aramıza hoşgeldin!

1K 64 24
                                    

Merhabalar ilk bölümle karşınızdayım..

İyi okumalar leydilerim💟

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Bazen herşey bir adımla başlar

B

ir kitap okursun, seni bu dünyadan alır diğer dünyaya götürür. Sanki o masa başındaki oturan kitabı okuyan kız değilde, o kitabın içine girmiş özgürce dolaşan bir kızmışsın gibi.

Ne denli güzel bir duygu değil mi?
Özgür olmadığın halde özgürmüşsün gibi gelir sana. 

Bir yerden sonra bağımlılık yapar. Kimseyle konuşmazsın, bir aktivite yapmazsın zannederler ama diğer dünyanda neler yaptığını anlamazlar, tıpkı seni anlamadıkları gibi.

Bir zaman sonra hayattan sıkılırsın, neden kitaplardaki gibi bir hayatım olmuyor dersin.

Sonra bir karartı çöker canın hiç birşey istemez artık, kitap okumayı bile..

Birde baskı çöktüğünde zifiri  karanlık alır etrafı, ama her keze inat yapmak istersin. O zifiri karanlığa ışık aramak istersin...

Karşımda duran binaya baktım. Nede olsa başlayacağım oyun burda başlayacaktı değil mi? Ne iyi ne kötü, her şeye razıydım.

Zaten kötüye razı olmayan bu işi kafasında bile kurmaz. Kurmayı geç aklına bile gelmezdi.

Ama benim soyumdan, kanımdan gelen birşeydi, bilmesem bile hissediyordum 

adımladım ve karargâh girişine doğru yürüdüm. Nöbetçi asker bana doğru gelip eliyle dur işareti yapınca durmadım.
Birazdaha ona yaklaştım.

"Dur, dur!"  Deyince durdum.
"Kimsin bacım, ne işim var burda."gözlerim askeri tararken, sağ taraftaki iki askere takıldı gözlerim. Bana şüpheli bakıyorlardı.

Tahminen burda kadın başıma ne yaptığımı  sorguluyorlardı. Bir adım daha atıp sert sesimle..

"Askerim." Afalayıp sağda kalan askerlere  baktı. Sonra tekrar bana döndüğünde elimi arka cebimdeki cüzdanıma götürdüğümde sağdakiler bana silah çekti

Diğer elimi hızla kaldırıp dur işareti yaptım
"Dur, tamam, sakin olur, cüzdan çıkaracağım."  Deyip yavaşça cüzdanı çıkartıp kimliği gösterdim. Gözleriyle konturol edtikten sonra kaşları havaya kalktı, cüzdanı kapatıp cebime koyarken aynı andada hızla temkil verdi.

" serkan çelik, adana, emret komtanım!"          
" rahat ol serkan." Serkan rahata geçerken ben çoktan  yürümeye başlamıştım bile.

İçeriye girdiğimde de garip bakışlara maruz kalmıştım kıyafetimdendi sanırım. Çünkü buradaki tek sivil bendim ve görünüşe göre tek kadın..

Karargah binasına girdiğimde bir de albayın odasını bulmak vardı.

"Bakarmısın" seslendigim asker bana döndüğünde;

"Albayın odası ne tarafta?" Sorduğum soruya şaşırmış olmalı ki kaşları çatıldı

"Üst kat, sağdan" dedi, dediklerini yapıp odayı bulmuştum.

Kapıyı iki kere vurdum içerden 'gel' sesi gelince kapıyı açıp albaya kafamla selam verdim ve arkamı dönüp kapıyı kapattım.

Tekrar albaya dönüp temkil verdim
" üsteğmen  Leyla akca, emredin komutanım!"  Gür sesim kulağına işitmiş olacak ki gözleri gözlerimi buldu.

Dudaklarını aralayarak " yeni gelecek üsteğmen  leyla akca"deyince  tekrar yine gür sesimle
"Emredin komutanım!" Dedim
" kadınsın nasıl yapacaksın bu işi leyla" sert sesi kulaklarıma ilişince kaşlarımı çattım.

" vatanım için ne pasına olursa olsun burdayım komtanım,  kadın olmam bir şeyi değiştirmiyor." Kaşları havaya kalktı ve dudaklarını ıslatarak konuşmaya başladı.

"Vatanın için ne yapacaksın?" Dedi dalga geçiyormuş gibi

"Vatanımı koruyacağım komtanım." Bu sözlerimin üstüne bastırarak söylemiştim.

Burnundan gülerek" seni kim koruyacak asker!" Sesini yükseltmişti ve ben bunda hiç hoşlanmamıştım.

" beni birisinin korumasına ihtiyacım yok. Kendim için değil vatanım, sizler için burdayım komtanım." Sıkılmaya başlamıştım artık

Albay bagırarak" ALİ!" Diye seslendi. Odanın kapısı açıldığında bakışlarım o tarafa döndü

Temkil vererek " Emredin komutanım"
Albay bana dönüp " tut" dedi ali diye bildiğim şahıs bana silah tuttuğunda kaşlarım havalandı.

" kimsenin seni korumasına ihtiyacın yokmuş asker" masadan kalkarak adımladı ve karşımda  durdu. Derin bi nefes alarak;

" O silah bana dogrultuldu elbette o silahı alırdım ama siz varsınız bana değilde size doğrultudaydı iça- " sözümü bitirmeden albay

" ali " diye seslendi ali silahı albaya dogrultucakken eline tekme atıp silahın düşmesini sağladım. Sonra bi adım daha atıp elini ters çevirdim ve ayağına tekme atıp diz çökmesini sağladım.

Yazık cocuk daha ne olduğunu bile anlayamamıştı.

Ali kalkmaya çalışınca ona doğru eğilip duya bileceği şekilde " kural bir; her ne olursa olsun silah bir canlıya çevrilmez" dedim

"Leyla!" Aliyi bırakıp hızla albaya döndüm ve;
"Emredin komutanım" yüzünde gurur var gibiydi dudağının sağ tarafı hafif kıvrılmıştı.

"Aramız hoş geldin üsteğmenim.."

Kestik..°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Nasıldı ?

Leyla》

Ali》

Komutan》

Yorumlarınızı ve yıldızlarınızı bekliyorum leydilerim♡ 《《《《

Size iyi günleri diyorum ve geceleydisi olarak kaçıp gidiyorum.

Karanlığın ışığıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin