Η Αθηνά στο σημάδι του Έρωτα

"Εγώ είμαι εδώ"

Η Αθηνά του εξηγεί τι συνέβη στην βόλτα της.

"Α την ηλιθια" φώναξε ο Ιάκωβος εκνευρισμένος " Και έδωσες σημασία στα λόγια της. Που δεν υπάρχει άνθρωπος που να της απευθύνει τον λόγο πια."

"Απλά δεν ανέχομαι να μου μιλάνε έτσι ρε Ιακωβε. Σιγά μην της δώσω αξία αλλά..."

"Δεν είπαμε ότι όποιος θέλει μενει μαζί μας όποιος θέλει μας κάνει πέρα και λογαριασμό σε κανέναν;"

"Ναι έχεις δίκιο " και εκείνος άρχισε να γελάει

"Ωραία. Παίζει να είσαι η μόνη γυναίκα που δίνει δίκιο στον άντρα της" και συνέχισε να γελάει

"Μπορώ να καθίσω Ιακωβε γιατί δεν μπορώ άλλο" ρώτησε η Αθηνά με μια έκφραση πόνου και ο Ιάκωβος εφυγε προκειμένου να την ελευθερώσει και εκείνη αμέσως κάθισε

"Τι έχεις;"

"Τίποτα από την ταραχή μου είναι" και έβαλε το χέρι της ξανά στην κοιλιά της νιώθοντας ακόμα έναν πόνο

"Αυτό ήταν!" είπε και έβαλε ξεκρέμασε το σακάκι του βάζοντας το "Θα είσαι εντάξει;"

"Ναι αλλά που πας;"

"Όπως δεν ανεχεσαι να σου μιλάνε έτσι δεν το ανέχομαι ούτε εγώ και είπα να το κάνω αργότερα. Αλλά έτσι όπως σε βλέπω τώρα δεν θα κρατηθώ. Αν γίνει κάτι πάρε με ένα τηλέφωνο"

"Εντάξει να προσέχεις και..." η πόρτα κλείνει αφήνοντας την μόνη "Τέλος πάντων "

Ο Ιάκωβος περπατούσε γρήγορα χαίρετοντας όποιον τον χαιρετούσε ώσπου έφτασε έξω από το μαγαζί της Αρετής αλλά πριν μπει μέσα πήρε μια βαθιά ανάσα. Αμέσως μετά σπρώχνει και μπαίνει.

"Δεν μου λες Αρετή! Με ποιο δικαίωμα μας κρίνεις εσύ! Και πως μιλάς έτσι στην γυναίκα μου;!" φώναζε αδιαφορώντας για το αν έχει πελάτες η όχι

"Πρώτον με ποιο δικαίωμα φωνάζεις μέσα στο μαγαζί μου κύριε ο Θεός να σε κάνει Βρεττάκε. Δεύτερον όχι που θα φοβήθω εσένα και την καργια που έχεις για γυναίκα και τρίτον τολμάς να μου μιλάς ύστερα από τις πομπές σου;!"

"Μείνε μακριά από την γυναίκα μου και για την προσφώνηση που είπες καλύτερα να κοιτάξεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη. Αν και η καργια είναι όμορφο πουλί και το υποτιμώ. Εσύ είσαι ένα κοράκι!" και έφυγε γυρνοντας πίσω γρήγορα μιας και ανησυχούσε για τους πόνους της Αθηνάς.
                               ~•~
  Την ώρα που ο Ιάκωβος έφτασε και άνοιξε την πόρτα βρήκε την Αθηνά να κοιμάται.