα μου ξανακρυψεις το οτιδήποτε σχετικά με ένα τόσο σοβαρό θέμα. Έπρεπε να μου πεις εξαρχής."

" Έχεις δίκιο απλά ήσουν έγκυος και...."

"Δεύτερον δεν υπήρχε λόγος να με χωρίσεις και να με πληγώσεις γιατί υποτίθεται είμαστε μαζί σε όλα και μόνο εσύ με βοηθουσες. Με έκανες πέρα από το δικό σου πρόβλημα."

"Δεν πρόκειται Αθηνά μου"

" Το ελπίζω " είπε και τον φίλησε με εκείνον να βρίσκεται από πάνω της ανεβάζοντας της το νυχτικό κάτω από τα σκεπάσματα.

Ένα χτύπημα στην πόρτα τους διακόπτει και ο Ιάκωβος σηκώνεται ξεκλειδώνει και ανοίγει αφού πρώτα βάλει το παντελόνι του.

" Αφεντικό όλα καλά;" ρώτησε η Αναστασία "Σας έφερα πρωινό"

"Μια χαρά Αναστασία ευχαριστούμε" είπε και πήρε τον δίσκο από τα χέρια της και έκλεισε την πόρτα.

Άφησε το δίσκο στο κομοδίνο δίπλα από την Αθηνά. Αμέσως δίχως να πει λέξη όρμησε στα χείλη της όταν η μικρή άρχισε να κλαιει διακόπτοντας τους ξανά.

"Άστο Ιακωβε" είπε και σηκώθηκε παίρνοντας ένα κρουασάν να φάει και αγκαλιά την μικρή.

Ήταν ολοφάνερο ότι η μικρή πεινούσε. Έτσι η Αθηνά κατέβασε το νυχτικό της και πλησίασε το μωρό στο στήθος του όπου και άρπαξε με το στόμα του μια από τις θηλές της με την Αθηνά α κάθεται απορροφημένη στο μωρό. Μόλις έβαλε την ζώνη του και το πουκάμισο του την φίλησε στο μέτωπο και έφυγε. Προσπέρασε την Αναστασία και βγήκε από το σπίτι όπου συνάντησε τον Λυκουργο.

"Καλημέρα Λυκουργε. Πώς και από εδώ;"

"Ήρθα να δω τον φίλο που με ξέχασε τελευταία"

"Έλα ρε Λυκουργε αμάν. Άκου σε ξέχασα. Απλά δεν προλαβαίνω."

"Ναι αλλά εμένα μου έλειψαν οι περίπατοι μας. Οι σκοποβολες μας."

"Λοιπόν άκου τι λες να έρθεις μαζί μου τώρα στο ελαιοτριβείο να τα πούμε κιόλας και μετά να κάνουμε και τον περίπατο μας."