Güzel okuyucularım🫶🏻
Güzel okurlarım 🤍
İyi okumalarrrr💫
çok duygusal... bu, ne bileyim normal bir insan okusa şuan karşımda hüngür hüngür aglıyordu. ya tamam belki okurken gözlerim dolmuş olabilir ama aglamadım öyle degil mi?
" komutanım..." koltukta oturan erkek olarak timin en küçügüne baktım. aralarına yeni katılmış sayılıyordum ve benim için alışmak çokta olmasa zor olacaga benziyordu "söyle..." ismi neydi ya bunun " ismim şahin komutanım." dediginde hatırlayarak "hah söyle şahin dinliyorum." dedigimde dikleşerek
"komutanım siz neden komutan oldunuz." sesi biraz kısık çıkmıştı ama bi yandanda tüm çesaretini toplamış bir anda söylemiş gibiydi. arkadan bir kıkırdama sesi gelmişti. "neden böyle sacma sapan soru sorma kararı aldın şahin, merak ediyorum gerçekten." bende yerimde dikleşerek daha dikkatli baktım. garip garip kaşlarını çatmış kafasını da biraz omzuna yatırmış bakıyordu.
gözümü kırparak aynı andada kafamı salladım ' neye bakıyon' der gibi. bakmaya devam edince "neye bakıyon olum(!)" sesim biraz sert çıkmıştı. kafasını iki yana salladı, aklından neler geçiyo bunun?
"ha .. şey düymamışım komutanım, pardon" sorumu tekrar edince cevapladı. "hiç, öyle aklıma takıldı.." deyince tek kaşımı kaldırarak baktım. hiç öyle durmuyordu..
"bu durduk yere aklına takılacak gibi gelmedi bana "
"neden"
"öyle durmuyosun çünkü"
kaşları hayretle yukarıya uçunca dogru tespit oldugunu anladım. kaşları yavaş yavaş normal halini alırken konuşmaya başladı
"yok komutanım gercekten öyle bi an aklıma geldi" dedi gözlerini kaçırırken bu arada timin neden dikkati biz'dik. bakışlarım kitaba çevirerek konuştum "bari yalan söylerken belli etme şahin" gözleri hayretle ban dönmüştü. "nasıl ya.." bunun dogru oldugunuda burdan anlamıştım işte dudaklarım sag tarafa dogru kıvrılınca gözümün ucuyla ona baktım pot kırmıştı bir anda kaşlarını çatıp aynı hizla tekrar yukarı kalkınca "hayır ya! komutanım, bu haksızlık" deyince 'ben bilmem' der gibi dudaklarımı büktüm ve" niye kitap okuyorum zannediyorsun olum bütün bilgileri onlardan topluyorum ve kitapın verdigi zevkten farketmiyorum bile."
"peki nasıl anladınız"
"Verdigin tepkilerden anladım bir insanin duygularını görüp veya anlayabilmek için hareketlerine ve gözlerine bakarak anlayabilirsin "
"Haa.. evet doğru" dedi. bakışlarımı tekrar şahine çevirdiğimde dudakları hafif Aralık bakışları bende ve kafasını yavaş yavaş anladim der gibi sallarken buldum.
Yine kıkırdama sesleri duyduğumda
" baya etkilendin benden" dedim.
Hemen kafasını iki yana sallayarak gülenlere baktı, yanındaki yastığı alıp arkama dogru atınca gülme sesleri birazdaha arttı. Arkamı dönüp baktığımda özgeyi, adarı ve akkuşu gördüm. Benim döndüğümü gören adar oturumunu düzeltip
"Kusura bakmayın komutanım" dedi resmiyet güzel hoşta, egleniyorken bozuyordu
"Sorun değil, bu arada görev dışında resmiyete fazla gerek yok. rahat olun yani"
" emredersiniz komutanım" diyen şahinle sabır diledim
" az önce bir şey açıkladığımı düşünüyorum şahin"
"Evet komutanım" ciddiye almıyordu beni galiba
" dalga mı geçiyorsun " diyerek sesimi az da olsa sertleştirmiştim. Sinirleniyordum
"Hayır komutanım"
Elimde kalacaktı kitabı köşeye bırakarak ayağa kalkıp dışarı çıkmak için adımlamıştım.
Bahçeye çıkıp bir banka oturdum cebimden çıkardığım sigara ve çakmağı çıkartıp bir dal yakmıştım dumanı ise ciğerlerime dolmuştu bile.
Hayat ne garipti bizimde ömrümüz bir sigara gibiydi. İçimizde yanan dertler, acılar bedenimizi harlıyor hayatımızı tuketiyordu aynı bir sigara gibiydi... Bir on beş dakika daha oturup tekrar tim ile olan dinlenme odasına geçtim.
