KOR ATEŞ

8

Geçmişten:

Saye kara

Güneşim kızım, nasılsın bebeğimm

Şuan 2 yaşındasın o kadar tatlı bir kız çocuğusun ki bana çekmişsin tabiikide

Yürümeye başladın bile evde hiçbir şey yerinde durmuyor sayende eline geçen herşeyi atıp tutuyorsun

İlk kelimen ne oldu biliyor musun diğer çocukların ilk kelimeleri baba oluyorken senin ki anne oldu o kadar mutlu oldum ki anne demeni duyduğum an gözyaşlarımı tutamamıştım.

Yanında pek fazla kalamama rağmen beni gördüğün gibi anne diye boynuma sarılman senin o kokuna ölürüm ben güneşim.

Eğer yarın bir gün büyüdüğünde yanında olamazsan diye sana bu mektupları yazmaya başladım eğer ben olmazsam bile baban seni çok güzel yetiştireceğine eminim

bu mektupları eğer hala hayattaysam belki beraber okuruz güzel kızım.

Sayenin güçlü kızı Güneş'e...

....

Ateşin verdiği komut ile herkes bir taraflara doğru dağılmaya başlamışlardı.

Ateş son kez bana bakıp yanımdan giderken elimdeki silahı tekrar eski yerine hızlı bir şekilde koyup hemen onun arkasından ilerlemeye başladım

"ateş  komutanım?"

Seslendiği gibi Bal gözlü adam bana dönerken iki adımda ona daha fazla yaklaşmıştım.

"biraz konuşabilir miyiz acaba"

Sormalıydım bu saçma hareketlerinin sebebini.

Tamam başlarda iyi karşılama yapmadığımızı biliyordum havalimanın da olsun evde olsun hep bir sorun çıkarmıştım,ama pişman değilim ki yine olsa yine yaparım ben

" tabi! ne konuşacaksın? "

Söylediği şey ile hemen lafa atlamıştım.

"sizin bu hareketlerinizi"

Bal adam yine bana gözlerini devirirken bir şey demeden arkasına dönüp ilermeye başlamıştı.

Yine  aynısını yapıyordu sonra ben suçlu çıkıyordum ya

Bir kaç adım ilerlemişti ki yüksek sesle konuşmaya başlamıştım.

"yine aynısını yapıyorsunuz Derdiniz ne benimle? Siz her timimize giren herkese böyle mi davranıyorsunuz"

Attığı adım havada kalıp bana dönmüştü.

"eğer giren kişinin hakkında hiçbir şey bilmiyorsan tabi böyle davranırım"

Söylediği şey ile ellerimi saçlarıma götürdüm ve derin bir nefes aldım

"tek sorun bu mu yani? Geçmişimi bilseniz elinize ne geçecek"

Sinirlenmeye başlamıştım.

"ya bıraksana yarbay bile senin bu time girmen için neler yaptı! Sence bu işin içinde Bi bokluk yok mu? Sende bunu gayet iyi biliyorsun"

Lanet olsun biliyordum ve bunlar hepsi dayımın başının altında çıkmıştı.

"buraya geldiğimde haberim oldu benimde bilmiyordum böyle bir şey yapacaklarını! Gelipte bunun için beni suçlayamazsın bana terörist muamelesi hiç yapamazsın sen"