Yes,My Sir (bxb)

Koruyucu Meleğim

Medyanın sahipleri @arhanforsep ve @Mutlusrc

Emirhan'ın anlatımıyla

Kucağımdaki çocuk gözlerini kapatmaya başlıyordu, kısık sesli bir küfür savurdum.
Koşarcasına arabama doğru ilerliyordum keşke o kadar uzağa park etmeseydim.

Anlayamıyorum bir insan neden böylesine güzel bir çocuğu yaralamak isterki? Sonunda arabanın  yanına gelmiştim, çocuğu arka koltuğa yatırdım ve hemen ön koltuğa geçtim.
En yakındaki hastaneye sürüyordum,çocuk çok fazla kan kaybetmişti teni giderek beyazlaşıyordu.

Hastanenin aciline girdiğimde çocuğu tekrar kucağıma aldım.
"Sedye getirin, çok kan kaybediyor!" Hemşirenin getirdiği sedyeyle yavaşça koydum çocuğu,hemşireler hızla ameliyathaneye götürüyorlardı.

İsminin Alperen olduğunu öğrendiğim çocuğun üstünden çıkan eşyaları bana vermişlerdi,zaten ismini kimliğinden öğrenmiştim,telefonunu alıp acil durum kişilerini aradım.Aradığım kişiye durumu olabildiğince nazik bir şekilde  izah ettim.

Artık tek çare Alperen'in çıkmasını beklemekti.

Alperen'in anlatımıyla

Aldığım hastane kokusuyla hastanede olduğumu anladım.Gözüme gelen çok parlak olan ışıktan dolayı gözümü açamıyordum.

"I-ışık fazla" Tanrım sesim neden bu kadar güçsüz çıkmıştı? Kelimelerimin ardından ışığın kapatılması nerdeyse bir olmuştu.Gözlerimi yavaşça hastane odasına açtım

Galiba cennetteydim o da neydi öyle koruyucu meleğim bu sen misin?Yerimden doğrulmaya çalışıyordum tabii başarılı olamadım karnımda derin bir ağrı vardı.

"Hey, yavaş ol dostum bekle doktur çağırayım." O ses halici midir? Koruyucu meleğim odadan çıktığında tek kalmıştım anlaşılan babam gelmemişti.

Hasta yatağının yanındaki komidinin üzerinde duran telefonumu elime aldım. Şifreyi girip son aramalara girdim hiç merak edip aramamış bile tahminimce koruyucu meleğim aramış arama 2 dakika sürmüş.

Kapı açılma sesi ile kafamı çevirdim doktor ve koruyucu meleğim gelmişti.

"Merhaba,Alperen Bey ben Doktor Çiğdem ameliyatınız gayet başarılıydı" Hayır,kadın düşmanı değilim ama bu kadın içimde çok kötü hisler doğuruyor.

Doktor eliyle yarama bastırıp acıyıp acımadığını soruyordu hiç bir zaman anlamadım bu olayı.BASTIRDIĞIN İÇİN ACIYOR neyse Alperenciğim sakin ol kavga çıkarma manikürün bozulacak.

Doktor sonunda odadan çıkınca koruyucu meleğimle tek kaldık bismillah başlıyorum.

"Ah siz beni buraya getiren ve beni o adamdan kurtaran kahraman mısınız?" Öyle olduğunu biliyorum. O eşsiz kokuyu unutamam.

"Kahraman mı? Kim olsa aynı şeyi yapardı" Yapmazdı meleğim

"Bu arada ben Emirhan" Ama ben sana çocuklarımın babası diyeceğim

"Memnun oldum ben de Alperen" Elini uzattığında gülerek elini sıktım.

Yeşillerim kahveleriyle bakılırken bu muhteşem anı baskına girer gibi açılan kapı bozdu.
İçeri Eylül girmişti, gözlerinin şişliği uzun süredir ağladığını gösteriyordu. Hızla yanımdaki koltuğa oturdu.

"Aşkım iyi misin çok korktum bir şey oldu diye.Salak çocuk ne diye o saatte tek başına gidiyorsun eve? Benim kalp krizi geçirmemi falan istiyorsan gayet başarılı oluyorsun."

Hızlı hızlı konuştuğunda gülümsedim garibim bayağı üzülmüş.

"Evet,sevgiliniz bayağı perişan oldu uzun zamandır ağlıyor"Odaya bir sessizlik hakim oldu ardından Eylül ve ben aynı anda kahkaha atmaya başladık.Gülmekten gözümden yaş geldi artık dikiş izim ağrımaya başladığı için gülmeyi bırakıp cevap verdim.

"Çok yanlış anladınız biz çıkmıyoruz, yakın arkadaşız birbirimize öyle hitap ediyoruz sadece."
Anladım der gibi yavaşça kafasını salladı. Eylül koltuktan hızla kalkarak konuştu.

"Selim amca ile konuştum merak etme, hallettim ben" kesin bütün suçu üstlenmişti.

"Neyse ben artık gideyim Arhan bekliyordur beni." Kapıya doğru yönelmişti Eylül

"Hyde'cığıma selam söyle!"diye bağırdım arkasından. Tekrar tek kalmıştık kader mi bu?

Alperenciğim biraz hızlı bir karakter ama olsundu!
@Mutlusrc bir yandan seninle konuşup bir yandan bunu yazmak zor oldu ama olsundu.

Yazım yanlışı varsa dikkat etmedim olabilir öyle şeyler ben de insanım.