Yes,My Sir (bxb)

Sakin bir yürüyüş

Stüdyodan çıkmış  arabamın gelmesini bekliyordum yaklaşık 2 saattir. Aslında ev yürüme mesafesiyle 30 dakikaydı. Bir cesaretle eve doğru yürümeye başladım en kötü ne olabilir ki?

Hava giderek kararıyor, yollar tenhalaşıyordu  saat gece yarısına yaklaşıyor.Yürüyüşümü hızlandırdım içimde çok kötü bir his vardı, eve yaklaştım diye sevinirken bomboş sokakta bir ıslık sesi duydum.

" Vay,vay,vay gözlerim beni umarım yanıltmıyordur zengin züppeleri tek başına gezer miydi buralarda?" İşte o an boku yediğimi anladım adam oldukça iriydi ve ben kendini savunma konusunda pek becerikli değildim. Koş Alperen ayaklarını götüne vura vura koş!

"Lan nereye kaçtığını sanıyorsun ibne" Adam koşu~ pardon ışınlanıyordu resmen ,nereye gittiğimi bile bilmiyordum şuan yolu kaybettim .Ceketimde hissettiğim el ile nefesim kesildi titremeye başladım. Adam sırtımı duvara dayayıp boğazıma bıçak tutuyordu

"Dökül bakalım piç kurusu, ver paraları" Cebimdeki  kredi kartını vermiştim kredi kartına bakarak

"Sen şu moda tasarımcısının oğlu musun" hızlıca evet anlamında kafamı salladım

"Bu kartta vardır epey para vardır şifreyi söyle" Derin nefes alarak cevap verdim

"2007 "

Birden üçüncü bir ses duydum "Bırak çocuğu siktir git burdan" bu kişiyi göremiyordum
ama anladığım tek şey bıçağın giderek daha fazla canımı acıtmasıydı.

Aynı sesi tekrar duydum "Polisi aradım bırak çocuğu" Tanrı benim için kurtarıcı meleklerini mi göndermişti? Bıçak boğazımdan çekildi tam rahatladım derken karnımda derin bir sızı hissettim dizlerimiz üstüne düştüm.

Koruyucu meleğim hemen yanımıza geldi adama bir yumruk indirdi adam bayıldı galiba yerde yatıyordu kurtarıcı meleğim hemen yanıma eğildi.

" Biraz dayan seni hastaneye götüreyim" ne dediğini anlamıyordum ama olsundu.

Günün yorgunluğuyla beraber gözlerim kapanıyordu en son hatırladığım şey koruyucu meleğimin beni kucağına alıp üstüme bir ceket koymasıydı.

 

            @Mutlusrc ömrüm <3 yalakanım bebeğim :)